İki Yanlış Bir Doğru

5. Bölüm

Biraz daha öyle kaldıktan sonra aklıma o çakma sarışının gelmesi yine sinirlerimi bozmaya yetmişti. Karan'dan ayrılarak ona döndüm o da bana bakıyordu soran gözlerle sonra konuşmaya başladı.

"Gitmeyeceksin dimi?"

Evet bunu söylemişti. Şimdi ne yapacam o kıza git burdan diyemez sonuçta çocukluk arkadaşı en iyisi benim gitmem
Off hayır eğer eve dönersem annem neden geldiğimi sorar olmaz mecbur dayanacam karan'ı üzemem belli ki o da benim kalmamı istiyor gözlerinden bu okunuyor. Daha fazla onu bekletmeden önce gülümsedim sonra yanağına bir öpücük kondurdum ve banyoya adımladım cevabımı almıştır zaten.
Onun da arkamdan geldiğini hissettim banyoya girmeden önce son kez ona baktım ve konuştum.

"Sen in ben geliyorum iki dakikaya"

"Olmaz beklicem seni hadi çabuk ol"

"Ama karan zat-"

"Şşş çok konuştun hadii"

Diyerek beni kapıdan içeriye doğru sürükledi. İçeri girip kapıyı kapattım hemen aynaya bakıp saçımı düzelttim çok dağılmıştı elimi yüzümü yıkadım.
Yüzümü kuruladıktan sonra kapıyı açtım ve karşımda bir adet karan vardı. Dediği gibi gitmemişti. Odanın kapısına yöneldim tam o sırada karan elimi tuttu aşağıya öyle indik.

Merdivenlerden indiğimizde salonda makyaj tazeleyen çakma sarışını gördüm.

Sanki makyaj değil de boya badana yapıyor mübarek boyacı bile duvarı boyadığında bu kadar özenmez.

Aynen canım çok haklısın diyen iç sesime hak verdim ve ardından çakma sarışın konuşmaya başladı

"Aaa indin mi karancım"

Yok hala yukarı- bı dakika bu hala benim sevgilime karancım mı diyor ben yine dalarım bunaa.

Sinirlendiğimi anlamış olacak ki karan'ın elimi daha sıkı tutması sakin ol anlamına geliyordu ve karan konuştu.

"Evet Beyza indi-"

Karan'ın konuşmasına izin vermeden sözünü kesti ve bana dönerek konuştu.

"Aseldi dimi, he tatlım ben çok acıktım umarım yemek yapmayı biliyorsundur."

Laann ne diyor bu hizmetçi miyim ben tam ağzımı açıp bir şey söyleyecekken karan konuştu.

"Asel benim sevgilim anlamadın galiba Beyza"

"Ayrıca yemek söyledim gelir birazdan."

"İyi tamam "

Karan'ın konuşması onun moralini bozmuştu. Oh olsun terbiyesize bak yaa neyse sakinim derken telefon sesi geldi benim değildi karan'ın da değildi. Beyza'nın telefonu çalıyordu arayan da babasıydı.

"Efendim baba"

Diyip salondan çıkıp bahçeye gitti aman çokta umrumda zaten inşallah babası çağırır da gider.

Sanki başka bir şey dilesem olacakmış gibi Beyza geldi ve aynen şöyle dedi.

"Karancım benim gitmem lazım babam çağırıyor önemli bir konu varmış ben so-"

Daha fazla uzatmasına izin vermeden konuştum.

"Tamam tatlım sonra görüşüruz."

Dememle yüzü yine şekilden şekle girdi ve tam karan'a sarılacakken hemen sarıldım ve yolcu ettim ohh kurtulduk sonunda.

Beyza gittikten bi 15 dk sonra karanla birlikte kahvaltı yapmaya başladık.
Bu ilk kahvaltımız değildi ama nedense çok mutluydum derken telefonum çaldı arayan annemdi.