Unexplainable thing called Love (LS1)

Chapter 14: Blushing Interview

"So, what kind of relationship do you have with your teammates?" I asked, while taking down notes.

"Hoy! Hindi ako pumapatol sa mga lalaki! Tang-- Aray!" ayan nabatukan ko tuloy. Bwsit na lalaki talaga.

"Biro lang!" sabay himas niya sa batok niya. "Syempre, we treat each other as Brothers. As a Team, we treat each other as One Family." 'Yan sasagot din pala ng matino eh. Kailangan pa talaga saktan.

"Have you ever Encountered Misunderstanding towards each other?"

"Nope, I think."

"Have You ever Blame any of your teammates, pagnatatalo kayo?"

" Nope. Because we always Win." He said arrogantly. Ansarap Chopchopin ng ulo nito ng lumiit naman. Binalewala ko nalang yun.

"What makes you a Good Captain?"

"Because I'm Awesome and Cool. And off course, Because I am Kris Elizalde" Babatukan ko na naman sana pero nakailag ang imapakto. "Ano ba! Interview ko to kaya wala kang pakealam sa isasagot ko."

"Kaya nga eh! Interview to, kaya umaayos ka ng sagot!" sigaw ko.

"Maayos naman ah! Haist! Sunod na tanong na nga!" I just rolled my eyes.

"Why did you choose to play Basketball ?"

"Because its my Passion."

"What or Who is your Inspiration? "

"....."

Nagtaka ako nang hindi siya sumagot kaya napatingin ako sa kanya. But then, I was shocked with how close our faces are. Ang tangos pala ng ilong niya. At ang taas ng mga pilik-mata niya. Those Deep-setted brown eyes. That Red kissable lips-- wait, sht! napalunok ako ng wala sa oras.

And then, he smirked at my reaction. Uminit ang Pisngi ko! Langya!

Walang sabi-sabing tinulak ko ang MUKHA niyang HUDAS!

"HAHAHAHAHAHAHA" Aish! pinag tawanan pa ako ng loko.

"ELIZALDE! ANO BA! ANG SARAP MO TALAGANG IPASOK SA DAM AT LUNURIN SA PACIFIC OCEAN! ARRRRRGH!" pa hysterical na sigaw ko. Walanghiya talaga! Pinag tripan ako ng Walangya!

"Haha-ARAY! A-ARAAY! ANO BA OY! STOP IT!" ayan, walang tigil ko siyang pinaghahampas! Bwsit siya!Kanina niya pa sinisira ang araw ko!

Bigla niya namang hinawakan ang dalawang kamay ko at nilapit na naman ang mukha niya.

"Ayoko sa Dam. Gusto ko sa Puso mo Pumasok. At Malunod sa Pagmamahal mo" then he smiled. Not the Smile he use to annoy me but that kind of smile that could totally melt your heart. Sh't! Uminit na naman ang pisngi ko.

Tinulak ko siya at pinulot ang Notebook at Pen ko tsaka tumayo.

"Cheh! Mukha mo Elizalde! Banat mo Bulok!" At dali dali akong naglakad habang hawak ko ang pisngi ko.

GAWD! Did I just Blush?!

---