Bir Beyzade Masalı

Beyzade Yurdu- 3

3.Bölüm**

Tepeden topladığım saçlarım ve siyah eşofmanlarımla yeni oda arkadaşıma dönüp gülümsedim.

"Gidelim, çook açım."

Oda gülümseyerek kalkıp arkamdan geldi.. Ayakkabılarımızı alıp kapının önünde giyindik. Kapıyı açmadan dönüp Selin'e baktım.

"Bir ara şu şifreyi de değiştirelim.."

"Kesinlikle" dedi gözlerini bayarak.." 0000 ı gördüğümde şok geçirdim." Kapıyı açarken gülümsedim,

"Ben de!"

Dışarı çıktım ve kaldım, Selin de arkamdan yanıma geldiğinde şok olmuş halime bakarak kolumu dürttü.

"Ne oldu Ezgi?"

"Ya..ya karşı odadan erkekler çıktı şimdi bak.." asansörlere giden çocukları işaret ettim.

"Evet, karşı taraf erkeklerin bu taraf kızların.. Hale abla söylemedi mi?"

Ağır çekimde Selin'e döndüm.. "Söyledi de ben.." ansızın ensem mi terlemişti ne? "şey... ben" ne diyeceğimi bilemeyerek karşı tarafı işaret ettim.. "aslında ben, oranın ya.. yani karşı blok onların sanıyordum." Umduğum cevabı vermesini bekleyerek kaşlarımı kaldırdım. Hayır burası olamaz, dermisin lütfen!.

"hııı şey canım, yok öyle değil.. karşı odalar onların" yürüyüp biraz ilerledi. Arkada kalan ben ise tamamen rezildim. Durup bir an bana baktı.

"Hadi gel... alışırsın yakında" dalga geçen bir sırıtmayla dönüp yürümeye devam etti.

"Tamam" dedim " Tamam geliyorum!" Ardı sıra ellerim cebimde, dudağımı dişlerimin arasına alıp gözlerimi devirerek yürüdüm. Daha başımıza neler gelecekti bakalım.

Selin'in çağırdığı asansöre peşi sıra binip 6. Kat düğmesine bastım. Bu arada hala bu karşılıklı durumu düşünüyordum. ' Nasıl yani ya? ' ayyy bunu babam bilirse kesin sonum gelir herhalde. Babamın odasında dolabının üstünde sır gibi saklanan av tüfeğiyle şu odanın karşısında dikilip bana hedef almasını görür gibiyim.

Ne!.. iyice sapıttım Allah'ım sen yardım et. Birşeyi çok düşünürsen o kadar gerçek olma ihtimali artarmış.. Ezgi düşünme, düşünme! Ayyy hayır, hayır...

Deli gibi başımı sağa sola sallayarak kendimce kafamdaki düşüncelerden kurtulmaya çalışıyorum. Şimdiden kafayı sıyırdım sanırım.. Belki de bu duruma alışırım hıh? Alışır mıyım?

Hayır! En iyisi görmezden gelmek sanırım..

Yanaklarımı şişirip sessiz bir 'öf' eşliğinde 6. Kata gelen asansörden teras katının koridoruna adımımı attım.. Selin hiç de umursuyor gibi görünmüyordu. Belki de çok sorun olmazdı.. –yani öyle olur umarım.

Selin önümde büyük cam kapıyı itip yapay çim olan zemine adım attığında ben de meraklı komşular gibi arkasından parmaklarım üzerine yükselip etrafı dikizlemeye çalışıyordum.

'Ne kadar çok erkek vardı böyle.. pufff' daha iyi görebilmek için biraz daha debeleniyordum ki, Selin durduğu yerden bize masa bulmuş olduğundan sanıyorum heyecanla bir yeri göstererek bana döndü. Ben ise parmak uçlarımda durmuş, şişkin yanaklar, sıkıntılı yüz ifademle ona yakalanmıştım. Saniyesinde normale dönüp anormal bir şekilde gülümsedim.

'rahat ol, manyak değilim!' gülüşü atarken çaktırmadan gösterdiği tarafa doğru yürüdüm. Öne geçer geçmez fazla sırıtmaktan ağrıyan dudaklarımı esnettim. Evet, kesinlikle bir manyaktım.

Masaya doğru giderken şöyle bir etrafı kolaçan etmiştim, herkes yemeğiyle ilgileniyordu. İyi, demek ki, abaza değillerdi.- çok şükür- Masanın yanına gelince cep telefonumu oraya bırakıp Selin'le tabldot sırasına girdik. Yemek dağıtan iki bayan bir erkekti. Sırayla pilav üstü nohut, ezogelin çorba salata ve yoğurt alıp masaya yürüdüm. Sağ tarafımızdaki manzara enfes güzellikteydi ve Selin yanıma gelmese elimde tepsiyle daha ne kadar orada dikilirdim bilmiyorum.

"Harika değil mi?" dedi tepsisini bırakıp yerine otururken " ilk zamanlarda böyle olur. Daha sonra hüzünlenip sevinç duydukça farkedersin manzaranın güzelliğini... İstanbul böyle bir şehir işte."

"Göreceğiz şu her yönden güzel olan İstanbul'u, artık hüzünle mi neşeyle mi bilemem"

"eh.. hayırlı olsun ilk günün İstanbul'da." Elindeki kaşıkla oynuyordu.

"Teşekkürler" dedim yemeğime dönmeden önce..

İnşaAllah hayırlı olur, dedim içimden.. Allah yardımcımız olsun. İstanbul'da başarılı olamazsam halamın eline düşmek var işin ucunda.

Üniversiteyi kazandım ama halam ayda iki kere Melih abiyi kontrole geliyor ve bundan mütevellit beni de aradan çıkarır herhalde..

Düşünceler içinde geçen yemek başları pek bir sessizdi ancak on dakika sonra yavaş yavaş açılmaya başladık.

Diğer Beyzadeliler gibi kakır kakır gülmeye başlamıştık yemek sonunda.. Eğlenceliydi bu kız! Diye içimde geçiriyordum artık acıyan yüzümü geri toplarken.

"Eee sevgilin var mı?" dedi tabldotları bırakıp henüz gelmişti. Can alıcı soruyuda sormuştu işte. Bunu da söylersem aramızda sır bile kalmayacaktı herhalde. Gerçi benim sevgilisizliğim bir sır olmaktan çıkmıştı artık ya neyse.. İzmir öğrenmişti, İstanbul öğrense ne olur.

"Sevgilim yok canım.. olmadı" dedim arkama yaslanırken.. Yüzüm acınacak halde değildi inşaAllah.

"Hiç mi?" dedi gizli bir sırmışçasına masaya yaklaşmıştı.

Bir kahkaha koyverdim.. yok canım o kadar da değil.. şey aslında tam da o kadar canım!! Gülen yüzümü soldurup genzimi temizledim.

"Şey arada bir platonik aşklarım oldu tabi.. ya ben onlara ya da onlar bana"

"ayy olmamış iştee" dedi uzata uzata arkasına yaslanmıştı. Sırıtıyordu. Canımı sıkmıştı ama.

"Sırıtma ya" dedim düşüncelerim dilime vurmuştu.

Ellerini havaya kaldırıp kendini gösterdi.. "Benim de çok olmadı yani lise 2 den beri üç tane.." düşünür gibi gözlerini kıstı. " ya da 4 sanırım"

"Üç seneden üç tane mi, pardon dört!" kollarımı bağlayıp sırıttım. "Hızlıymışsın"

Marifetmiş gibi güldü.." eveet!" sonra ikimizde karşılıklı güldük.

Yemeğin ardından bana yurdu gezdirdi Selin ve en son odamıza dönerken yolda artık esniyordum. Yorganımın altına girip ikinci yastığıma sarılmış son cümlelerimi sarfediyordum.. Selin ise bana okula nasıl gideceğimi tarif ediyordu. Sokağın sonundaki duraktan kalkan Beşiktaş-Yıldız otobüslerine binmeliymişim. Trafiğe göre değişen 20-30 dakikalık bir süre sonucunda okulumun önünde iniyormuşum zaten. Aslında o da Beşiktaş otobüsüyle okula gidiyormuş da yarın başka bi işi olduğundan benimle gelemeyecekmiş.

Son kelimeleri zihnimde uçuşurken artık kendimi uykuya bırakmıştım. Bugün fazla yorucu bir gündü doğrusu..

:tr+�?R�V�