AŞİRET KIZI

on birinci bölüm

Deli gibi ağrıyan vücudum uyku için adeta yalvaran gözlerim ile boş boş tavana bakıyordum.

Uyuyamıyordum.

Üç gündür çıkmadığım bu odada üç gündür gözüme uyku girmiyordu. Kapattığım gözlerimle önüme gelen o görüntüler vardı.

Kanlarım, acı dolu sesim, çığlıklarım ve o adamı öldürüşüm.

Bir insanın - aslında insan demeye dilim varmadığı mikropun ölümüne sebep olmuştum. Kendimde değil gibiydim. Beynimden bir ses aynı benim sesim gibi bir ses bana yap demişti.

Öldür dememişti. Ama ben öldürmek istemiştim. Yıllarımın intikamını aldığım için rahat olmam gerekmiyor muydu?

Peki neden her aklıma geldiğinde gözümün mesanesinin ipi açılıyor ve gözüm işiyor?

Hayır anlamıyorum üç gündür bu çiş neden bitmiyor? Su falanda içmiyorum babasını satayım! Bitmiyor valla.

Yüzümü yastığa bastırarak gözlerimi kapattığımda gözlerimin önüne gelen cesetle irkilerek kafamı kaldırdım.

Başımı çevirdiğimde sanki beni izliyen biri var gibiydi. Etrafa tedirgin bakışlar atarken gelen sesle gözlerim tekrar doldu.

" Babacım? Gelsene yanıma.." Tuvaletten gelen sesle yorganı başıma kadar çektim. Gitmiyordu.

Üç gündür gitmiyor ve beni o tuvalete çağırıyordu. Gitmiyordum.

Neden çağırdığını biliyordum çünkü. Yanına çağırıyordu beni. Eşek cennetine.

" Güzel kızım? Babanın yanına neden gelmiyorsun? Baban çok özledi seni bebeğim!" Yükselen sesiyle yanaklarımdan yaşlar yavaş yavaş düşmeye başladı.

" Ama neden böyle yapıyorsun Sare? Gelsene babacım! Bak kızıyorum artık!" diye bağırdığında kulaklarımda yankı yapan sesle iç çeke çeke ağlamaya başladım.

Sussun istiyordum. Gitsin istiyordum.

Ben ondan bir izim olmasın istiyordum.

" Beni neden öldürdün babacım? " diye sorduğunda cevap vermedim yine.

" CEVAP VER! " Kulağımın dibinden gelen bağırışı ile yüksek sesle ağlmaya başladım. " DENİZ SARE AKYOL! AĞLAMA EZİK GİBİ!"

" Sus..."

Fısıltı gibi çıkan sesimle odada kısa süreli bir sessizlik oldu. Gittiğini sanarak kafamı kaldırdığımda çığlık atmamak için zor durdum.

Burdaydı.

Başımda dikiliyordu. Kafasından akan kanlar her yere dökülürken ürkütücü bir gülümseme ile bana bakıyordu.

" Merhaba kızım.. Baban yarım kalan işini bitirmek istiyor. Yanıma gelmek ister misin?"

Üstüme geldikçe yatakta küçüldüm. Geliyordu.

Gelmesin nolur. Neden sesim çıkmıyordu? Neden sadece ağlıyordum?

Boğazıma sarılan kanlı ellerle nefesim kesilirken buz gibi soğuk ellerine sarıldım can havliyle.

" Sende geliceksin! " diye yüzüme bağırdığında ellerini çekmeye çalıştım. Gücüm yoktu.

Üç gündür ne su ne yemek yemiştim. Gücüm neden yoktu?

Kahkaha attı. Kulaklarıma dolan gülüşle nefesim iyice kesildi. Nefes alamaz hale geldiğimde çırpınmqk istedim.

Hareket edemiyordum. Sesim çıkmıyordu.