Αναστασία

Κάποιος ζηλευει

Κάθομαι σε ένα γραφείο και σχεδιάζω ένα νέο ρουχο... Το πρώτο κανονικά δικό μου ρουχο στην εταιρεία... Εχω ξανά βοηθήσει και έχω δώσει ξανά ιδέες στην μαμά μου αλλά πρωτη φορα θα καταθεσω μια ιδέα ως δικό μου ρουχο...

"Ουαου... Τι ζωγραφίζει το κοριτσάκι μου?" Ακουω την μανούλα μου να με ρωτάει καθώς με πλησιάζει και της χαμογελάω.

"Είναι ένα μπλουζάκι. Φτιαγμένο από λουλουδια. Μη το βλεπεις τώρα που είναι στο προσχέδιο. Θα έχει πολλα χρώματα και λάμψεις. Εντάξει δεν θα είναι για να πας για ένα χαλαρό καφεδακι... Εκτός αν είσαι από την Θεσσαλονίκη... Αλλά θα μπορεί κάποιος ή κάποια να το φορέσει σε μια καλή έξοδο." Της απαντάω και εκείνη φιλάει τα μαλλιά μου κάνοντας με να χαμογελάσω λιγάκι.

"Είναι πολυ καλη η ιδέα σου. Είμαι σίγουρη ότι θα είναι πολύ όμορφο." Μου λέει και την κοιτάζω χαμογελαστή.

"Χαίρομαι πολυ που δουλεύουμε μαζί... Σε ευχαριστώ που με εμπιστευεσαι." Της λέω και εκείνη χαιδευει τρυφερά το πρόσωπο μου.

"Έχεις πολυ ταλέντο κόρη μου... Είμαι σίγουρη ότι θα τα πας τέλεια... Στο κάτω κάτω δεν σου έδωσα μόνη μου την ευκαιρία. Όλοι μας έχουμε δει τα σχέδια σου. Είμαι σίγουρη ότι θα τα καταφέρεις τέλεια. Επίσης... Μην ξεχνάς... Η μισή εταιρεία σου ανήκει..." Μου απαντάει και το τελευταίο με αγχώνει λιγάκι.

Ξαφνικά από μια φτωχή wanna be σχεδιάστρια μόδας έγινα συνιδιοκτητρια μιας από των μεγαλυτέρων οίκων μόδας που υπάρχουν...

Επίσης... Αν έχω καταλάβει σωστά... Είμαι πλουσια. Άρα έχω πολλα λεφτά.

Πρέπει να αρχίσω να ψάχνω τρόπους και να βοηθησω τον κόσμο και να ζησω μια καλή ζωή.

Ο Ίων μου λέει ότι η λυση ειναι να μην σκέφτομαι ότι έχω χρήματα... Να κάνω ότι θέλω και ότι θεωρώ εγώ σωστό...

"Και τι σκέφτεσαι μικρούλα μου? Θα κάνεις σετ το μπλουζάκι?" Με ρωτάει η μαμά βγάζοντας με από τις σκέψεις μου και γνέφω κάπως αδιάφορα.

"Δεν ξέρω. Δεν το έχω σκεφτεί ακόμα. Θα δω. Αλλά θα μου άρεσε να είναι σετ και όχι μόνο. Θα ήταν όμορφο και ένα φόρεμα από λουλούδια. Μια φουστα... Δεν ξέρω. Θα δω." Της απαντάω και εκείνη χαιδευει ξανά τα μαλλιά μου.

"Θα είναι υπέροχο ότι και να κάνεις..." Μου λέει και τότε μπαίνει μέσα στο γραφείο του ατελιέ ένας κυριος κάπως μεγάλος σε ηλικία με ένα κακόγουστο γκρι κουστούμι.

"Γεια σας κυρία Πολύζου... Μητέρα και θυγατέρα..." Λέει και ναι... Αυτό είναι περίεργο.

"Ααα κυριε Πολίτη... Δεν σας εχω συστήσει με την κόρη μου την Αναστασία..." Λέει η μαμά κάπως αμήχανα και τότε με πλησιάζει ο κυριος και κάνουμε μια χειραψία.