AMNESIA BABE ( MIEFER FANFIC )

Chapter 4

Mika's Pov

I'm just waiting for the right time to do my plan ..I need to escape, I dont know what will be the consequences of ny decision, pero I need to stand by it .

Natulala ako only to find out na Kiefer is looking at me, I know hindi naman niya ko nakikita but he still smile at me .At that moment, its feels like someone crushed my heart .The man I love is excitedly waiting for me, pero ako eto iba pala yung gustong mangyari. Tanga na kung tanga pero mas tanga ko kung hahayaan kong saktan ako ng ibang tao.

The wedding is about to start, nakita kong pumipila na sila, prolly they are waling na .Pumunta si Papa sa car and he asked me na he'll help me daw na bumaba .Since I know na baka makasira yun ng plano ko, I declined his offer .I just hug him tight, despite what he did I still love him , tatay ko pa rin sya I dont have the right to judge him for the decisions he made .After all ok naman kami, never niya kaming pinabayaan financially and he's still there for us kahit na hindi na kami nakatira sa iisang bahay .I never hated him, pero naging maingat lang ako in opening my heart to a guy. I made a promise na I won't chose a guy like him .He's the perfect guy na sana eh, unfaithful lang talaga .He kissed me on my cheeks and told me na he loves me so much .. I said I love him too ..

Maya-maya the wedding organizer called them na ni Mama telling them na sila na yung sunod . When I found out na nakapaglakad na sila, I hurriedly went out of the car .I dont know where am I going, all I know is I need to escape.. I know mukha kong tanga na maglalakad na nakabridal gown, but I dont care ..Bahala na sila basta all I know is I need to go, kelangan ko ng isalba sarili ko .. While Im walking out from the church, di ko napigilan maiyak pero pinigil ko. I dont want to make a scene sa kalsada baka kung ano pang isipin na mga tao eh ..

Kiefer's Pov

It took a couple of minutes para magsink it sakin yung sinabi ni Tita Bhaby na wala si Mika .I ran as fast as I can .Mejo kagulo na sa loob pero wala akong pakiaalam, I need to find Mika .I need to know kung bakit sya nawala na lang ng bigla .Bakit niya nagawa sakin to? I thought after seeing her waiting sa bridal car, confident na kong matutuloy tong kasal na to pero nagbackout sya last minute na .So many thoughts running on my mind ..

Tumakbo ko hanggang sa makalabas ako ng simbahan, I hurriedly went into her bridal car .Napamura ko upon seeing na wala nga sya dun. I kept on looking around, nakita ko sila Papa, Thirdy, Pauly at Mikee sumunod sakin . We're looking around, hindi pa yun nakakalayo for sure .

Lumabas na kami ng simbahan, an old woman approached us ,"Hijo ikaw ba yung mapapangasawa nung babaeng nakatrahe de boda?"he asked me .."Opo , nakita niyo ho sa sya Lola?" "Ay oo hijo nagmamadali ngang lumabas eh, dumiretso sya dun sa gawing iyon .Sundan muna sayang naman ang kasal niyo king hindi matutuloy"the Lola said . "Maraming salamat po Lola ah , sige ho una na po ako" I said at nagmano pa sa kanya ..

Sinabihan ko sila Papa na hayaan na kong magisang maghanap kay Mika. Ayoko ng maabala pa sila, I told them na pumunta na sa simbahan at pakalmahin muna yung mga Mama namin ni Mika since I know naman na sila yung sobrang nagwoworry ..

Sinundan ko yung direksyon na sinabi nung Lola sken .I ran as fast as I can and I kept on praying to God na sana, sana maabutan ko pa sya, sana magkausap pa kami at higit sa lahat sana maconvince ko syang bumalik na sa simbahan at ituloy na namin yung kasal . Lord please, You know how much I love her ..Alam kong topakin si Mika, maiintindihan ko kung tinotopak lang sya ngayon .Sana naman makita ko sya ..

Medyo nakalayo na rin ako sa simbahan ng makita ko si Mika . Nakaupo sa isang bench at tulala.Nagmamadali akong pumunta sa pwesto niya baka kasi pag nakita ko agad tumakbo pa palayo .Mahirap na baka kung anu pang mangyari.

Lumapit ako sa kanya, nakayuko sya at nakatingin sa relong bigay ko sa kanya tapos ako nakatayo sa harap niya .Umiiyak siguro to, sbe ko sa isip ko .Hindi ako umimik , hindi ko alam ang sasabihin ko, ni hindi ko nga alam kung gusto ko pa bang malaman yung sagot sa mga tanong ko .Pano na lang kung sabihin niyang hindi na niya ako mahal? Kaya ko bang marinig sa bibig niya mismo yung mga salitang yun? Natatakot ako pero alam ko wala naman akong choice , mas nakakatakot na hindi malaman yung sagot sa mga tanong ko ..