Santa Monica: A Filipino Ghost Story

Chapter XII: Sa Pagkagat ng Dilim

Alas otso ng gabi, Miyerkules.

Galing sa ospital ng Santa Monica ay naglalakad pauwi si Olivia patungo sa “Red House”. Si Dr. Mark sana ang maghahatid sa kanya pauwi, ngunit nagkaroon ng emergency sa ospital, kaya minabuti ni Olivia na maglakad na lamang. Nakausap na ni Olivia si Aling Rosing tungkol sa sikretong itinago nito sa kanya. Ang sikreto ng “Red House”.

Ayon kay Aling Rosing, ang “Red House” ay ipinatayo ng gobernadorcillo ng Santa Monica noong 1858 -- taliwas sa una niyang narinig na gobernador-heneral ang nagpagawa nito -- noong ang Pilipinas ay nasa ilalim pa ng pamahalaang Español.

Simula raw ng naitayo ito hanggang noong 1993 – kung kailan huling nagkaroon ng karumaldumal na insidente -- ay samu’t sari nang mga pagpatay ang naganap sa bahay. Hindi na masyadong nagbigay detalye ang matanda tungkol sa mga pagpatay dahil na rin sa sinabi ni Olivia na sapat na ang kanyang narinig.

Maliban sa tawag na “Red House” ay tinatawag rin ito ng ilan bilang “Murder House”.

Bagamat ay medyo nagalit si Olivia dahil sa paglilihim sa kanya ni Aling Rosing ay agad din naman itong nawala pagkat naiintindihan niya ang mga dahilan ng caretaker.

Sinubukang payuhan ni Dr. Mark si Olivia na dapat na itong umalis sa bahay na iyon dahil parang mayroon daw talagang sumpa ang “Red House”, ngunit ipinagkibit balikat lamang ito ni Olivia. Tingin niya ay sadyang nagkataon lamang na maraming mga masasamang tao ang dati’y nanirahan sa bahay na iyon.

Tahimik na ang kalyeng dinadaanan ni Olivia, pero bigla na lamang siyang may mabigat na naramdaman, na para bang may mga matang tumitingin sa kanya. Kinilabutan si Olivia.

Para masiguro na walang taong sumusunod o umaaligid sa kanya, sinuri ni Olivia ang paligid. Siya na lamang ang tao sa kalyeng iyon, ni tunog ng mga sasakyan o mga hayop ay wala na.

Sinubukan ni Olivia na kalimutan ang naramdaman pagkat marahil ay guni-guni lamang niya iyon. Ipinagpatuloy niya ang paglalakad na walang ibang iniisip kundi ang makarating lamang sa “Red House”.

***

Alas diyes ng gabi.

Dumating si Ella sa ospital ng Santa Monica dala ang isang maliit na bag kung saan nakalagay ang isang maliit na kahon. Tumakas lamang ang dalaga mula sa kanyang Yaya pagkat ayaw pa rin siyang payagang lumabas nito.

Hinahanap ni Ella si Dr. Mark ngunit hindi niya pa ito nahanap. Dahil hindi pa niya makita ang doctor ay pumunta muna si Ella sa ICU upang silipin si Steve, na kasalukuyang naka-confine at maiging binabantayan ng mga doktor at wala pa ring malay.

Mula sa labas ng ICU, sa salaming bintana, ay sinilip lamang ni Ella si Steve. Hindi mapigilan ni Ella na maluha dahil sa nangyari sa binata. Kahit na kailan lang sila personal na nagkakilala ni Steve ay tila ba agad nang naging mahalaga ang binata sa kanya.

“Ella?”

Nagulat si Ella nang may humawak sa kanyang balikat.

“Gabi na, ah? Kararating mo lang ba?” tanong ni Dr. Mark.

“Ay, Dr. Mark. Good evening po.” Sabi ni Ella, pinahiran niya ang luha sa kanyang mata.

“Are you okay?”

“Okay lang po ako.” Sagot ni Ella. “Kumusta na po si Steve?”

“Stable na siya. Pero hindi pa rin namin tiyak kung kailan siya magigising.”

Hinubad ni Ella ang bag na kanyang suot at may kinuha siyang isang maliit na kahon mula dito.

“Eto po, Dr. Mark.” Ibinigay ni Ella ang kahon kay Dr. Mark.