Cupid Stole My Heart, Break His Heart

Chapter 2: Date Me

I'm so shocked. Oh di ba? Napa-english pa ako ng wala sa oras. Letchugas naman kasi, kung sino pa yung ayaw mong makita siya pa yung makikita mo. Dafuq! First time ko siyang sampalin. Nung nag-break kami hindi ko man lang siya nasampal at hindi ko rin siya nagpasalitaan. Dapat lang sa kanya yan. Chos! Wala pang kami, Almost!

"What the fuck!" galit niyang sabi. Naka kunot pa ang kanyang noo. Oh No!

"You and you" turo sa amin ni Bb. Gomez. "Get out!"

I gulped. "Ano po?" tapos biglang nagsitawanan ang mgaka-klase ko na papasok pa lang sa classroom . Mas lalo pang kumunot ang noo ni Koji.

"QUIET!" hiyaw nung teacher namin.

"I said both of you get out of my class, You two are disrespectful. Hindi man lang kayo mahiya dito sa classroom ko at dito pa kayo naglalandian. Aber? Leave!" F-ck! F-ck! Pagmumura ko sa isip ko, great just great! Kinuha ko nalang ang mga gamit ko at saka tumakbong umalis. Paano na ako neto? Kain nalang ako sa cafeteria. Letche ka rin Derick kung hindi mo ako iniwan hindi sana magkakaganito.

Iniwan ko na ang mokong manloloko na si Koji sa classroom bahala na siya kay Bb. Gomez na laging naglilihi. Pero feel ko biglang nag-star ang mata ni teacher ng makita si Koji. Teacher tanda niyo na po wag na po siya. Akin lang siya! Chos!

Pagkadating ko sa canteen. Takam na takam agad ako sa mga pagkain. Lahat masasarap.

"Ate, pabili po nang isang banana cake with choco fudge syrup at pati po isang red ice tea."

Inabot naman sa akin ni ate yung binili ko at dumeretso sa counter.

"125 pesos." Sabi nung kahera. Cheap, 125 lang pala. I check my bag to search for my purse to pay for my meal pero wait, asan na iyon. Shet! Andito lang yun, bakit nawawala. Sinong kumuha ng wallet ko!!! Gusto ko ipagsigawaan. Pero wala namang tao sa canteen yung mga trabahador lang. Ang malas naman ng araw na to. Argh!

"EXCUSE ME!" bigla naman nagsitayuan ang mga balahibo ko nang marinig ko ang boses na iyon. May hawak siyang kaparehas na kaparehas ng order ko. Gaya-gaya ang gago!

"So, anong nais mo?"singhal ko sa kanya.

"What's your problem? Don't start messingwith me again. Noob!" inirapan niya pa ako. Ang kapal ng mukha ang sarap hampasin. "If you excuse me, maaari ka bang umalis diyan. Nakaharang ka kasi."

"Aba't ang kapal mo naman. Ako kaya ang nauna dito."tinarayan ko siya. Ano siya siniswerte na siya lang may karapatan mag-taray.

"Fine." Tipid niyang sagot.

Bumaling naman ako ng tingin sa kahera na kanina pa nakatingin sa amin. Shit happens whem I'm this guy. Ghaad!

"Ate, magkano po pala yun?" tanong ko sa kahera. Tinignan ko naman ang mokong. Prenteng naka-earphone lang siya.

"125 pesos nga."

Shit! Parang bigla akong nabuhusan ng malamig na tubig ng maalala ko nawawala pala yung wallet ko. How I wish the land will open and engulf me. Paano na to?

"Done?" bigla naman parang nabuhayan ako ng pag-asa ng magsalita siya. Sige na, uutang ako. Utang lang, babayaran ko rin .

"K-Koji" nauutal kong tawag sa pangalan niya. "Yes?" walang gana niyang sagot.

"Uhm, Ano, Ano kasi, Uhm" Letche! ba't ako ganito? Matapang ako dapat. Kung bakit pa kasi nawala yung wallet ko. Wala ako sa sitwasyong ganito. Wala sa vocabulary ko ang mang-utang.

"What?" irritado niyang tanong.

"Pwedeng pautang" bigla ko nalang nasabi, saka tumalikod sa kanya. Nahihiya kasi ako.