Forever Is Composed Of Nows (#2 series)

Chapter 27

"gago, alam mo, inexpect ko talaga na papasa ka, pero ako! Tangina ako!? HAHA! Grabe lord mahal na mahal kita!" Sigaw ni Saje habang nakain ng kalamares, kaya natawa ako dahil para siyang batang nabilhan ng gusto niyang laruan!

"Kahit ako, hindi na 'ko nag expect na papasa ako pero umasa ako alam mo 'yon, kasi walang tigil 'yong pag aaral ko!" Sabi ko rin naman sa kaniya. Natango lang siya sa'kin habang nanguya.

"Sige na te uwi na 'ko, pag paplanuhan ko na 'yong graduation party ko ehe." Sabi ni Saje sa'kin habang may pag tawa pa kaya tumango ako.

Tumayo lang ako sa may harap ng school kung saan ako palaging sinusundo ni Mios.

Lumipas na ang ilang oras ay hindi pa rin siya narating, wala na rin yung mga tricycle drivers dahil matumal na nga ang mga pasahero sa mga ganitong oras.

Napag pasyahan ko na lang mag lakad pauwi kahit medjo malayo, ilang baranggay rin 'to.

Habang nag lalakad ako, may biglang humila ng bag ko na naka riding in tandem

"Putangina kuya akin na yan!" Sigaw ko at sinusubukang tumakbo. Kinalaunan ay hindi ko na rin nahabol dahil hinang hina na 'ko sa sobrang layo na ng nilakad ko. Buti na lang nasa walet ko sa may bulsa yung pera, ID at cards ko dahil tinamad akong ibalik sa bag ko, ganon rin naman 'yong phone ko na hawak hawak ko.

Kaso naroon 'yong laptop ko. Tangina talaga oh.

"Putangina hindi ko alam kung matutuwa ba ko ngayong araw o ano e' kinangina!" Sigaw ko habang nag lalakad pa rin pauwi.

Nang makarating ako sa harap bahay, halos hingal na hingal na 'ko, wala na ring ayos sa itsura ko. Pag pasok ko, napansin ko ang isang kotse na nakapark sa may parking, may bisita?

Inayos ko muna ang itsura ko bago pumasok.

"Naka pasa ak-" napatigil ako ng makita ko ang nangyayari sa loob ng bahay. Nang hina ang tuhod ko kaya ako natumba.

"B-bakit..?" Mahinang bulong ko.