Perfect Love (Chardawn Fanfic)

C2:A Good Day for 2 Grade six students

Finast Forward ko na ha. Ok. Lagi po silang nagpupunta ditto sa burol para makapagkwentuhan. Grade 6 po siya ngayon at Sembreak nila. :D 

Richard's POV

Ang boring naman dito sa bahay. Hanggang ngayon wala pa rin si Dawn. Asan kaya yun? Gusto ko sanang magpunta ulit sa burol. Ng bigla kong nakita si Aling Susan kasama si Dawn.

"Aling Susan, pwede ko po bang isama si Dawn sa burol?” Richard

"Ah. Sige Richard.Pero, mabilis lang ha." Aling Susan

"Ah sige po" Pagkatapos na pagkatapos ng convo niya sa nanay ni Dawn, hinila ni Richard si Dawn papunta sa Burol.

Fast Forward >>>

Nakarating na po sila sa Burol.

"RIchard. Pwede bang magtanong?" Dawn

"Ano yun?" Richard

"Eh kasi, nung kahapon, nung papunta tayo dito, excited na excited ka. Tapos ngayon naman, excited ka pa rin. Bakit? Anong meron dito.?" Dawn

"Eh, kasi, tuwing pumupunta ako dito naaalala ko ang Papa ko. Ang pangalan niya ay John. Alam mo kasi dati Dawn, dito niya lagi ako dinadala. 3 years old ata ako nun. Dito kami naggagawa ng saranggola at nagpapalipad. Pero, nung nagfour years old ako. Nagpunta siya ng ibang bansa. Sabi ni Mommy sa America daw. Tapos, nabalitaan ko na lang na namatay daw siya sa isang aksidente. Alam mo, sabi niya sakin, dalhin ko daw dito yung taong papakasalan ko. Hihi.  Pero, ikaw muna ngayon. Kasi, alam mo, ang gaan ng loob ko sayo (Sabay pisil sa mukha ni Dawn) Kaya sa tuwing pupunta ako dito. Naalala ko si Papa. Sabi niya din sakin dati eh, wag daw akong malilungkot. Kasi sa huli alam kong magiging masaya ako. Ikaw Dawn, nasan ang Papa mo?" Mahabang explanation ni CHard

"Namatay din sya eh.Malubhang karamdaman." Pagkakasabi ni Dawn. Pagkatapos ng kanyang maikling pagsasalaysay ay bigla siyang naiyak at napatungo.

Eto namang si Richard. Damoves na ulit. “ Dawn. Tahan na. “ Sabay yakap. Mga 3 minutes po yun. Hanggang tumahan na si Dawn at umalis na sa pagkakayakap ni Richard.

“Salamat Richard ha. Lagi kang nandito para sakin.Thank you. Naku, sabi ni Inay madali lang daw tayo. Tara na. baka mapagalitan pa tayo nun” pagmamadali naman ni Dawn

Habang papauwi na sina Dawn at Richard, biglang

.

.

.

.

.

Natapilok si Dawn.

Biglang napaupo si Dawn at nasabi nya na “Aray Richard. Ansakit ng paa ko.Tulungan mo ako ” 

“Umupo naman si Richard sa tabi ni Dawn. Hinawakan niya ang kamay niya (SUSMIYO. Damoves) “Dawn, teka lang. Wag ka magpapanic ha. Wag kang iiyak. Nandito lang ako. Wag kang bibitiw” (XD)

Hinilot ni Richard ang paa ni Dawn at sinabing “Dawn, masakit pa ba?”

“Konti na lang Richard. Tara na Richard. Kaya ko na ito.”

Ngunit hindi pa rin makatayo si Dawn kaya naman inalalayan siya ni Richard at magkaakbay silang naglakad sa bahay ni Richard (FIY, nakataas po yung isang paa ni Dawn kaya masyadong mabagal silang maglakad)

--------------

Nung nasa bahay na si Richard and Dawn, nakita sila ni Manang Perla.

“Dawn Richard. Kanina pa kayong hinahanap ng nanay ni Dawn. Naku, dawn, anong nangyari sayo?” Manang Perla. 

“Ahh, ehh” Dawn

“Natapilok po si Dawn eh. Pero, ako po ang may kasalanan nun kasi dinala ko siya dun.” Sabi naman ni Richard

“Sorry Dawn.”

“Hala. Kumain na kayo At gabi na. baka malipasan kayo ng gutom.” Manang Perla

Nakapaghanda na ng pagkain si Manang Perla. 

“Dawn. Sorry ha. Bakit ba kasi dinala pa kita sa lugar nay un. Nasaktan ka tuloy. Sorry talaga ha.” Richard

“Ano ka ba Richard. Anlayo pa nito sa bituka noh. At saka, hindi mo kailangan magsorry.Alam mo, sa totoo lang, ang saya saya ko kasi dinala mo ako dun” 

Ayun po, pagkatapos na pagkatapos sabihin yun ni Dawn, niyakap niya si Richard kahit iika-ika siyang lumakad. (Yung totoo, Gawain ba ito ng mga Grade six students? Eh, anung magagawa natin. Sweet sila eh) 

“Oh. Teka lang Dawn. Kukuha lang ako ng panggamot dyan sa pilay mo” 

So ayun po, niligpit na ng nanay ni Dawn ang kinainan nila ni Richard. Habanmg naghuhugas ng plato si Aling Susan,

“Ui Richard. Salamat ha. Bukas ulit.  Sigee ha. Tutulog na ako.” At nag-good night hug (hug lang muna. Saka na ang Kiss. Bata pa eh. Hopia kayo. :P )

“Sige hatid na kita.” (Damoves) Richard

Nahatid na po ni Richard si Dawn sa kwarto nila. Pinahiga po ni Richard si Dawn at

.

.

.

.

..

.

.

.

.

Kinumutan.XD (HAHAH! Akala nyo kung anon a. Bata pa sila. XD)

End of the Chapter.

Don’t forget to Vote and Comment. Don’t forget din na i-fan nyo ako. Maguupdate ako kapag naka 5 votes pataas. Sigee, enjoy niyo basahin tong istorya ko. HAHA! Comment nyo yung reaction bout this chapter. Thank you 