ADEN LİNA -gerçek ailem-

{29.}

Selaaaaammmmmm aşklarımm

Nasılsınızz ?

Umarım iyisinizdir, çok uzatmadan bölüme geçelim miii?

29. Bölüm

Sabah Tolga abimin 'Günaydınnn güzelliğimm' mesajıyla uyanmıştım. Uyku sersemliğiyle abime 'sana da günaydınn abimm' yazmış ve daha evde kimsenin uyanmadığını farkedip geri yatmıştım.

Ne kadar uyudum bilmiyorum ama başımda martı gibi çığıran Kuzey'in kolumu dürterek beni uydurmasıyla uyanmıştım.

Hemencicik elimi yüzümü yıkadım ve pijamalarımı çıkartıp ve günlük bir şeyler giyip odadan çıktım.

Yemek odasına ilerlediğinde içimde Meriç'in evde olmamasından kaynaklanan bir huzur vardı.

Allah'ım Allah'ım ya, nasıl güzel bir gün bu böyle

"Günaydın sevgili ailem." Diyerek yemek odasına girdim, masada bakışlar bana dönerken herkes "Günaydın Lina." Demişti.

Orkun abim ile Tuna abimin arasındaki sandalyeyi çekip oturdum.

Babamın "Afiyet olsun." Demesiyle tabağıma kahvaltılık şeylerden koyup kahvaltıma başladım.

Ayy bir dakika ya bak aklıma geldi benim moral düştü. Dün ben baya rezil olmuştum değil mi ya

"Kek, kek eridi eriyecek."  Dedim ben dün dimi, ay birde o kek tuzlu çıkmış üzerine Pamir yemişti.

Ben bir daha mutfağa girmesem mi acaba?

Hayır yani tuz ile şekeri nasıl karıştırabilirsin ki

Ama şeker çok ince, çok küçük tanecikliydi ayırt edemedim,

Zaten normalde şeker tanesi kafam kadar olur

Hayır öyle değil, tuz gibiydi taneleri

Tuz kutusunu eline alıp kek harcına tuz döktüğün için tanecikleri tuz gibi olabilir mi Lina

Örf Nazmiye ya öff

Öfleme bana

"Kızım daldın gittin, yesene bir şeyler." Diyen annemle Nazmiye'ye cevap verecekken anneme döndüm.

"Ha? Yiyiyorum, aklıma bir şey geldi de ona takıldım." Dedim ve patates kızartmasından ağzıma attım.

"Ne geldi aklına yemek yemeği unuttun?" Diyen Tuna abime şirince gülümsedim ama daha çok sıçtın Lina bari sıvama gülümsemesiydi.

"Şey, ödev aklıma baya ödevim varda o geldi ondan yani kahvaltımı yapıp hemen onları yapman lazım."  Diye aniden bir yalan uydurup masaya sundum.

"Yardım lazımsa söyle tamam mı?" Dedi Tuna abim gülümseyerek

"Söylerim." Dedim ve başımı geri tabağıma çevirip kahvaltıma devam ettim.

Yiyeceğim kadar bir şeylerden yedim ve sandalyemden kalkıp "Ben ödev yapmaya kaçar size afiyet olsun." Dedim ve yemek odasından çıkıp merdivenlere yöneldim.