STIEKEM || mabbie

16) drink mijn hart nu maar leeg.

"Weet je zeker dat je mee kan?" Vraagt Koen als ze de woonkamer inlopen.

Het is nu ongeveer een maandje na dat Robbie inelkaar zakte op kantoor, en ze hebben afgesproken om vanavond uit te gaan, maar het is wel duidelijk dat sommige het er niet mee eens zijn dat Robbie mee gaat na wat er was gebeurd.

Robbie voelt zich wel prima, en in zijn mening is een avondje stappen en jezelf de tering in zuipen precies wat die nodig heeft.

Robbie knikt dan ook als die zijn tas op de grond laat vallen naast de bank. "Ja, ik voel me prima, en waarscheinelijk wordt er toch wel iemand aangewezen om op me te letten."

Dat vind Robbie zo dom, hij is fucking 25 jaar oud en wordt alsnog gebabysit. Ja hij loopt misschien net wat te vaak weg en kan zo in een andere club belanden, maar boeie. Robbie kan echt wel voor zichzelf zorgen.

"Als het niet gaat moet je het zeggen, ja?" Koen staat op en loopt richting de kast waar al het drank wordt bewaard.

Ze gaan uit in Amsterdam, en hadden afgesproken dat ze allemaal hier bleven pitten. Robbie was als eerst hier.

Robbie staat ook op om glazen te pakken, hij opent de kast en pakt vijf normalen glazen en dan nog vijf shot glaasjes. 

"Komt goed, Koen." Antwoord Robbie, met de glazen terug naar de kamer lopen waar die ze op de tafel zet.

"Dus, hoe gaat het nu met die guy?" Koen grijnst als hij een aantal flessen op tafel zet.

Robbie weet meteen over wie hij het heeft. Wat hij niet weet is wat hij daar op moet zeggen.

Ja, had een relatie die nu uit is. Oh, en ik zie hem nog elke dag voor werk. Ja, nee dat word hem niet.

Koen draait zijn hoofd weg van de kast als Robbie niet antwoord. "Niet goed aan je gezicht te zien?" Vraagt Koen.

Robbie zucht waarna die zijn hoofd schud. "Nee uh, het werkte gewoon niet."

Koen loopt met de laatste flessen in zijn handen naar de tafel waar die ze op plaatst voor die op de bank valt. "Hoezo niet?"

De brunet neemt plaats naast Koen en trekt zijn benen op tot zijn borst waarna die zijn schouders ophaalt. "We wouden beide andere dingen wat niet samen ging."

Want dat is precies wat er gebeurde, Matthy wou hun relatie geheim houden en Robbie niet. Tuurlijk gaat dat niet samen, hoe erg hij ook wou dat dat wel ging gaat dat gewoon niet.

"Zoals? Hier kan ik niet zoveel mee, Robje." Zegt Koen voorzichtig. "Of als je er niet over wil praten is dat ook oké natuurlijk."

Robbie wil er wel over praten, maar is bang dat hij teveel weg geeft. Maar dit de hele tijd opgepropt houden is ook niet goed voor hem.

"Ja nou, uh. ik heb zeg maar gelogen. Ik kende hem niet pas drie maanden, maar wel wat langer." Geeft Robbie toe, ergens is hij bang voor Koen zijn reactie.

Koen kijkt hem verbaasd aan, dat had hij niet verwacht. "Hoelang dan?"

"We hadden twee jaar een relatie." Hij verteld expres niet hoelang hij hem al kent, straks heeft ie het door dat het over één van de bankzitters heeft. En aangezien Milo en Raoul een relatie hebben, en Koen zelf weet dat hij het niet is blijft er maar één iemand over; Matthy.

"Wat? Bro je had al twee jaar een relatie?!" Roept Koen, en god is Robbie blij dat er momenteel verder niemand is.

Hij knikt, voor die zijn hoofd in zijn handen neemt. "We kennen elkaar al langer, maar kregen toen een relatie na we op een feest zoende."

"Ken ik hem?" Koen trekt zijn wenkbrauw op.

Robbie twijfelt even voor die zijn hoofd schud. "Nee, is iemand uit Brabant."

Hij kan echt niet teveel weg geven over Matthy zelf.

"Nu snap ik wel waarom je iedereen afwees in de club, je had gewoon een fucking vriend. Wat de fuck Rob hoezo wisten we dit niet?!"

Robbie haalt zijn hoofd uit zijn handen en rijkt naar de tafel waar die een fles wodka van pakt. "We waren beide niet uit de kast, hij heeft het nog niemand verteld, en ik dus alleen jou. Hij wou dat niemand het wist, we hebben ook dezelfde vrienden en waren bang voor hun reacties."

Tijdens het praten draaide Rob de dop van de fles af.

"Is dat de reden dat het uit ging?" Terwijl Koen dit vraagt zet Robbie de fles aan zijn lippen en neemt een flinke teug, hij wil dit allemaal gewoon weg zuipen.

Hij trekt een vies gezicht als hij de fles van zijn mond weg haalt, wat er voor zorgt dat de jongen naast hem grinnikt.

"Ja," De brunet knikt. "Ik wou het mensen vertellen, hij niet. Ik- uh ik wist dat dat niet ging werken en heb het uitgemaakt. Dat is nu ongeveer twee maanden geleden."

Robbie krijgt tranen in zijn ogen als hij terug denkt aan dat moment, hoe Matthy brak in zijn armen.

Koen, die dat merkt legt een arm over zijn schouder heen en trekt hem richting hem toe. "God, het spijt me Rob. Ook dat neimand het wist.."

Robbie haalt zijn schouders op. "Dan zou ik alles moeten uitleggen, en het is niet aan mij om hem te outen. Ik hou van hem, dat zou ik nooit doen."

Koen knikt, maar voor die nog wat kan zeggen gaat de bel. De ginger kijkt op voor die terug naar Rob kijkt. "Als je even alleen wil zijn kan je naar men kamer gaan."

Robbie geeft hem een kleine glimlach. "Dankje."

Koen staat dan op om naar de deur te lopen waar één van hun vrienden staan.

Hij wrijft door zijn ogen om van de tranen af te komen, hij heeft niet echt gehuild dus gelukkig zijn zijn ogen niet rood.

Hij is blij dat hij dit even kwijt kon. Zijn hart luchten deed hem goed.

"Hey josti!"