FIVE : Who the hell are you

4 0 0
                                    


This chapter is not edited.

ROSE

"Maliligo lang ako,stay here okay?Wag kang lalabas nang hindi ako kasama." Paalala sa akin ni Ymana.

Tumango na lang ako at umupo sa upuan malapit sa bintana,habang sya naman ay dumeretso sa bathroom.

10 days had passed,hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyayari.Wala akong ginawa maliban sa pagtambay sa loob ng kwarto ni Ymara at magmuni-muni.

Habang nasa loob ako ng apat ng sulok ng lugar na ito,wala akong ibang maisip kung hindi ang nga kaibigan ko,at karumaldumal na kamatayan nilang aking nasaksihan.

Hanggang ngayon, sariwa pa rin sa isip ko ang mga nangyari.

I wanted to erase it all in my mind,pero sila itong pabalik balik sa isip ko at nanggugulo.
Pati sa bangungot ko ,andoon sila .

Isa pang pinoproblema ko ay ang mga magulang at mga kaibigan ko na wala man lang kaalam-alam sa nangyari,even my friends' parents, alam Kong nag-aalala na sila sa mga anak nila.Hindi rin nila alam na wala na pala ang mga ito.

Samu't saring bagay ang nasa isip ko.Sobrang dami ,na tila ba hinihila ako sa kailaliman ng dilim habang unti-unting nababaliw.

Napasabunot ako sa aking buhok at paulit-ulit na sinubukang burahin ang mga alaala.

Pero bakit nandito pa rin sila?!

Unti-unti na akong nakakakita ng mga bagay.Ang kaibigan ko,ang pamilya ko,ultimo ang halimaw na nakita kamakailan lang.

Why they can't just leave alone?!

I don't want this.

I want to end this shit!

"Rose,why? Bakit ikaw lang ang nabuhay?"

" That's so unfair ,we died...and you,you still breathing..Why me,why us? "

"Masaya ka siguro dahil ikaw lang ang nabuhay, napaka swerte mo!"

Stop it!

Their voices again! Minumulto ako ng mga boses nila!

Anong gagawin ko? Ano ang dapat kong gawin!

"I-i don't know what to do! J-just please, forgive me ...E-Em ,B-baby..." Pabulong kong wika habang sinasabunutan ang sarili.

"Kill your self,kill your self!"

Alam kong napaka daya ko, hindi ko dapat sila hinayaan na mamatay.Bakit ako lang ang nabuhay ,bakit kailangan ko kailangang pagdusahan ito? What's the reason,what is the fucking reason!

"Dapat namatay ka na rin,along with us.Alam mo bang galit na galit kami sayo dahil ikaw lang ang malaya ,habang kami rito ay nagdurusa sa kadiliman! Kill your self! That's the only way, if you want our forgiveness !"

Em,bakit mo sinasabi sakin ang iyan? You're my best friend... We're like sisters,why?Ganon ka ba kagalit sakin? Im so sorry , sorry! Dapat hindi ko na lang plinano iyong outing na iyon, dapat hindi ko kayo pinilit...It was all my fault,alam ko.

I'm sorry..

Kinumbinsi ko na ang sarili ko..

Dahan-dahan akong naglakad patungo aa cabinet ni Ymara. Hinalungkat ko ang buong sulok nito upang makita ang bagay na iyon.

Please! Kailangan kong mahanap iyon!

Hindi ako huminto hanggang sa nakita ko na ang hinahanap ko.

Baril.

DJIGOKUJIMA || Hell Island Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon