sjans in visé/bankzitters fanfiction

31

Matthy
Ik haal de blauwe schaal er vanaf en zie blauwe kaas liggen. Ik ga dit niet eten. Verdrietig kijk ik op naar Robbie. Ik heb echt honger, maar dit ga ik niet eten. Robbie snapt mn blik, terwijl de rest wilt dat ik een hapje neem. Ik pak mn vork en pak een hapje, waarna ik hem neem, maar meteen weer uitspuug. Ik sta op van de tafel en loop naar de wc, waar ik mn mond spoel. Ik voel een hand op mn rug. "Hm? Gaat ie?" Ik knik en veeg met mn hand door mn gezicht. "Zeker" hoor ik. Ik knik en kijk op. Ik zie Robbie staan en trek hem in een knuffel. "Alles oke lieverd als dat niet is moet je t zeggen" zegt hij. "Gewoon honger" zeg ik zacht. "Zal ik kijken of we nog wat voor je hebben liggen?" Ik knik en we lopen naar de keuken. We maken de la open en Robbie haalt er een hele doos dynamietstaafjes uit. "Deze oke?" Ik knik en hij neemt de doos mee. Hij gaat zitten en ik klim op zn schoot.

"Lieverd ik moet gewoon door met eten" zegt hij. Ik knik en pak mn dynamietstaafjes, waarna ik naar mn bureau loop en ga zitten. Ja mijn bureau. We hebben besloten casa del huts niet op te knappen en zijn daarom naar een kantoor gegaan en de andere zijn bij hun vriendinnen gaan wonen, terwijl Lieve en ik ons bij Robbie hebben aangesloten. Ik doe mn schoenen uit en zet mn voeten op mn stoel. Ik doe mn computer aan en zet een filmpje op, die ik rustig kijk met mn headset op.

Ik word aangetikt maar negeer t. Ik wil gewoon mn film kijken. Mn film word pauze gezet, maar ik zet hem weer aan. Ik voel een hand over mn rug gaan en daarna niks meer. Na een tijdje begin ik toch wel moe te worden. Ik zet de film stop en doe mn headset af. Ik sla mn armen om mn opgetrokken benen en leg mn oor op mn knieen. Zo kan ik precies naar buiten kijken. Ik sluit rustig mn ogen en merk mezelf wegdommelen.

Robbie
Matthy reageert nergens op. De jongens en ik hebben al te vaak geroepen, maar hij blijft naar buiten kijken. Toch sta ik op en draai zn stoel naar mij. Als ik zie dat hij zn ogen heeft gesloten, glimlach ik. Toch maak ik me zorgen. De jongen slaapt de laatste tijd zo veel dat ik bang ben dat er iets is. Ik haal een hand door zn haar en merk hem alles aanspannen. "Sst, slaap maar door" fluister ik, maar hij kijkt op. "Alles oke?" Hij knikt en legt zn hoofd weer terug. "Heb je nog wat gegeten" vraag ik terwijl ik naar de nog niet aamgebroken bak dynamietstaafjes kijk. Hij schud zn hoofd en kijkt weer op. "Auw hoofd" zegt hij. "Heb je hoofdpijn lieverd" vraag ik. Hij knikt klein.

"Doe je oogjes maar dicht en als t te erg is geef je t aan oke" zeg ik. Hij knikt. "Ikke broek en trui uit" zegt hij. Ik knik en doe zn benen naar beneden. Zn broek trek ik naar beneden en doe ik uit, waarna ik zn trui uittrek. Hij glimlacht zacht naar me en gaat weer terug zitten. "Ik maak je wakker voor t eten" zeg ik. Hij knikt klein en ik zie Milo aankomen. "Slaapt hij?" Matthy kijkt op. "Hey maatje, ik had eigenlijk een vraagje." Matthy knikt. "Kan jij skieen of snowboarden?" Matthy knikt klein. "Beetje" zegt hij zacht. "Zou t je leuk lijken om met ons op wintersport te gaan?" Hij knikt en legt zich weer goed terug. "Slaaplekker maatje" zegt Milo en loopt weer weg. "Slaaplekker he en als iets is ben ik altijd in de buurt" zeg ik, maar merk dat Matthy alweer verdwenen is.

649 woorden

Binnenkort is t zover!