Falling For Mrs. Knutson (Completed)

Chapter 21

Dominique

"Why is she keep on staring at you?" Mahinang bulong ni Jazmine sa akin habang nagsasagot kami ng activities.

Nakatutok lang ang mga mata ko sa sinusulat ko.

"Sino?" Mahinang bulong ko pabalik.

"Si Professor."

"Like what kind of stare?" Walang ganang tanong ko rito.

"Maybe like she wanted to kill you or something."

"Kaya ka napagkakamalang chismosa dahil napapansin mo lahat. Magpokus ka sa papel mo at mamaya baka iiyak kana naman kapag hindi mo iyan natapos."

"Ish." Reklamo nito pero wala na rin naman akong narinig pang iba.

Lately ay iniiwasan ko si Mrs. Knutson. Ayoko kasi ang mga naglilitawang emosyon ko para dito. I can't control my self whenever I'm around her at hindi ko naman siya maiwasan katulad ngayong nasa loob kami ng klase nito. Mabuti na lang at tapos na ang under the table nito. Ayoko ng maulit pa iyon.

Sure I wanna taste her lips once again pero hindi ko na alam ang susunod na mangyayari sa akin. Baka mapingot din ako ni Mommy Frances ng wala sa oras.

Napabuntong hininga ako.

Nakadagdag pa sa aking isipin ang pagiging misteryosa nito. I wanna dig deeper, know everything about her na hindi dapat and I shouldn't forget that she's married. She have a man, who am I to interfere of what they have? Besides mabuting tao si Mr. Knutson, we're even friends right? So why am I feeling like this to his wife?

Napabuntong hininga ako bago ako umayos ng upo. Tapos ko na ang activities namin pero ayoko pang magpasa. Wala sa loob na nag-angat ako ng tingin at nagtama ang paningin namin ni Mrs. Knutson. True to Jazmine's words. Tinititigan nga ako nito pero bakit? May nagawa na naman ba akong mali?

Hindi ko maalis ang tingin ko rito. Parang may magnet ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Malamig iyon pero kung tititigan kong mabuti ay parang may kasama itong apoy.

Napakurap ako ng maramdamang biglang bumilis ang tibok ng puso ko at halos naririnig ko na rin ito. I averted my eyes to avoid hers at saka ako napatitig sa papel kong nasa harapan ko.

Pinilit kong kontrolin ang emosyon ko pero mahirap. Nagsimulang lumalim ang paghinga ko. I have no choice but to leave.

"Jazmine, mauuna na ako." I whispered at nakita ko sa gilid ng mata kong agad itong napaangat ng tingin sa akin.

"You're leaving me here?"

"Ten minutes and you're out. I have to go to Mama Risen."

Tumayo ako saka ko binitbit ang bag ko kasama na rin ang papel ko ignoring her. I walked up to Mrs. Knutson whos eyeing me.

"Professor, I need to go. I really don't feel well." I told her honestly sapat lang para marinig ako nito. Inilapag ko ang papel ko sa lamesa nito ng hindi ko nilulubayan ng tingin ang mga mata nitong magaganda at nakakaakit.

I don't feel well not because I am sick but because I know. I'm really falling in love with this woman in front of me na hindi naman dapat. I shouldn't even liking her the fact that she's cold and rude all the time pero hindi ko mapigilan ang sarili ko.

I need a break, away from her.

"Jazmine, accompany your cousin." And she had fallen for my white lie.

Sa tingin ko ay tapos na rin naman ni Jazmine ang sinasagutan nito. Tumayo ito bitbit ang papel saka ang shoulder bag nito. Mabilis itong nakalapit at inilapag ang papel sa lamesa ni Mrs. Knutson.

Walang salitang umalis kaming dalawa doon.

"Why do you need to go to Mama?" Kapagdaka ay tanong nito sa akin.

"I am thinking to transfer sa ibang school-"

"No!" Sigaw nito na umalingawngaw talaga sa buong hallway. Kahit ako ay nabigla at natigilan sa inasal nito. Ang ilang mga estudyanteng nasa labas at naghihintay ng klase ng mga ito ay nakatingin rin ngayon sa amin. Nakakahiya talaga si Jazmine.

Hindi pa ito nakuntento at hinawakan nito ang braso ko at hinatak ako nito paalis doon. Ipinasok niya ako sa isang silid at basta na lang ako isinandal sa pintuan ng makapasok kami.

"You are not leaving me here. Kung anuman iyan Dominique. Don't ok? And I don't wanna hear it."

Seryoso ngayon ang tingin nito sa akin pero nakikita ko pa rin ang soft side nito.

"You don't know how I feel and this is wrong. Akala ko noong una ay wala lang pero habang tumatagal. I am realizing that I am in love at hindi tama iyon ok? So I need to leave. You know I can't deal with this Jazmine."

Nanlaki ang mga mata nito sa akin. "You're crazy! I told you you can taste but you can't fall in love! Mali iyon e! Committed iyong tao!"

"Mali pa rin kahit tikman lang siya Jazmine."

Sabay kaming napatingin sa gilid ng may lumagapak na libro. Para akong natuka ng ahas ng makitang si Miss Fin iyon lalo na kay Jazmine. Miss Fin's eyes were wide na parang hindi ito makapaniwala sa mga narinig nito. Dang, she might think na may niluluto kami ni Jazmine na hindi maganda sa kung kanino.

Hindi naman ganun iyon.

"M-miss Fin kanina ka pa diyan?" I asked and what a dumb question kasi obvious naman. And how stupid my cousin was, this is one of Miss Fin's room for her class.

Napabuntong hininga ako. It's not Jazmine's fault. Ako nga hindi ko alam.

She cleared her throat. "Ah yes." Kahit ito ay parang hindi alam ang sasabihin. "You're in love?" Imbes ay tanong nito sa akin na parang problemado.

Ha?

Naglakad ito para lumapit sa amin. Ng mapatapat ito ay hinawakan ako sa magkabilaang balikat at saka tinitigan. Naaasiwa tuloy ako.

"Dominique." She said my name softly. "You can't fall in love. You belong to someone else."

Napakunot noo ako sa sinabi nito. "Miss Fin, nagkakamali po yata kayo. Hindi kasi-"

"Trust me." Pinisil nito ng bahagya ang mga balikat ko bago nito ako pinakawalan saka pinagkrus ang mga braso nito sa dibdib nito.

"Ikaw iyon. Don't give in to that feelings na meron ka para sa iba dahil nakalaan ka para sa kanya."

"Kanino po?" Si Jazmine na kunot noo.

"Sa taong nakatadhana sa kanya."

Lintik!