Chapter 37

6 0 0

by kwhdjshd

by kwhdjshd

"prepara il cibo! tua sorella Neoma è qui! tutti voi vi presentate!" Sigaw ni papa sa mga anak niya. Sa mga kapatid ko. Hindi ko alam kung ano 'yon dahil hindi ko naman agad napag-aralan 'yong language nila. Simple greetings lang ang alam ko gaya ng 'ciao', 'buongiorno' ibig sabihin good morning, 'buona serata' bilang magandang gabi. Gabi na rin pala ako nakarating dito, traffic kasi 'yong daan papunta dito sa may village nila papa.

"Anong sabi mo pa?" Tanong ko kay papa.

"Mag handa na kako sila ng pagkain, at mag pakilala na sa'yo." Sagot niya habang nakangiti. Tinanguan ko lang naman siya.

"Ciao, sono Luca, come stai, sorella Neoma?" Sabi nung lalaki na mukhang kasing edad ko lang dahil napaka tangkad.

Napakamot lang ako sa ulo ko dahil hindi ko maintindihan ang sinabi niya.

"Ho detto, perché non parli inglese! Lui non capisce l'italiano! Sta ancora studiando!" Gagi to si papa, parang sinesermonan agad 'yong bata e'

"Hi, I'm uh luca, how are you ate.. ate right pa?" Tumango lang naman si papa bilang pag oo.

"Hello! I'm Enzo! It's so really super nice to meet you ate Neoma!" Sabi nung bata, mukhang 12 years old pa lang.

Grabe sobrang pleasure naman 'yong pag meet niya sakin at it's so really super nice daw.

"Hello darling, I am your tiya Cintiana, I know you already know me, you can call me mom, what ever you want. What a cute dog!" My father's wife smiled.

"Mom.." sabi ko na halos pabulong. She hugged me immediately.

"Sbatto tanto quando mi chiami mamma!" sabi niya ulit kaya napa ngiwi ako dahil hindi ko naintindihan ang sinabi.

"Kinilig daw siya kasi tinawag mo siyang mama." Sabi ni papa.

"Mukhang magiging translator ako dito ah." He sighed. Natawa naman ako.

"Mag aaral na 'ko mag Italian pa.. 'wag ka na mag alala.." sabi ko.

"I already enrolled you on an business school here, Since you already sent the papers that is needed.. I'm sorry I'm not very good at english!" Sabi ni mama... Hindi pa rin ako sanay pero kaya ko na rin.

"Thankyou mom.." I said and smiled awkwardly.

"Mangiamo!" She shouted.

"Iakyat mo na 'yan sa kwarto mo para makakain ka na, Luca! Bring your sister to her room!" Sigaw ni papa.

"Alright," Luca casually said and carried my suitcase. I carried Snow. I then followed Luca. We share bedrooms pala, dalwa 'yong kama e' at mukhang kaniya 'yong isa.

"You're from the Philippines right?" Luca suddenly asked.

"Yes.." I answered.

"You do look like our dad, you really are my sister." He chuckles before leaving the room.

"This will be our new home Snow."