Chapter 39

6.5K 217 66
                                    

Malalim na ang gabi at heto siya ngayon. Nakatingala at pinagmamasdan ang mga bituin sa kalangitan. She's on a cliff. Nakahiga sa telang inilatag niya sa damuhan. She discovered this place three years ago. Noong mga panahon na kailangan niya ng kausap ngunit walang gusto makinig sa kanya. They were mad at her for two years and she understands them. She did something horribly wrong and she regret everything.






She was alone for years. Kahit na nakakasama niya ang mga kaibigan at mga nagkaayos na sila ay lagi paring may kulang, lagi siyang nakakaramdam ng lamig, she felt empty inside. When they ask her if she's okay, she will always answer them 'I'm fine' kahit na hindi naman. She's constantly looking for Madison's warmth, her smile, her glowing eyes, everything about her. Nagsisi na siya at patuloy parin itong pinagsisisihan.







She was driving aimlessly that night, hindi naman siya lasing ngunit hilam ng luha ang kanyang mga mata. The road was getting blurry that time and she lost control of the car at pumasok ito sa magubat na parte. Muntikan na siyang mahulog sa bangin kung hindi lamang niya naipreno agad. That was the day she discovered the place. Pumupunta s'ya rito kapag nakakaramdam ng lungkot. It was her escape place. A hideout.






She's here again because of what she experience today. She's here because the pain is becoming unbearable. Ayaw niyang magkuwento sa mga kaibigan at lalo na sa kanyang mga magulang dahil lalabas na masama ang asawa niya. Tama na sa kanya na lang magkaroon ng galit ang mga ito. Tama nang sa kanya na lang ang ginawa nito sa harap niya at tama lang na masaktan siya.






Dumating siya sa unit nito sa tamang oras. It was unusual that Madison decided to have a session early in the morning. It's just eight in the morning at maaga pa para sana sa session. Kumatok siya at nagdoorbell dahil paniguradong nasa loob naman ito. A minute after she knocked ay bumukas ang pintuan. Niluwa nito ang asawa niyang fresh na fresh pa. Mukhang katatapos lamang maligo at nakasuot pa ng roba. Medyo tumutulo pa ang tubig mula sa kanyang buhok at may mga ilang patak na dumadaloy sa dibdib nito.





She gulp at the beautiful sight in front of her. Pinapadok siya nito at nagtuloy tuloy sila papasok sa dark room. Maghuhubad na sana siya nang pigilin siya nito.





"You don't have to take your clothes off."






Hinila siya nito palapit sa pole sa paanan ng kama. Kung susukatin ang layo ay kulang kulang isang dipa ang layo nito mula roon. Madison put on a metal handcuffs on her kaya nakaposas siya roon. Umalis ito sandali. Maya maya pa ay narinig niyang may nagdoorbell. Ipinagsawalang bahala na lamang niya iyon at inayos ang pagkakatayo nang bumukas ang pinto.






She was shock when Madison came in with her fling, Jason. Nakangisi ang lalaki sa kanya at ang asawa naman niya ay walang emosyon na nakatingin lamang sa kanya.






"Enjoy the show Ava." Nakangising aso na bulong sa kanya ng lalaki nang makalapit ito sa kinaroroonan niya. She gritted her teeth at susugudin na sana ang lalaki kung hindi lamang siya nakaposas. May mga naglalaro nang ideya sa kanyang isip kung bakit ito naroon ngunit ayaw niyang paniwalaan na kayang gawin iyon ni Madison.






"Come here, Jason."






Her wife commanded the idiot. Nang makalapit ito at makaupo sa kama ay unti unti niyang nakita ang ngisi ng asawa. She can feel the rising anger inside her and it's growing as time pass by.





"Watch us, Ava. Watch how Jason make me feel good."





She gritted her teeth and tried to get the handcuffs off her wrists but it's too tight and strong. She saw her wife took off the idiot's shirt at hindi niya na alam kung anong nararamdaman nang maghalikan ang dalawa. Unti unting inilislis ng lalaki ang roba na suot ng kanyang asawa habang may ngisi sa labi na hinahalikan ang leeg ni Madison. She wanted to punch him and stop them pero hindi siya makawala sa pagkakaposas. Mabilis nitong hinagis ang nahubad na roba sa asawa and now, Madison is only wearing a lacy lingerie. Patuloy lamang na naghahalikan ang dalawa. Her wife is casually grinding on that man at siya naman ay patuloy na hinahaklit ang posas. Namumula na at nagsusugat ang palapulsuhan niya ngunit hindi siya tumigil lalo na nang hawakan na ng lalaki ang dibdib ng asawa at malakas na umungol si Madison. Tears began rolling down her eyes, due to anger, pain and disappointment. She can't believe that her wife can do this.





She saw how her wife grab the bastard's hard on at umungol ito na parang hayok. She kept on pulling the handcuffs at dumudugo na ang pulso niya ngunit wala na siyang pakialam. It's too much! Napapikit na lamang siya nang hawakan na ng lalaki ang pagkababae ng asawa mula sa labas ng underwear at nilaro ito. Her wife's moan became louder and it's being unbearable.





"Finger me, Jason."





At doon na siya napamulat nang ipinasok na nito ang kamay sa loob at bago pa man lumapat ito sa pagkababae ng asawa ay pikit at hilam sa luha ang mga mata na sumigaw siya ng ubod ng lakas.





"Red! Red, Madison.. Red! Stop! Please, stop!"






Ilang sandali pa ay naramdaman na niya ang pagbaklas ng posas sa kanyang palapulsuhan at kasabay ng muling pagmulat ng kanyang mga mata ay ang pagsasalubong ng kanilang tingin. Hahawakan sana nito ang dumudugo na niyang mga pulso nang ilayo niya ang sarili rito.





"I-I can't believe that you can do that.. If you want to hurt me then do it but not this, Madison. You don't have to do it with him. Kung gusto mo akong saktan, use everything in this room! You can kill me if you want to! But never lower yourself into something you're not! You're not a slut, you're not a whore.. I was wrong before, I am sorry for hurting you, for saying those horrible things to you. For almost killing our child. I'm sorry for everything I did to you. I regret everything, and I still do.. I loved you so much that I still can't forgive myself for doing that to you. I'm sorry, baby. I'm sorry.."





Her knees weakened and dropped on the floor. It created a loud thud and it hurt but the pain is nothing compare to what she's feeling right now. It was almost being burnt alive while being stabbed in the chest numerous times. It's slowly killing her inside. It's too much..






"Red. It's code red, Madison. I will give you what you want. The company, the divorce.. I-I will give up even seeing my daughter.. Just don't do this to yourself.. I'm sorry.. I'm sorry for everything and I know it's not enough so you can take everything. The company is yours now. You can do anything you want." Unti unti siyang tumayo at nagpunas ng luha kahit tuloy tuloy parin ang pag agos nito. "L-Lalayo ako sa inyo ng anak natin at hindi na magpapakita pa."






Nakatitig lamang ito sa kanya at ang lalaki naman ay nagmamadaling umalis habang nagsusot ng damit. Kung kaina ay lumayo siya rito, this time ay lumapit na siya at hinaplos ang mukha nito. This will be the last time.. She lowered her face and captured her wife's lips. A simple kiss. A goodbye. Humiwalay siya rito, ng bumukas ang mga mata nito ay ngumiti siya. She will miss her eyes, and everything.. Bumitaw na siya at umatras.






"A-Ava.." Her wife muttered and she loves hearing her name from Madison's lips.






"Thank you for this opportunity, ang makalapit sayo kahit panandalian lang. Makasama ka at makilala ang anak natin kahit isang beses lang. I love you, Madison. I love you so much that it hurts."





She look around the room. Taking it all in. The memories. Kahit ang pagpapahirap nito sa kanya. Bawat hampas ng whip, pati ng paddle at latigo na siyang nag iwan ng ilang permanenteng marka sa kanyang likuran. All of those were still memories she made with her wife. She smiled and started making her way to the door and before she go out, she gave her wife one last glance and muttered the words she said years ago before she left.







"The sunset is beautiful, isn't it?"











She sigh and let her eyes wander around the area. There are fireflies flying around the trees and grass. She grabbed one, it was flying above her face. She smiled when she open her hand. Nakadapo ito sa palad niya. Maya maya pa ay lumipad na.






"Maybe it's the right decision.." She whispered in the air. "I'm going to die soon, anyway."







She was diagnosed with leukemia, six months ago. That's why she's always tired and having nosebleed sometimes. She kept it a secret to her parents and friends at binayaran niya lahat ng hospital at doctor na alam niyang pagtatakbuhan sa kanya. She's having treatment but she's not sure kung itutuloy pa ba niya. It's already entering stage 3.








Hay.. Bahala na si batman.

Her PrurienceМесто, где живут истории. Откройте их для себя