İyi okumalar.
.
.
.
.
Yemek yaparken bir anda arkamdan gelip bana sarılan bedenle önce hafifçe irkildim daha sonra Taehyung olduğunu anlayınca gülümseyip dudağına bir öpücük kondurdum.
"Korktun mu?"
"Öyle aniden gelirsen korkmam normal değil mi Taetae?"
"Taetae diyen dudaklarını yerim senin beyaz gülüm."
Gülümseyip önümde tavada kızaran omleti tersine çevirdim.
"Bana bunu demen çok hoşuma gidiyor."
"Bugün benim için yine neler hazırladınız Bay Kim Jungkook?"
"Sizin için pirincimiz ve omletimiz var. Ayrıca çorba da yaptım. Bir de içecek olarak kahvemiz var. Ohoo neler yaptım neler. Parmaklarını yiyeceksin."
"Döktürmüşsünüz yine Bay Kim. Ellerinize sağlık."
Güldü ve belimi okşadı. Kulak mememi dişleri arasına alıp ısırdıktan sonra yanağıma bir öpücük kondurdu. Her hareketine bittiğimi ve dikkatimi dağıtacağını bildiği için bilerek böyle yapıyordu.
Ama izin vermezdim, işte o kadar! Kimse dikkatimi dağıtamazdı. Kahvaltımızı yaptıktan sonra ise gitmemiz gerekiyordu. Zaman bir oynaşırken durmuyordu sonuçta.
"Eh, kocama layık yapmaya çalışıyorum her şeyi. Her şeyin en güzelini hak ediyor çünkü. Canım kocacığım."
Taehyung burnunu boynuma gömüp kokumu derince içine çekti ve enseme bir öpücük kondurdu. Elleri belimi okşamaya devam ederken o boynumdan omzuma doğru öpücüklerini sıralıyordu.
"Masayı hazırlar mısın kocam bey?"
"Kocam bey diyen ağzını yerim. Emredersiniz majesteleri."
"Hiçbir yerimi yiyemezsiniz kocam bey. Lütfen ağzınız çalışacağına eliniz çalışsın biraz."
Güldü ve dolaptan tabakları çıkarıp masaya yerleştirdi. Bardakları da çıkardıktan sonra masaya kuruldu. Ben de yaptığım yemekleri masaya koyup Taehyung'un karşısındaki sandalyeye oturdum.
Bugün Taehyung ile çocuk konusunu konuşmak istiyordum. Düğünümüzün üzerinden bir yıl geçmişti ve ben artık çocuk istiyordum. Tamam hızlı davranıyor olabilirdim ama evde minik adımlarıyla dolaşan bir çocuğu kim istemezdi?
Pıtı pıtı gezen ve paçamı çekiştirerek benden bir şeyler isteyen küçük bir çocuk istiyordum. Bana baba desin, birlikte dedikodular yapalım...
Evet artık konuşmanın zamanıydı! Bugün konuşacağım ve istediğimi elde edeceğim. Bu savaşı ben kazanacaktım.
Abartıyordum. Taehyung'un da çocuk istediğini biliyordum ama kendini hazır hissetmediği belliydi. O yüzden ben onu konfor alanından çıkararak bir anda kendisini evli mutlu çocuklu bir adam yapacaktım. Evli ve mutlu kısmına tik atabilirdik, geriye sadece çocuklu kalmıştı ve o da şimdi hallolucaktı.
Taehyung büyük bir iştahla yemeğini yerken elimdeki çorba kaşığını masaya bıraktım ve Taehyung'a baktım.
"Taehyung, konuşalım mı biraz?"
Duraksayıp bana baktı ve ağzındakileri iyice çiğnedikten sonra yutup peçeteyle ağzını sildi.
"Konuşalım hayatım. Konu neydi?"
"Ben çocuk istiyorum Taehyung."
Bunu duyunca öksürmeye başlamasıyla hemen kalkıp bir bardağa su koydum ve bardağı öksürmekten kıpkırmızı kesilmiş Taehyung'a verdim. Suyu içip boğazını temizledi ve bana baktı.
