Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 1.32

Matthy trekt een pruillipje en heeft waterige ogen, wanneer hij naar Robbie kijkt. Zn vader was net boos op hem geworden en t was nog nooit echt voorgekomen dat Robbie begon te schreeuwen. Al snel rolt een eerste traan. "Nee lieverd, ik pak nu eerst je spulletjes uit en dan ga jij rusten" zegt Robbie. Matthy veegt met zn handje al de 2e traan weg. Robbie blijft niet langer fakkelen en ruimt de spulletjes van Matthy op in de kasten.

"Papa?" Robbie knikt. "Papa?" "Ja Mat" zegt Robbie. "Hou jij mij wel?" T doet Robbie pijn die vraag te horen. Hij staat op en loopt naar t bed. Hij hurkt voor t jongetje neer en wrijft over t beentje. "Luister vriendje, tuurlijk houd papa van jou, maar je moet weten dat als je stout bent of wat dan ook, dat ik dan ook gewoon eventjes boos moet zijn, want ik kan je niet belonen voor de dingen die je fout doet" zegt Robbie. Matthy knikt. "Nou hup doe iets vrolijks aan en dan kunnen we vanavond misschien eventjes in bad" zegt Robbie. Matthy knikt en glimlacht, waarna hij zn traantjes wegveegt. Robbie gaat er nog eens overheen met zn duimen en stopt t jongetje dan in onder de dekens.

"Ga maar lekker rusten lieverd, papa is in de kledingkast" zegt Robbie. Matthy schud zn hoofd. "Lieverd" zegt Robbie boos. "Jij mij blieft? Ik niet leen" zegt Matthy. Robbie knikt en glimlacht, waarna hij zich erbij legt. Hij slaat zn arm om de jongen heen en pakt t handje vast. Met zn vingers gaat hij over t rugje van t handje. Matthy ontspant opmerkelijk van de aanraking en valt zo rustig inslaap.

Als Robbie bijna inslaap valt, gaat de deur open. "Hey sliep je?" "Bijna" zegt Robbie zacht. "Zal ik de spulletjes inruimen dan kun jij ook eventjes bijtanken" bied Raoul aan. Robbie knikt en sluit zn ogen weer. Raoul glimlacht als hij de 2 ziet liggen. Die waren bijna onafscheidelijk en dat deed de jongens goed. Dat Matthyas zich vertrouwd voelde bij minimaal 1 van hun en dat hij met de andere ook goed overweg kon. T deed hen goed.

"Papa" fluisterd Matthy als hij wakker is, maar Rob nog slaapt. "Papa?" Matthy rammelt wat aan zn vader. T werkt wel, want Rob is meteen wakker. "Wat is er lieverd" vraagt hij. "Ik honger" zegt Matthy. Robbie knikt en stapt t bed uit, waarna hij Matthy zn krukken aangeeft. Matthy pakt ze aan en loopt samen met Robbie voorzichtig naar beneden. Meteen door naar de keuken, waar Raoul al staat te koken. "Hey jongens" zegt Raoul. "Hai!"

"Wat ben je aan t maken Roel?" "Spruitjes" zegt Raoul. Robbie kijkt naar Matthy. "Lust je die?" Matthy schud zn hoofd. "Zal ik voor jou dan alleen wat aardappeltjes en vlees bakken" vraagt Raoul. Matthy knikt en geeft Raoul een knuffel. "Zeg maar dat die 2 luie op de bank de tafel kunnen dekken dan gaan we eten" zegt Raoul. Matthy knikt en loopt naar de woonkamer.

"Jullie van Roel tafeldekt" zegt Matthy. "Wil jij dat doen" zeurt Koen meteen. Matthy schud zn hoofd en loopt weer weg. "Roel zij niet wilt" zegt Matthy. Raoul schud zn hoofd en roept iets naar de jongens. Niet veel later zitten ze aan de tafel te eten. "Jullie 2 mogen zo afruimen" zegt Raoul tegen Milo en Koen. "En Rob dan" zegt Koen. "Papa mij bad dalijk" zegt Matthy meteen. "Oke dan" zegt Koen. Die jongen is echt veel te lui.