AVCI (TEXTİNG)

Çaresiz

Uzun bir aradan sonra geldim ❤️

Bu bölüm Yahya'dan. İyi okumalar.

YAHYA

Çirkin Ördek Yavrusu| Yahya

Siz| Hastanedeyiz

Siz| Ben çok çaresizim

Siz| Annemi dövmüş

Siz| Eve geldiğimde baygın yatıyordu annem

Siz| Annemin başındayım

Siz| Canım çok acıyor

Çirkin Ördek Yavrusu| Yahya

Siz| Ben annem için senin için

Siz| Ben mutlu olmak istedim sadece çok mu şey istedim

Çirkin Ördek Yavrusu| Hayır Yahya böyle konuşma

Çirkin Ördek Yavrusu| Hem biz evlenecektik hani

Siz| Biz gidiyoruz Balkız

Benimle aynı anda attığı mesajla yutkundum, boğazımda diken vardı sanki. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken mesajlar geldi art arda.

Çirkin Ördek Yavrusu| Ne demek gidiyorsunuz

Çirkin Ördek Yavrusu| Ne zaman yani

Çirkin Ördek Yavrusu| Hem nereye gidiyorsunuz ki

Çirkin Ördek Yavrusu| Geleceksiniz değil mi

Çirkin Ördek Yavrusu| Tekrar

Gözyaşlarımı silerken gözlerim annemin güçsüz bedenine kaydı. Annem için güçlü durmalıyım.

Telefonumun titremesi üzerine irkildim. Çirkin ördek yavrum benim.

"Yahya..." dedi telaşlı gelen sesiyle. Sık sık nefes alıyordu. Kendimden nefret ediyorum.

"Sarıbelam..." dedim nefes verir gibi. "Buradan uzaklaşmamız lazım. Annemi götüreceğim-"

"Ya başın belaya girerse. Annen zor durumda, Yahya. Diyelim gittiniz, nereye gideceksiniz? Neden böyle yapıyorsun? Söyle bana. Nereye gidiyorsunuz?"

Arada bir burnunu çekişi canımı yakıyordu. "Bilmiyorum, Balkız!" diye bağırdım. Elimi saçlarıma daldırıp çekiştirdim. Allah kahretsin, bilmiyorum! Hiçbir şey bilmiyorum!

"Sen çıldırmışsın!" diye bağırdı benim gibi. "Şu an kendinde değilsin, Yahya. Hangi hastanedesiniz? Geleceğim yarın."

"Yarın burda olmayız." dediğimde büyük soluk verdi dışarı. Sorusunu yineledi.

"Yahya hangi hastanedesiniz?"

Sustum. Benim aksine konuştu merhametle.

"Hani biz aile olacaktık Yahya? Üzgünsün, biliyorum. Annen zor durumda, tahmin edebiliyorum. Sana bir şey soruyorum. Cevaplamanı istiyorum."

Ona yenildim ve hangi hastanede olduğumuzu söyledim. Pişman oldum hemen ardından. Duygularımla hareket ettim.

"Hiçbir yere gitmiyorsun, Yahya. Sizi hiçbir yere bırakmıyorum. Kendinden çok söz etmedin bana ama aklındaki mantıklı bir karar değil. Ben geliyorum. Olanları annemle babama anlatmaktan başka çarem yok. Sizi düşünmem lazım. Sizi almaya geliyorum-"

"Balkız-"

Sözümü tamamlamadan telefonu kapattı. Defalarca aramama rağmen açmadı. Düşen omuzlarımla başımı annemin eline yasladım. Ağlamaya başladım sessizce.

Çaresizlik nedir?

Hani güçlüydüm ben?