CEO Unexpected Heartbeat (ONHOLD)

CHAPTER 8

GINISING ni Maeve ang dalawa at sabay silang lumabas ng kwarto. Hindi niya maiwasang kurutin ng palihim ang binata. Papaano'y nakapulupot ang braso nito sa baywang niya.

Paglabas ng kwarto ay bumungad sa kanya ang mahabang hallway. Ang nakapagtaka sa kanya ay ang pagtingin niya sa sahig. The floor is carpeted neatly. Sa pagka-alala niya ay wala pang nakalagay na carpet kanina doon. Pinalagay ni Trane? For what?

There are also some espensive paintings on the walls too. The medium-sized chandeliers are hanging beautifully. Giving the surrounding an elegant look. It was as if she's walking at the hallway of the hotel that was built a long time ago but well-maintained. Hindi niya napagmasdan ang buong kanina dahil mas inuna niyang makipag-usap sa kasambahay kaysa ang titigan ang paligid.

"You go first, I'll just change my shirt." Tumango lang siya sa sinabi ng binata saka inalalayan si Trank na bumaba ng hagdan.

Hinintay nila ang binata sa dining hall hanggang sa dumating na ito at sabay nilang kumain. Nang matapos ay lumipat sila ng living room upang manood ng paboritong movie ni Trank.

"Can't sleep?" Matapos manood ay pinatulog na niya ulit si Trank. Mabuti na lang at agad naman itong nakatulog kahit na kagigising lang nito kanina.

Tumingin siya kay Trane. Nasa garden siya ngayon at nagmuni-muni. Paano ay hindi niya makatulog, naninibago sa kwarto niya. Nang liparin ng hangin ang kanyang buhok ay napalabi niya. But she was shock when Trane put it in her ear's back. Sinakop nito iyon.

"N-Naninibago lang." Umiwas siya at bahagyang lumayo upang makaupo ito.

Naupo naman ito. Inilagay nito ang isang palad sa kanyang baywang at hinigit siya papalapit sa katawan nito. Nakagat ni Maeve ang labi nang maramdaman ang init galing doon bukod pa sa init na tila sumisingaw sa pagitan nila.

"Hindi ka nilalamig, hmm?" Nagtayuan ang balahibo niya sa katawan ng maramdaman niya ang labi nito sa kanyang tainga.

"Trane, no..."

"I'm cold, baby." Nang dumapo ang kamay nito sa hita niya ay hinawakan niya iyon, pinipigilang huwag gumalaw.

"T-Then get inside, put a j-jacket... Trane!" Naramdaman niya ang dila nito sa leeg niya. Humigpit ang pagkakahawak niya sa kamay nito.

She did her best to make her heart tough. Hindi niya nga lang mapigilan ang bilis ng tibok nito. Pero kahit anong gawin niya ay masyadong malakas ito. Nang gumalaw ang kamay nito sa hita niya at marahang humimas ay napakagat labi siya. Bago pa umabot ang kamay nito sa kasilanan niya ay may narinig na silang yapak patungo sa puwesto nila. Mabilis siyang lumayo kay Trane. Namumula ang mukhang hinintay na dumating ang taong iyon.

"Mommy?" It was Trank.

Agad siyang tumayo at nilingon ito. Nakita niyang puno ng luha ang mga mata nito habang nakatingin sa kanya. Natigilan pa siya ng ilang minuto bago mabilis na lumapit dito.

"Trank, bakit? Why are you crying hmm?" Naramdaman niya ang paglapit ni Trane sa kanila nang bigla siyang niyakap ni Trank.

Humihikbing hinigpitan nito ang pagkakayakap sa kanya. Animo'y ayaw na talaga nitong bitawan siya. "I thought you left, Mommy."

Nagkatinginan sila ni Trane dahil doon. Hinaplos nito ang buhok ng anak. Kahit anong pigil niyang huwag ipakita ang awa ay hindi niya magawa. She didn't know why she felt her eyes watered while looking at Trank.

Bata pa lang ay naulili na si Maeve sa magulang. She was 2 years old when her parents died in accident. Ni wala pa siyang muwang doon. So she doesn't feel so much pain when they leave.

Pero alam niyang masakit ang maiwan ng isang Ina. Tulad ni Trank na malaki ang naging epekto sa kanya sa pag-iwan ng Ina nito. Hinihiling niyang sana kahit papaano malipat sa kanya ang sakit na nararamdaman nito. Hindi niya kayang makita ang takot sa mga mata nito kapag tinitigan niya. Takot na baka muling iwan ito.