The Least Compatible Signs

3: Gemini

Ninanamnam ko yung laway ko habang nakatingin sa nag gagwapuhang litrato ng The Constellations na nakawallpaper sa desktop ng laptop ko sa office.

"Haaay." napapangiti na lang ako sa sobrang kilig. Hanggang ngayon, hindi pa rin talaga ako makapaniwalang nakita ko na sila in person! Siyempre, with an exemption of Zach baby.

"Tamo 'tong si Gemini, naglalaway na naman sa The Constellations. Akala mo naman e nakita niya ng malapitan." puna sa akin nung isa kong kaofficemate na bekimon, si Russel.

Sinaman ko siya ng tingin, "Excuse me? Nakita ko kaya sila ng malapitan! VIP ako no'ng concert nila." pagmamayabang ko sa kanya. Tss. 'tong baklang 'to.

Nagulat naman siya, "Weh? Kaya pala late ka today. Late ka na nga, liar ka pa."

Kinuha ko 'yong cellphone ko at ipinakita sa kanya yung selfie ko sa stage.

"Oh, ano?!" pang-iinggit ko pa sa kanya. Oo late ako today sa work, paano ba naman, madaling araw na akong nakauwi mula sa concert. Aminado akong late ako pero naman..hindi ako liar!

"E di ikaw na. Bakla naman sila." pang-aasar pa niya. Aba't kung makabakla 'to, parang hindi siya bakla!

"Aba't!" sasabunutan ko na sana siya nang biglang dumating yung Editor-in-Chief namin.

"Gemini, Russel, go back to work! Agang aga, mag-aaway na naman kayo. Tapos na ba kayo sa mga proof reading ng mga manuscript na dinistribute ko?" pagalit na tanong niya sa'min.

"Sir ako tapos na. Ewan ko lang kay Gemini kung tapos na siya." tataas taas na kilay na sabi ni Russel kay Sir, kahit kailan talaga sipsip 'tong baklang 'to.

Tiningnan naman ako ni Sir na para bang nagtatanong kung tapos na ba ako o ano, napasagot na lang ako. "Tatlong manuscripts pa po ang ieedit ko."

"Tss. Di pa naman pala tapos e, yabang yabang, puro The Constellations kasi." bubulong bulong na sabi ni bekimon. 'tong baklang 'to!

Narinig siguro ni Sir yung malakas na pagbulong ni bakla. Tumingin pa siya sa screen ng laptop ko at nakita kong napataas ang kilay niya, "Ano ba naman 'yan Gemini, late ka na nga tapos marami ka pa palang gagawin. Paano na 'yan?! I need the final draft of the manuscripts this afternoon!" napanganga naman ako sa sinabi niya.

"WHAT?! Sir akala ko po ba tomorrow pa?!" tanong ko sa kanya.

Tatawa-tawa naman si Russel sa likod niya. "Buti nga." sabi pa niya.

"Nagbago na ang isip ko, kailangan ko na sila this afternoon. Finish editing those manuscript or you lose your job!" pinanlakhan pa niya ako ng mata bago siya tuluyang nagwalkout.

Muli akong inirapan ni Russel bago rin siya tuluyang magwalk out. 'tong baklang 'to talaga! Grrr!

College pa lang kami iniimbyerna na niya ako, hanggang sa trabaho ba naman?!

Yes, Russel is my classmate way back college at siya yung mortal rival ko sa school. Communication Arts graduate kami at ngayon ay editorial staff na ng isang malaking publishing company.

Tandang tanda ko pa noon, naglaban pa nga kami sa title ng Achiever e since hindi umabot yung GPA namin for Cum Laude and sad to say, sa sobrang kasipsipan niya sa mga teachers, siya yung nakakuha nung award.

Hanggang ngayon hindi pa rin ako makamove on. Ako dapat yun e, hindi siya. Hindi naman sa hindi niya deserve yung title, kumbaga, tiwala lang akong mas deserve ko 'yon.

Kung bakit ba kasi pareho kami ng company na napag-applyan. Kung alam ko lang na dito rin siya mag-aapply e di sana sa iba na lang ako nag-apply. Pero wala na e. I got the job at sa panahon ngayon, mahirap makakuha ng isang blue collar na job lalo't higit maraming kakumpetensya. Kapit na lang siguro sa patalim.