Achtergelaten/bankzitters fanfiction

hoofdstuk 1.14

"Hey, we moeten verder" lacht Milo zacht als Robbie en Matthyas al een kwartier in een knuffel staan. Wat alleen niemand weet is dat t voor Matthy nu wat moeilijker is. De tranen vloeien over zn wangen en ze lijken niet te stoppen. Hij zag haar. De vrouw die hij niet meer wou zien. De vrouw die hem heeft mishandelt. De vrouw die nu een onveilige haven is. Hij zag haar. Ze stond daar. Niemand had t door alleen Matthyas.

"Sst doe maar rustig en dan vertel je wat er is" sust Robbie. Matthyas lijkt hem alleen maar steviger vast te pakken. Hij is nog nooit zo bang geweest. "Jongens kom nou" roept Koen. Zodra ze nog zo blijven staan, lopen ze terug. "Jongens we komen te laat" zegt Milo. Raoul hurkt er echter naast en haalt zn hand door de haartjes van Matthyas. "Wat is er Rob" vraagt Raoul. "Hij huilt" fluistert Robbie en sust Matthyas weer verder. Raoul knikt en blijft erbij zitten, wrijvend over t rugje van de jongen.

"Gaat ie weer" vraagt Robbie na een kwartiertje. Matthyas knikt en gaat uit de knuffel. Met zn knuistjes wrijft hij in zn oogjes. Robbie gaat eroverheen en geeft t jongetje een kusje. Matthyas pakt de hand van Robbie en met zn 5e lopen ze nu weer verder. Ze zijn misschien wat laat, maar dat maakt niet uit.

"Hey lieverd wat ben je stil, is er iets?" Matthyas kijkt rustig om zich heen met zn duim in zn mond. T handje van Robbie laat hij niet los. "Mat, maatje reageer eventjes" zegt Robbie als hij hurkt en beide handjes vastpakt. Matthyas trekt een handje terug en stopt zn duim weer in zn mond. "Lieverd?" Bij Matthyas komt t niet binnen. "Hey wat i-." Matthyas laat zich voorover in de armen van Robbie vallen en begint weer te huilen. Hij wilt t niet. Hij wilt niet praten. Hij wilt niet opnemen. Niet nu. Niet nadat hij de vrouw heeft gezien die zn jeugd heeft verpest.

Robbie schrikt van de actie, maar schiet wel meteen in de focus om t jongetje te sussen. "Hm? Vertel t papa" fluistert Robbie. Matthyas schud zn hoofd. "Wat wil je dan lieverd?" "Huis" snikt Matthyas. "Zal ik kijken of ik met je naar huis kan" vraagt Robbie. Matthyas knikt en laat zich tillen door zn vader. Hij legt zn hoofdje op zn schouder en kijkt naar buiten, terwijl hij zn oogjes sluit. Als Robbie bij de andere aankomt, haalt Koen een hand door t haar van Matthyas. "Is ie moe?" Robbie haalt zn schouders op. Hij weet t niet. Matthyas wilt t niet vertellen en dat is t hele eieren eten. "Hm? Slaap je" vraagt Milo. Matthyas schud zn hoofd.

"We gaan naar huis oke?" Matthy knikt en begint met t spelen van Robbies' haar. Hij heeft afleiding nodig. "Hm? Lieverd wil je dalijk gewoon lekker filmpje kijken" vraagt Robbie. Matthyas knikt en kijkt op in zn vaders ogen. "Hey" zegt Robbie zacht. Matthyas knikt en geeft een kusje op Rob zn lippen. Robbie glimlacht en krijgt een gezicht tegen zn wang. "Wil je me straks wel vertellen wat er was?" Matthy haalt zn schouders op. "Kijk maar oke, maar nu eerst naar huis" zegt Robbie en gaat zitten op de achterbank. De andere stappen in en ze rijden naar huis. Matthyas sluit zn oogjes en klemt zich dicht tegen Robbie aan. "Alles komt goed" fluistert Robbie.