"අඩ්ඩේහ් අහපන්කො බං!!"
"ඕ..ඕ කියපන්"
"උඹ කාලා කාලා නිදා වැටි වැටි ඉදපන්"
"නිදි නෑ බන් ඇස් පියන් ඉන්නවා විතරයි.."
"පේනවා මට."
උපන්දිනේට කියලා අම්මා හදපු කෑම ටිකටත් වැඩේ දීල විශාකයයි මායි දෙන්නම සාලේ සෝෆා එකේ වාඩි වෙලා කතාවක් දාන් හිටියේ ටීවී එකත් ඔහේ ප්ලේ වෙද්දි.....
"අහපන්කො බන් මන් දැකපු හීනේ..."
"අනේ උඹ ඕක කියන්නද මට එන්න කිව්වේ.."
"නැතුව ඉතින්"
"උඹට වෙන වැඩ නැද්ද බන්. හීන දැක දැක ඉන්නේ."
"පලයන්. උඹව යාලු කමෙන් අස් කරා."
විශාකයා නිදි කිරා වැටි වැටි මගෙ කතා අහන් ඉද්දි තද උන මන් උට එකක් ගහලා එහෙම කියද්දි මගෙ දිහා අමුතු විදියට බලපු ඌ සෝෆා එක දිගේම මගෙ දිහාවට එන්න ගද්දි මාත් පස්සෙන් පස්සට ගියේ හිතාගන්නවත් බැරි විදියට විශාකයා කරන සමහර වැඩ නිසා මූ එන පොටනම් හොඳ නැති වග තේරුණාම....
"අනේ මගෙ සූකිරි බෝලේ...!!"
මූ එහෙම කියන ගමන් මගෙ දිහාවට එද්දි පස්සෙන් පස්සට ගිය මාත් සෝෆා එකේ ගැට්ටටම ඇවිත් තියෙද්දි මාත් උට කෑ ගහන්න ගත්තා.....
"මොන මගුලක්ද!!! එන්නෙපා ලගට......
මෙන්න අම්මාමාමාමා...මූ මට අතවර කරනවා....."
මාත් එහෙම කෑ ගහගෙනම උට දීපු පා පහර නිසා විසිවෙලා ගිහින් සෝෆා එකේම පත බෑවුණ ඌ ඒ පාර දමාගෙන හිනා වෙනවා...යකෝ....මූ මරන්න එපැයි....ආක්ෂ පුතා බය උන තරමක් අම්මාහ්... ආතල් එකට උනත් හොඳට රගපෑමේ හැකියාවනම් අපි දෙන්නටම එක වගේ පිහිටලා තියෙද්දි අපි දෙන්නගේ නාට්‍යය ඉවර උනේ අපේ අම්මා කෑ ගහගෙන සාලෙ දිහාවට එද්දි......
"මොකද ළමයිනේ මේ කෑ ගැහිල්ල."
එහෙම කියාගෙන සාලෙ දිහාවට ආපු අම්මා රිමෝට් එකත් අරන් ටීවී එක ඕෆ් කරලා ඉනට අත් දෙකත් ගහගෙන අපි දිහා බලන් ඉද්දි අපි දෙන්නත් ඔහේ බලන් හිටියා......
" මුකුත් නෑ නැන්දේ මේ ආක්ෂට පිස්සුනේ"
" අරහෙ තාත්තා මොකක්ද ලොකු වැඩක දරුවෝ..කෑ ගහලා යකා කරගන්න තමයි ඔය හදන්නේ"
DU LIEST GERADE
සංසාර සිහින | TK | Nonfiction | Ongoing
Sachbücher| දෛවයට හැකිනම් වෙන් කරන්න. අපිට ඇයි බැරි ආයෙ ආයෙත් හමුවෙන්න | ❝ දන්නවද නුඹ, මා මතක් කරලම හුස්ම ගත් පළවෙනි දවස.... නුඹ දුටුව ඒ මුල්ම දින...❞ ~ Aksha' diary - නොමැකෙන්න හදවතේ ඔය රුවම ඇඳග...
