Dağların Çift Başlı Kurdu

15. Bölüm - Kaçış

"Bazen sadece ama sadece peki dersin... Kabullendiğin için değil, yorulduğun için..."

Zaman durmuştu benim için.

Zaman ne yeniomu????

Dudaklarımı öptüğünde zaman kavramı benim için yoktu.

Kendime geldiğimde hâlâ öpüyordu, karşılık verdim.

İlk defa biri beni öperken mutlu ve huzurluydum.

İliklerime kadar huzuru hissediyordum.

Kapı tekrar çaldığında yavaşça geriye çekildi. Kapıyı açıp kimin olduğunu görmeden direk odadan çıktım.

Kaçıyor musun?

Evet?

Neden lan?

Sus karışma.

Hızla albayın odasına doğru gittim. Kalbim çok hızlı atıyordu.

Durması lazımdı.

Kalbimin söz dinlemesi gerek.

Kapıyı çaldığımda albayın 'Gel' demesiyle odaya girdim ve selam verdim. "Emredin albayım."

"Otur kızım." Diyince albayın karşısına oturdum. Ama şuan karşımda albay yoktu. Kerem amcam vardı.

"Amca. Senden bu zamana kadar hiç bir şey istemedim ama senden bir şey istiyorum."

Şaşırmıştı amcam, çünkü beklemiyordu. "Söyle güzelim. Ne oldu?"

Derin nefes aldım. "Amca, Zincir'in adamını ben soruşturmak istiyorum."

Daha fazla şaşırdı. "Neden? Noldu Balca'm?"

Söyleyemezdim lakin aklıma gelen şeyi direk amcama söyledim. "Amca benim canımı yakarlarsa naparsın?"

Direk kaşlarını çattı. "Ortalığın kısaca ebesini bellerim. Neden? Yoksa biri bişey mi yaptı?" Kafamı ağır ağır salladım.

"Yaptı amca, annemle babamın şehit düştüğü gün biri benim canımı fena yaktı." Gözlerinin içine baktım.

Anlamıştı, orada bana yapılanları az çok olsada anlamıştı. Ayağa kalkıp yanıma geldi diz çöktü. Gözlerinde hüzün ve öfke vardı. "Kim yaptı Balca! İsim ver." Kafamı hayır anlamında salladım.

Kimin yaptığını anlayınca ayağa kalktı ve eline gelen ilk şeyi duvara fırlattı. Direk ayağa kalktım.

"Amca dur." Çok sinirliydi.

Amcamın karşısına geçtim. "Amca sakın bu benim meselem sakın."

Amcam 54 yaşında olmasına rağmen hala yakışıklı biriydi. Lakin şuan 74 yaşındaki adamdan farkı yoktu. Yere çöktü. Hızla yanına oturdum.

Kapı açılmıştı. Göz ucuyla baktığımda Karan vardı bağırışları duyduğu için gelmiş olmalıydı.

Koskoca Albay Kerem Tekin, kızı gibi gördüğü kişiye zarar geldi diğe hüngür hüngür ağlıyordu. Karan içeri girdi kapıyı kapattı lakin konuşmadı veya haraket etmedi.

"Amcam yapma lütfen." Diyip çenesini tuttum bana bakmasını sağladım.

"Özür dilerim güzel kızım çok özür dilerim. Önceden gelmeliydim, sizi hiç yalnız bırakmamalıydım. Benim yüzümden yandı canın, benim yüzünden o şerefsiz yaptı."

Hızla amcama sarıldım. Karan'a baktığımda anlamaz gözlerle bana bakıyordu. Dudaklarımı oynatarak. "Dışarı çıkabilir misin?" Dediğimde kafasını salladı ve dışarı çıktı. Amcamdan ayrılıp konuşmaya başladım.