{25.}

1.5K 72 26
                                    

Selammmm aşklarımmmmmm

Nasılsınız

Bu bölüm Pamir ve Lina ağırlıklı,

İyii okumalarr 🧚‍♀️

25. Bölüm

"Bok böceği olsam yine beni sever miydin?"

Evet sabahın 6'sında Ayaz'ın boktan sorularını dinliyordum.

Üstelik geri uyuyamazdım çünkü okula gitmem gerekiyordu.

"Sevmezdim Allah'ın belası işsiz misin anlamıyorum ki!" Diyerek telefonu suratına kapattım.

Sinirle yataktan çıkarak elimi yüzümü yıkadım, formamı giydikten sonra saçlarımı da düzleştirdiğimde çoktan kahvaltı saati gelmişti,

Telefonumu ve sırt çantamı alarak odamdan çıktım, tek tek merdivenleri çıkarken mesaj bildirimiyle durup telefonuma baktım.

Pamir Kunt: Günaydıııııınnnn

Pamir Kunt: Yeni bir okul gününde sizi kapıdan almamı ister misiniz Lina Hanım

Pamir Kunt: Bence istemelisiniz çünkü yarım saat sonra oradayım

Siz: Sana da günaydınn Pamir

Siz: Ayrıca kendini yorma ben gelirim

Pamir Kunt: Maalesef güzel hanım yola çıktım bile

Siz: Peki o zaman görüşürüz

Pamir Kunt: Görüşelim :))

"Ooo abla hayırdır pişmiş kelle gibi sırıtıyorsun." Diyen Kuzey ile başımı telefondan kaldırıp ona baktım.

"Ben pişmiş kelleye mi benziyorum Kuzey!" Dedim sahte sinirle

"Yok abla ben öyle bir hata asla yapmam."

"İyi, öyle olsun bakalım." Dedim ve merdivenleri inmeye devam ettim.

Yemek odasına girdiğimde "Günaydın kızım." Diyen anneme gülümsemiş ve 'günaydın' demiştim.

Masaya kısa bir göz attığımda Asır'ın da burada bizimle kahvaltı yaptığını görünce gülümsedim, güne güzel bir başlangıç yaptık desenize,

Aha Meriç'i görmemle bozuldu moralim, bu işe gitmemiş mi ya

Tabağıma bir kaç kahvaltılık koyarak hızlı hızlı yedim zaten hava soğuktu, birde uyuşuk uyuşuk yiyerek Pamir'i bu soğukta bekletmek istemiyordum.

"Yavaş Lina, arkandan atlı mı kovalıyor." Dedi Tuna abim,

"Sizin gibi yaşlı nine olamam, ayrıca bugün sizinle gelmeyeceğim."

Masadaki bütün gözlerin bana dönmesiyle birazcık gerginlik bastı beni ayıp olmasın,

"Nedenmiş o?" Dedi Ege,

"Öyle işte gelmeyeceğim hem ben 18 yaşında özgür bir bireyim."

"Bu bizim senin ailen olduğumuz gerçeğini değiştirmez Lina." Dedi Bora,

"Abiniz hiçte öyle demiyor da neyse."  Dedim kısa bir an Meriç'e bakarak,

Diyecek bir şey bulamamış olacak ki bir süre yüzüme aval aval baktı,

"Tek başına yürüyerek gidemezsin Lina." Dedi Meriç, kaşlarımı çatarak ona döndüm, tam cevap verecekken arkadan başka birinin sesiyle susmak zorunda kaldım.

ADEN LİNA -gerçek ailem-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin