ADEN LİNA -gerçek ailem-

{31.}

Selaaaammmm aşklarımmm 

Nasılsınızzz?

Umarım iyisinizdir, 

Aden Lina finaline yaklaştık ve bu çok garip hissetiriyor, ilk vote, ilk okuyucum, ilk yorum, her şeyiyle aklımın bir köşesinde kalacak bu kurgum,

Her ne kadar ilk kurgum olmasa da gerçekten bende yeri apayrı bir yeri var.

Finali de eğer uzun bölümler yazarsam 35. Bölüm olur gibi düşünüyorum eğer ki kısa kısa yazarsam 30. Bölüm gib 40. veya 45. Bölüme final olur.

Yani kesin değil ama yakın, bir anda bölüm başlığını FİNAL olarak görebilirsiniz, 

Sizleri çok çok seviyorumm 

İyii okumalarr 🧚‍♀️

31. Bölüm

Şu an Pamir ile beraber bir lunaparka gidiyorduk, büyük ihtimal lunaparktan sonra da evlerimize giderdik hatta ben erken bile gidebilirdim çünkü bugün saygıdeğer Fırat amcamlar geliyordu. Evde garip bir ortam olacak yani,

Duyduğum kadarıyla yarın da diğer amcalarım ve kuzenlerim gelecekti, evde nefes alacak yer kalmayacak kısaca,

Hiç bir şey koymuyor da Pamir ile bu 2 gün boyunca okul dışında doğru düzgün görüşememek çok moralimi bozuyordu.

"Bence kesinlikle dönme dolaba binelim." Dedim önümdeki koskocaman dönme dolaba bakarken,

"Binelim o zaman." Diyerek beni onaylamış ve elimi tutarak dönme dolabın yanına ilerledi. 

Dönme dolaba her bindiğimde aklıma nedense Berk geliyordu, onlarla yaşadığım ilk lunapark macerası aşırı eğlenceli ve komik geçmişti.

"Ne düşünüyorsun daldın gittin?" Pamir'in sorusuyla daldığım yerde gözlerimi çekip ona döndüm, "Biz bir ara abimlerle de gelmiştik de Berk dönme dolaptan korkuyormuş bende zorla bindirdim tabii, o da bağırmaya başladı 'İndirin beni!' 'İmdat!' diye aklıma o geldi şimdi."

"Berk hatırladığım kadarıyla eskiden de çok korkardı böyle yüksekten, hatta bir ara küçükken altına işemişliği bile var." Dedi gülerek,

Dediği şeyle bende kendimi tutamayarak bir kahkaha patlattım, Bu olayı Berk'in yüzüne vurmazsam namerdim.

"Ay gerçekten mi?" Dedim gülüşlerimin arasında,

"Ay gerçekten."  Dedi beni taklit ederek, "Ya Pamir dalga geçme."

"Utandın mı şen? Utanmana gerek yok güzelim benim." 

Omzumu silkerek "Utanmadım ki nereden çıkardın?" Dedim,

"Ateşin mi çıktı yukarıya çıkınca yanakların pembiş pembiş olmuş." 

"Büyük ihtimal."  O her ne kadar ciddili bir cümle kurmasa da ben ciddili ciddili yanıt vermiştim, "Sen şimdi gideceksin değil mi?" Dedi üzgün bir tonla

"Öyle gözüküyor, Fırat amcamlar çok samimi değiller ya babamla arada sırada görüşüyorlarmış o yüzden mecbur gitmem lazım birde diğer baba tarafı akrabalar gelecek."

"Okul dışında zor görüşürüz diyorsun yani?"

"Yani birazcık öyle ama üzülme ben bir şekilde çıkabilirsem abimleri peşime takmadan o zaman görüşürüz."