Omegaverse Series 3: Let me go, Alpha

Chapter 12

[] Sua Asher Figueroa

Hinihingal akong nagmamadali patungo sa silid ni Carter. I heard from Nanay Punsa that Carter came back last night. Hindi na raw ako ginising dahil malalim na ang gabi at mahimbing na ang aking tulog.

Ilang araw na nawala si Carter at aaminim kong namiss ko siya ng sobra. Gusto kong makita ang kanyang gwapong mukha.

Narating ko ang silid ni Carter while catching my breath. Sobrang excited ko lang na makita siya matapos ang ilang araw. I immediately opened the door at hindi na kumatok pa.

I smiled widely when I finally saw his back and he is doing something. Mabilis akong lumapit kay Carter ng may malaking ngiti sa aking mga labi. Pero nawala rin ang aking mga ngiti ng makita ko ang kanyang ginagawa .

He is packing his things.

"A-aalis ka u-ulit?" wala sa sarili kong tanong. Nakuha ko naman ang atensyon niya.

Carter looked at me pero kaagad ring bumalik ang kanyang atensyon sa pagiimpake.

Why is he packing lots of things?

"Yeah I have to, Sua," he replied without looking at me.

Nalungkot ako.

"K-kailan ka babalik? Ilang araw kang nawala tapos aalis ka na naman ulit? Where are you going to? Uuwi ka naman diba sa birthday mo?" tanong ko sa kanya. Ang dami kong tanong. Ewan ko ba.

Carter sighed and looked at me.

"I'll try my best na uuwi sa araw na 'yan," he said.

Tumango ako.

Carter came closer at saka kinuha ang kamay ko.

"Sua, I'll comeback soon hmm? Don't miss me too much," he said and chuckled. Ginulo pa niya ang buhok.

Agad ko namang winaksi ang kamay niya na nasa aking ulo. "Tsk! H-hindi kita mamimiss no. Kahit pa h-huwag ka ng bumalik," pagkukunwari ko.

Sua, compose yourself. H'wag masyadong halata na sobrang mamimiss mo siya.

Carter only smiled at me and I rolled my eyes on him.

It's been five days since Carter left once again. Lagi kong inaabangan ang kanyang pagdating pero wala pa rin. I texted him nagbabakasakali na magreply siya at malaman na uuwi siya pero wala akong natanggap na reply. Hindi niya rin sinasagot ang mga tawag ko.

Ngayon ay ang kaarawan niya at busy ang lahat ng tao dito ngayon sa palasyo para sa kanyang celebrasyon. Kasama ko ngayon dito sa kusina si Nanay Punsa habang nagluluto.

I smiled while I'm baking the cake. Simpleng cake lang ito at talagang nagpaturo pa ako kay Nanay Punsa sa paggawa. Carter hates the crowd and for sure after his speech at kung anu-ano pa ay magtatago na lang 'yon sa kanyang silid. Balak ko sana siyang supresahin sa kanyang pagbalik.

I giggled when I finally finished my cake.

"Sua, ang galing! Hindi mukhang bagohan lang ang nagbake," puri sa akin ni Nanay Punsa.

Proud naman akong ngumiti sa munting gawa ko.

"Balak niyo ba iyang kainin na nadalawa?" tanong ni Nanay Punsa sa akin.

Tumango ako ng may mga ngiti sa aking mga labi. "Oo, Nay. Kilala mo naman 'yon after makihalubilo sa mga tao ay tutungo lang 'yon sa kanyang silid at magbabasa. Kaya susupresahin ko sana siya," ani ko.

"Nakuuu ang puso Sua ingat-ingatan at baka masaktan," pabirong wika ni Nanay sa akin.

"Nay naman!" angal ko.