BEYAZ IŞIK KIRINTISI | SARI

10. Yeni Çocuk

1k olmak üzereyiz...
ilginiz için teşekkür ederim..
iyi ki varsınız...

Bölüm 10 | Yeni Çocuk

“Beynim artık soruları almıyor. Ders çalışmaktan beynim aktı gerçekten. İki soru vardı. Aşırı kazık soru, bununla vakit kaybetmeyeyim diye düşündüm. Gelip o iki soruyu sordu.”

Yaren'in isyanıyla kendime engel olamayarak kıkırdadığımda o da güldü. “Sen ne yaptın?” diye sorduğunda, “Bir soruyu yapamadım, birkaçı da şüpheli,” diye cevap verdim.

“Aral güzel çalıştırmış seni bakıyorum da.”

Adına bile bir tepki veren kalbimi yok saymaya çalıştım. “Evet, öyle oldu.”

Kendisiyle birkaç gündür doğru dürüst konuşamadığım için üzgün hissediyordum. Sınavdan önce bana yapabileceğime dair destek konuşması yapması haricinde konuşmamıştık. Sınavını bitirdiği gibi kâğıdını teslim edip antrenman için sınıftan çıkmıştı.

“Dışarıya çıkalım mı? Abinler galiba dışarıda.”

Gözlerim direkt pencereden dışarı kaydığında basketbol takımını gördüm. Ardıç elindeki topu potadan geçirdiğinde hemen yanında duran Aral'ın omzuna kolunu atıp onun saçlarını karıştırdı.

“Ardıç Aral'ı çok seviyor belli,” dedi Yaren gülümseyerek.

“Çocukluk arkadaşı, tabii ki sevecek.”

“Kaç yaşında tanıştılar?” diye sordu merakla.

Omuz silktim. “Bilmiyorum ki. Bir anda Aral'ı eve getirdiğinde Aral diye bir arkadaşı olduğunu öğrenmiş oldum.” Arkadaşlıklarının nasıl başladığını bilmiyordum. Merak etmediğimden hiç sormuyordum.

“Ardıç sizi öğrenirse...”

“Biz diye bir şey yok, Yaren,” dedim sözünü keserek. Kelimelerim kendimi kötü hissettirdi. “Ardıç'ın öğrenmesi gereken bir durumda yok.”

“Ben senin arkadaşınım. Aral'a nasıl baktığını görmüyor muyum?” Nasıl bakıyordum? “Ona çekildiğinin farkında mısın? Ya değilsin ya da beni kandırıyorsun.”

Farkındayım.

Kalbim farkında.

“Sana öyle gelmiştir,” dedim, kalbim o kelimeleri fısıldarken aklım reddediyordu. “Yalan söylemiyorum.”

“O zaman kendin bile kabullenmemişsin.” Kalbim kabulleniyor. “Seni de anlıyorum. Abini düşünüp kendini kötü hissediyorsun. Aral'ı da düşündüğümde gerçekten kötü bir durum. Ardıç'la araları bozulabilir.”

Niye bunu hatırlatıyordu?

Kahverengi gözleri gözlerime kaydığında gülümsedi. “Abin seni paylaşamıyor, bunu hepimiz biliyoruz. Ama birazcık düşünse seni paylaşabileceği tek insanın Aral olduğunun farkına varır. Başlangıçta belki size kızar ama sonra kabullenir.”