The Paths Connected (Sollano Brothers #2)

Chapter 12

Hindi ako makatingin sa Mommy niya. Pulang-pula ang mukha ko at hiyang-hiya dahil naabutan nila kaming ganoon ni Yleo!

Halos magtago na ako sa likod ni Yleo dahil sa hiyang nararamdaman.

Nakakahiya talaga... Mga magulang at mga kapatid niya ang nakakita sa ginagawa naming kakaiba.

"Hindi nakapapigil?" sabay tawa ni Yiem.

"Hindi man lang pinaabot sa kuwarto!"

Namula ako at napakapit sa damit ni Yleo dahil sa sinabing 'yun ng kanyang Mommy. Hindi ko maipaliwanag kung nang-aasar ba ito o sinesermunan kami.

"Baka kasi sanay na sila sa kung saan-saan. Epal lang tayo."

Napailing si Yielo. Ang Mommy naman nila ay napasinghap na lang habang ang Daddy naman nila ay may kakaibang ngiti sa labi.

"Dapat pinaabot mo man lang sa kuwarto n'yo, Yleo. Nakakahiya kay Solana na hanggang couch lang siya!"

Humagalpak sila ng tawa. Mas lalo akong namula at nahiya. Halos kamatis na ang itsura ko.

Hindi ko maintindihan kung anong klaseng pamilya sila. Masaya sila kasama, katuwaan at kabiruan... pero grabe naman ang pagiging prangka ng mga bibig nila.

"My baby is shy, Mom. Stop talking like that."

"Hindi kasi pinaabot sa kuwarto." nagtawanan na naman sila.

"Sorry po..." tanging nasabi ko habang nasa likod pa din ni Yleo at nakakapit sa damit niya.

Narinig ko ang tawa ni Yiem. "Mukhang inosente pero grabe sa pag-ungol." napatakip ako ng mukha.

"Yiem." madiing saway ni Yleo.

Nagpatahimik naman sila. "Know your limits." aniya.

Hinawakan niya ang kamay ko at hinila na lang niya ako paakyat sa taas. Pagpasok namin sa loob ay agad niya akong siniil ng halik.

Napadaing ako. Hindi agad nakatugon sa halik niya.

"Yleo..." I moaned.

Napapikit ako habang nakasandal sa likod ng pinto. Lasing sa mga halik niya sa leeg ko.

Ramdam ko din ang diin ng hawak niya sa kamay ko habang nasa itaas ng ulo ko ang mga 'yun.

"Masyado silang epal."

Hindi ko alam kung matatawa ako sa sinabi niya. Masyadong bitin na bitin dahil gigil ang paghalik niya sa'kin.

"Ah..."

"Tangina." he cursed.

Madiin niyang kinagat ang leeg ko. As in! Madiin na madiin. Napasambunot tuloy ako sa buhok niya bigla.

"Yleo..." nanatiling nakapikit ang mga mata ko habang nakatingala.

Naramdaman ko ang isang kamay niya sa gitna ko.

"Basang-basa ka agad." then he chuckled.

Namula ako dahil basang-basa nga ako at ramdam ko 'yun. Halik niya pa lang ay nababasa na agad ang ibaba ko. Paano pa kaya kapag do'n niya hinalikan?

"Ah... Yleo," halos mamaos na ang boses ko.

Pinaglaruan ng mga daliri niya ang gitna ko. Halos makalmot ko siya sa likod dahil do'n!

Kinagat niya ang balikat ko. Napasubsob din ako sa leeg niya at kinagat 'yun! Napapikit ako ng mariin at kinagat ng mariin ang balikat niya.

"Yleo..." hingal na pagkakatawag ko sa pangalan niya.