The Dark Side of Eve

Chapter 3. Morgana Alcaraz

Nasa isang mamahaling restaurant ako kasama si Dad. Kaharap namin sa iisang lamesa ang isa sa pinakamayaman at pinakamakapangyarihang tao sa bansa—si Senyor Custavo Del Cuevo. Larawan na sa matanda ang edad nito. Nakakapagsalita at nakakaupo pa ito nang maayos pero base sa obserbasyon ko sa pisikal na anyo ng matanda, ang mga gamot at mga espesyalista na lamang nito ang nagpapanatili ng sigla nito. Without those expensive maintenance, he would have been bedridden.

"I'm sorry my grandson couldn't make it today. He's in Greece right now sorting out some delayed cargo. You know, the usual business problems. I'm sure you understand," depensa ng matanda. "I'm glad I'm able to finally meet your lovely daughter today though, Senator Alcaraz." Binaling ng matanda ang tingin sa akin. Pinakatitigan niya ako na para bang kinikilatis ang kalidad ng produktong kanyang bibilhin.

"Rumors are true then. That your daughter, Eva, is such a rare beauty. Like a wildflower in a deep forest. Very enchanting."

"Like a wildflower that she is, this one is rather shy. Your grandson, her future husband, I'm sure will be able to help her a lot to overcome that shyness," sagot ni Daddy sa matanda.

"Of course! Of course, he will. Azazel is pretty much a man of the world. He's gonna be a good complement to your personality, hija. I'm sure you two will be a perfect pair."

Wala akong nasagot kundi ang matipid na ngiti. Hindi rin naman ako makakapagsalita nang maayos dahil kabado ako at takot na magkamali ng sasabihin. Sa lahat ng ayaw ni Daddy ay iyong napapahiya siya ng dahil sa akin.

Nilatag nila lahat ng mga plano nila sa kasal. Isa-isang dumating sa meeting ang mga taong mag-aasikaso ng venue, sa mga damit na isusuot, sa makeup, pati na sa reception. Binigyan ako ng schedule at ng mga calling card sakaling may kailangan akong baguhin o itanong sa mga disenyo. Pati ang mga invitation, mga listahan ng dadalo, nakalapag na rin. Sumagi sa utak ko na matagal nang nakaplano ang kasal na ito, at ngayon lang nila ako sinabihan na para bang alam na nila ang magiging sagot ko.

"What do you think, hija? Is everything to your liking so far?" magiliw na tanong sa akin ng matanda. Iniisip ko kung kasing-giliw at hinahon din ba ng matanda magsalita ang apo nito. I've seen him in magazines, the man they call Azazel Angelos del Cuevo. In pictures, his eyes were cold and aloof. I knew right off the bat that the man was the unpredictable type. Too smart and too good-looking for his own good. I bet the old man wanted the grandson to this meeting and he refused. Even his old man can't do anything if he said no.

"M-maganda po l-lahat." Gusto kong murahin ang sarili ko. Nauutal na naman ako. Napatitig tuloy sa akin ang matanda. He would think from this point on that I was dumb. I didn't have the courage to even say na hindi ko gusto ang design ng gown na napili. I prefered vintage, but what they have for me was a gown full of diamonds. Very modern. Very expensive.

Natapos ang meeting nang sila-sila lang ang nagdedesisyon.

***

Nang dahil sa meeting na iyon at sa tingin ko ay pagka-disappoint sa akin ng matandang Del Cuevo, naging restless ako. Binabangungot nang gising. Nakapikit ang mga mata ko pero sa likod niyon ay iba't ibang imahe ang nakikita ko. Ang madalas kong bangungot ay libo-libong mga tao ang nakatingin sa akin. Tumatawa. Pinagtatawanan nila ako. Kapag ganito ang pakiramdam ko, iisang tao lang ang gusto kong kausapin. Alam kong bawal pero hindi naman siguro malalaman ni Daddy. I dialed her phone number.

"Hello."

Narinig ko ang matinis na pagtawa ng babae sa kabilang linya.

"I'm busy right now. I don't want to talk to you, snake." Naroon ang pamilyar na sungit sa boses niya. I understood her. Matagal akong hindi tumawag sa kanya dahil pinagbabawal iyon ni Daddy. It was selfish of me to call her now that I needed her.

"Kumusta ka na?"

"Sa tingin mo?" Galit ang tono niya. "I'm still stuck here in this stupid place where you left me! Kailan niyo ba ako babalikan dito? May balak pa ba kayo?"

"Kaunting panahon na lang, malalabas din kita r'yan. I'm sorry kung ngayon lang ako tumawag. Alam mo naman na ayaw ni Daddy na nag-uusap tayo, 'di ba?"

"So anong kailangan mo, ulirang anak? Bakit mo sinusuway ang mahal mong ama ngayon?"

"I want to tell you about something..." Nagdalawang-isip ako. Alam kong magagalit si Daddy kapag sinabi ko kay Morgana ang totoo. "I'm getting married."

Pinakiramdaman niya siguro ang boses ko kasi sandali siyang hindi sumagot.

"Oh. I know what happened. Dad arranged your wedding with his principal sponsor for his campaign, right?"

Nagugulat ako sa maraming nalalaman ni Morgana kahit pa nasa isla ito at malayo sa amin ni Daddy. Then again, Morgana has always been quick-witted and clever. Hindi na ako magtataka roon.

"Yung apo ang pakakasalan ko."

"Of course. Ano pa ang magiging silbi ng matanda na ilang taon na lang na mabubuhay? Siyempre, sa apo ka ipapakasal."

Walang maitatago si Daddy kay Morgana; halos magkapareho sila ng takbo ng utak. Alam ng kapatid ko kung bakit siya kinukulong ni Daddy sa isla. Dahil hindi siya nito kayang kontrolin, na baka ang kapatid ko pa ang sumira sa mga pangarap niya. Samantalang ako, masunurin ako at takot sa kanya. Kaya niya akong paikutin sa mga palad niya. Kung minsan, naiinggit ako kay Morgana. Sana may tapang din ako na kagaya niya. May talinong mas higit pa sa daddy namin para hindi ako namamanduhan nang ganito. Pero alam ko sa sarili kong wala akong gano'n. Mahina ang loob ko at hindi nila ako kasintuso.

"So, can I come to the wedding then? Isasama ko ang paborito kong doktor para hindi kayo mag-alala sa akin. Hindi ako manggugulo, I promise!"

"Morgana, alam mo namang hindi ka pa pwedeng lumabas diyan. Wala pang sinasabi ang mga doktor."

"Idiot! Do you think they can cure me? Walang gamot sa sakit ko. Ginagamit lang ako ni Daddy para kontrolin ka niya! Hindi mo pa ba 'yon nakikita hanggang ngayon? Huwag ka ngang tanga riyan. Pinapaikot lang ni Daddy ang ulo mo!"

"Mas makakabuti kung susundin natin siya. Siya na lang ang meron tayo, Morgana."

Tumawa ito nang matinis at nang-iinsulto. "We're better off orphans than having a greedy man for a father. You know what, just go with the wedding. Ito na ang pagkakataon mo para makaganti sa kanya, at para mapalaya mo na rin ako rito. Sunggaban mo na ang opportunity na 'yan para magkaroon ng sarili mong kapangyarihan. Build yourself, make yourself powerful and untouchable even from Daddy himself. Kapag nagawa mo iyon, magagawa mo na ang lahat ng gusto mong gawin kabilang na ang pagpapalaya sa akin dito. Kung totoong gusto mo akong makalabas dito at makasama, kumilos ka. Kumilos ka na bago pa ma-realize ni Dad na sarili niyang libingan ang hinuhukay niya sa pagpapakasal niya sa 'yo sa tagapagmana ng mga Del Cuevo."

"I don't know what you're talking about. Kaya niya ako ipapakasal dahil may kasunduan sila ng matandang Del Cuevo."

"Pero sa apo ka ipapakasal, hindi ba? Sooner or later, he will inherit all his grandfather's wealth, at ang kasunduan, magiging ancient history na lang. Samantalang ang kasal mo ay mananatiling balido at matibay na kasulatan. Huwag kang pipirma ng kahit na anong prenuptial agreement, naintindihan mo? It's gonna be your leverage in the future sakaling maisipan ng apo na itapon ka sa pusali kapag invalid na ang kasunduan nina Dad at ng lolo niya. Kung may prenup, huwag kang papayag sa kasal."

"HIndi ako kagaya mo na kayang tumanggi, Morgana. Hindi ako kagaya sa 'yo—"

"Listen to me, dear sister. Ganito ang gawin mo, isipin mo na ako ikaw. Magkamukha naman tayo, 'di ba? Kambal tayo. Sa lahat ng tao sa mundo, tayo ang pinakamalapit sa isa't isa. Alam mo kung paano ako mag-isip at sumagot. Isipin mo na ako ikaw. Paano magsalita, paano sumagot, at paano lumaban si Morgana, 'yon ang gawin mo. 'Yon ang isiksik mo sa utak mo. Naiintindihan mo ako? Ilaban mo 'yan, dear sister, kung gusto mong balang araw, mapalaya ako sa kulungang ito at magkasama na tayong muli. Ako lang ang kakampi mo sa lahat ng bagay. Ako lang ang totoong nagmamahal sa 'yo. Kaya hayaan mong makalapit ako sa 'yo. Palayain mo ako sa impiernong lugar na ito!"