sjans in visé/bankzitters fanfiction

29

Raoul
Ik loop de kamer van Matthy binnen om hem te halen voor t eten, als ik hem hoor snikken. "Hey maatje, wat is er" vraag ik. Hij negeert me volledig. Ik trek de deken van hem af en zet hem rechtop. Meteen maakt hij zich weer klein. "Hm? Mag ik je aanraken" vraag ik, maar hij negeert me. Ik sla mn armen om hem heen en trek hem op mn schoot. Zn hoofd verstopt hij in mn schouder, waar hij rustig verder snikt. Ik wrijf over zn rug en laat hem rustig zitten. "Kom je mee maatje, dan gaan we eventjes rustig eten en dan komen we dan weer terug" zeg ik. Hij knikt klein en pakt me stevig vast. Alsof hij me niet meer kwijt wilt.

Als ik de woonkamer inkom, staan er meteen wat bezorgde blikken op mij en Matthy, maar ik negeer ze en ga aan tafel zitten. "Wil je een eigen bordje of pak je af en toe van mij een hapje" vraag ik. "Hapje" snikt hij en legt zn hoofd op mn borst, met zn hoofd naar buiten gedraaid. Zn rug naar de andere toe zodat ze hem niet zien. Ik geef hem een hapje en eet zelf wat happen, waarna ik hem er weer een geef. Na misschien maar 12 hapjes duwt hij mn hand weg. Ik knik en eet zelf rustig verder. Af en toe kijk ik naar Matthy, maar daar blijven de tranen maar stromen.

"Mag ik dalijk eventjes met hem praten?" Ik kijk op en zie Robbie me aankijken. "Maatje, Rob wilt zo met je praten" zeg ik, maar hij schud zn hoofd. "Hij wilt niet, sorry" zeg ik. "Maakt niet uit" zegt hij verdrietig. Volgens mij is er iets bij die man gebeurd, wat beide heeft geraakt. "Ik ben klaar maatje, gaan we naar jou of mijn kamer" vraag ik. "Mijne" snikt hij. Ik knik en loop naar zijn kamer.

"Kun je me een beetje vertellen wat er is, het hoeft niet in detail, maar ik wil weten waarom je zo vanslag bent maatje" zeg ik. "Ik praat van man, maar ik nier wilde. Ik beetje boos en toen Robbie schreeuwt ik bang" snikt hij. Ik knik. "Ik denk dat je eventjes met Rob moet praten maatje, hij is echt niet zo boos geweest als hij deed, maar t kwam bozer over" zeg ik. Hij knikt klein en staat op uit bed. Hij doet zn spijkerbroek en trui uit en vervangt die voor een shirt en zn boxer. "Ga je daarna lekker naar bed?" Hij knikt en pakt mn hand, waarna we de woonkamer inlopen. Alleen is Robbie daar niet.

"Volgens mij had je ook nog iets met Miel en Koen, misschien moet je hun nu ook een knuffel geven en dan is vandaag al het oude afgesloten en kun je weer met een leeg hoofdje verder" zeg ik. Hij knikt en laat mn hand los. Hij loopt naar Milo en geeft hem een knuffel. "Sorry maatje." Matthy knikt en geeft Koen ook een knuffel. "T spijt mij ook maatje" zegt Koen, waarna Matthy weer knikt. "Is oke tussen ons" vraagt Milo. Matthy knikt weer en pakt mn hand vast. "Is Robbie boven?" Milo en Koen knikken en ik loop met Matthy de trap op. "T komt goed oke" fluister ik en klop op de deur. "Is t dringend, want ik ben aan t opnemen" roept hij. Matthy wilt zich omdraaien en weglopen, maar ik trek hem terug en open de deur zachtjes. Ik geef Matthy een zetje naar Robbie en hij tikt hem aan.

Als Robbie zn stoel omdraait, klimt Matthy op zn schoot en knuffelt hem. Robbie glimlacht meteen naar me. "Hey lieverd, gaat ie weer" vraagt Robbie. Matthy knikt. "Roel mij helpt" brabbelt de jongen, die ondertussen weer zn duim in zn mond heeft. Robbie bedankt me en richt zich weer volledig op Matthy.

Robbie
Ik praat een beetje met Matthy terwijl Raoul de kamer weer verlaat. "Ik ook al goed met Miel en Koen" zegt hij. Ik knik en houd hem stevig vast. "Lieverd, je moet weten. Ik was vanmiddag bij die man niet boos, maar ik schrok meer van je gedrag" zeg ik. Matthy knikt en legt zn hoofd tegen mn borst. "Doe je mee met fifa packtjes openen voor mijn video" vraag ik. "Geen broek aan" zegt hij. "Dat zien ze niet lieverd" zeg ik. Hij knikt en zo maken we samen de video af.

"Wil je in je eigen bedje slapen of bij mij. Lieve is een paar daagjes bij Lieke" zeg ik. "Ik jou slaap" brabbelt hij. Ik knik en hij gaat in bed liggen. Ik sluit alles af en kleed me uit, behalve mn boxer. Als ik lig, klemt Matthy zich weer aan me vast en houd me stevig vast. Ik wrijf over zn rugje en merk hem wegdommelen. Ik sluit mn ogen als de deur open gaat. Ik kijk om en zie Milo staan. "Hey, sorry als ik stoor, maar er is brand in de keuken dus we moeten naar buiten" zegt hij zacht.

845 woorden