Perfect Love (Chardawn Fanfic)

C9:Mahal Kita ♥

Nagpunta si Richard sa burol at nakita niya si Dawn doon na nakatayo sa may puno.

"Dawn" Richard

"Richard" habang umiiyak, tumakbo siya papunta kay Richard at yumakap.

"RIchard, wag ka nang umalis please? Wag mo kong iwan" Dawn

Pinunasan ni Richard ang luha ni Dawn at niyakap si Dawn

"Dawn, hindi kita iiwan. Pansamantala lang naman yun. uuwi din ako pagkatapos kong magaral don. Pangako ko sayo babalikan kita." Richard

"Pero, hindi ko kaya ng mawala ka ng matagal." Dawn

"Yang singsing na yan. Yang singsing na ibinigay ko sayo nung graduation natin, yan ang sign na babalik ako. Hindi ko kaya ang mawala ka Dawn" Richard

"Pero--" Dawn

"May 3 months pa naman eh. Kaya pa natin dagdagan ang mga memories para mabaon ko sa States. Maeenjoy pa natin ang bawat sandali na magkasama tayo." Richard

"Oo. Pero, 3 months lang yun. Wala yun sa 5 years na nasa States ka."  pagkakasabi ni Dawn habang iyak ng iyak

"Magiging masaya tayo sa nalalabi na 3 months na magkasama tayo. Look, pagkalabas natin galing school, pupunta tayo dito sa burol. Kung ano anong gagawin natin. Mag-eenjoy tayo Dawn. Wag ka nang malungkot. Please?" Richard

"Richard, wag mo akong kakalimutan ha?" mangiyak-ngiyak na sabi ni Dawn

"Hinding-hindi. Hindi yun mangyayari Dawn. Mahal kita. At hindi kita kayang limutin." Richard

"Mahal din kita Richard. Ipagpapatuloy natin ang nasimulan natin. Hindi kita kakalimutan Richard. Peksman" Dawn

"Wag ka nang umiyak. May tatlong buwan pa tayong magkakasama. Ang balak natin ngayon, maging masaya tayo." Richard

"Babalik ka ha?" Dawn

"Oo Dawn." Niyakap si Dawn at si Dawn naman kiniss niya si Richard sa cheeks.  

-----------

Naka-upo sila sa puno (Nakasandal) at magka-hawak ang kamay. 

"Richard" Dawn

"Bakit?" Richard

"Mahal kita" Dawn

"Mahal na mahal din kita Dawn." Richard

Niyakap ni Richard si Dawn ng mahigpit. 

"Dawn, umuwi na tayo. Umuulan na oh. Baka magkasakit ka pa" Richard

"RIchard. Wag. Sabi ni Nanay, pag daw umuulan at may kasama kang isang tao na alam mong malalayo sayo, ienjoy niyo na lang daw ang bawat patak ng ulan." Dawn

"Ah. SIge. Taya!" Richard

"Ay andaya mo naman. Di pa ako ready eh" Dawn

Lumapit si Richard kay Dawn "Dawn?" sabi ni Richard

"WAHAHAH! Taya! BELAT!" Dawn

Naghabulan sila. Bigla silang tumigil at nagkalapit ang kanilang mukha. 

"Dawn, mahal na mahal kita" Richard

"Mahal na mahal din kita Richard" Dawn

nagkalapit ng nagkalapit ang kanilang mukha ang they kiss. Pero, madali lang. Masyado pang bata. Lol. HAHAH!

"Uwi na tayo. Magpalit na tayo ng damit. Baka magkasakit pa tayo" Dawn

"Sige. Teka, tutal sabado naman bukas. Magbihis ka. May pupuntahan tayo" Richard

"Saan naman?" Dawn

"Basta. Dito ang tagpuan natin sa burol. 7:00 dapat nandito ka na." Richard

"o-ok" Dawn

---------

Umuwi na sila. Naglalakad sila mag-kaholding hands. :)

 Abangan kung anong mangayayre sa next chapter. Sa mga silent readers dyan, vote din pag may time. Comment ko rin reaction nyo dito sa chapter na to ha.

Vote, Be my Fan, COmment.

'143_kathleen