Αυτές είναι συναντήσεις

314 47 179
                                    

Δηίδάμεια POV
Μερικές μέρες μετά...

"Ευχαριστώ πολύ κυρία Σούλα. Κρατήστε τα ρεστα σας." Λέω ευγενικά στην κυρία που έχει την καφετέρια με τους fancy καφέδες και τα περίεργα ροφήματα δίπλα από την εταιρεία και εκείνη μου χαμογελάει.

"Ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι μου. Καλή σου μέρα." Μου λέει και αφου την χαιρετήσω και εγώ παιρνω το φρεντο καπουτσίνο μου με σιρόπι καραμέλας και κομματάκια σοκολάτας και πηγαίνω πρός την εταιρεία που είναι στον απέναντι δρόμο.

Ναι... Από τότε που η Βίκυ με πήγε σε αυτή την καφετέρια για να πάρουμε μαζί καφέδες που όπως λέει «έχουν μια προσωπικότητα» παίρνω συνέχεια από εδώ. Είναι λίγο ακριβοί καφέδες αλλά δεν πειράζει. Είναι ωραίοι. Κάθε μέρα παίρνω και κάτι διαφορετικό για να δοκιμάσω αφου αν δεν δοκιμάσω δεν θα ξέρω αν μου αρέσει.

Γενικά αυτό κάνω στην ζωή μου. Δοκιμάζω τα πάντα.

"Γιατί ανεβαίνεις με τα σκαλιά και όχι με το ασανσέρ?" Ακουω ξαφνικά τον Ίωνα το αφεντικό μου ανάθεμα τον να με ρωτάει ενώ έχω ανέβει τρία σκαλιά και γυρνάω και τον κοιτάζω.

"Έχω κλειστοφοβια. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπω μέσα στο ασανσέρ." Του απαντάω και τον βλέπω να με πλησιάζει.

"Έχεις μια τομή στην κοιλιά σου. Θα έπρεπε να προσέχεις. Ο γιατρός είπε να αποφευγεις τις σκάλες. Ελα με το ασανσέρ." Μου λέει αυταρχικά.

"Πάει σχεδόν ένας μήνας από τότε... Η ζωή έχει προχωρήσει. Επίσης τόσες μέρες με την σκάλα ανεβαίνω πάνω. Άρα όχι." Του απαντάω καθώς πάω να συνεχίσω να ανεβαίνω την σκάλα όμως πιάνει το χέρι μου με τραβάει πέφτω πάνω στο στήθος του σαν βλαμμένο και κοιταζόμαστε στα μάτια.

Οκέι αυτό είναι αμήχανο.

Επίσης ακουω το «You are my destiny» από πίσω.

Παίζω με σαπουνόπερα.

Και ο Ίων έχει υπέροχα μάτια... Και τέλειες μεγάλες βλεφαρίδες.

"Μέχρι να σου πω εγω δεν θα ξανά ανέβεις με την σκάλα." Μου λέει ενώ συνεχίζει να με κοιτάζει έντονα στα μάτια κάνοντας με να κομπλάρω λιγάκι.

Γιατί με κοιτάζει έντονα?

Και γιατί κομπλάρω?

"Και? Και τι θα κάνω? Θα... Θα παίρνω το ασανσέρ? Και τι θα γίνει αν κολλήσει? Εγκεφαλικό θα πάθω." Του γκρινιάζω ενώ η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή.

ΑναστασίαWhere stories live. Discover now