Chapter 1 || The start

17 5 1
                                    

Brielle POV:

"What will happen to you after you die?"

Mga katagang nakasulat sa whiteboard ang unang bumungad sa akin pagkapasok ko ng aming silid aralan.

Ngayon ang unang araw ng semester ko para sa panibagong taon, kasalukuyan akong kumukuha ng kursong pang medisina at nasa ika-apat na taon na.

Nagpalinga-linga ako sa kwarto ng bakasakaling may kakilala ako.

Agad na dumaan ang ngiti sa aking mga labi ng may kumaway na apat na kamay sa akin. Cute.

I'm glad that all of them are still my classmates, if not I will surely make a way to make it then.

Tumungo ako sa pwesto kung nasaan sila at umupo sa isang upuan na katabi rin nila.

"Akala ko hindi tayo magkakaklase."

Same thought.

"True, kinabahan pa nga ako ng wala kayo sa room, 'yun pala napa-aga lang." Sabay hikab niya.

"Early bird ka kasi simula elementary."

"Pasensya na, bida-bida kasi ako." Sabay-sabay silang nagtawanan dahil sa sagot niya.

"May professor na ba?" I asked.

"Wala pa nga eh, pero 'yung prof daw natin ang nagsulat no'n." Sabay niyang ininguso ang nasa whiteboard.

Nagkibit balikat na lamang ako at dumungaw sa bintana.

I feel bored.

"Saan tayo kakain mamaya guys?" Hindi pa nagsimula ang klase ngunit pagkain na ang iniisip ni Deam.

"Sa canteen na lang muna para ma explore natin ang school."

"Hindi ka pa sawa sa school, Leced?" Yamot niyang tanong.

"Sawa na pero new school, baka may bago tyaka pogi." Sabay hagikgik.

"Hindi naman new school 'to, eh.

"Sa inyo. Last year lang ako lumipat dito kaya hindi ko pa naiikot ang lugar."

"Oo nga pala, sabagay malaki rin ang iskwelahang ito."

They have been my friends since high school. Sadly, I can't remember some details about them because my mom told me I got into an accident and had amnesia.

Nagkwekwento na lamang sila sa akin tungkol sa mga memories na kasama ko sila.

They are four of them. The first one is Sadie, she's a half Filipino and half Japanese, and she's very quiet among us. Well, we both are the introverts in the group but she's the most quiet one.

Leced is the noisiest one, he always has chika, loud and always happy, he was also the one who will lighten the mood and first to open a topic.

Frankel is Shakira's cousin, we happen to be classmates in grade 10 and he was nice and friendly so I guess that's the reason why we are still friends till now.

And of course, Deam, she's the cutest and prettiest to the three of us, yes, three of us because Leced is one of us. I think she is an introvert but extrovert at the same time. They are all wonderful people, you can rely on them, they are nice and I'm glad to have them as my friends.

It's been a long time since the accident happened but I still can't remember anything, maybe about 3 years. And even the doctor doesn't know why it is happening.

Napailing na lang ako ng napalalim nanaman ang aking pag-iisip.

In just a couple of minutes ay dumating na ang professor namin.

Her Lost Soul Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon