chapter 32

3 0 0
                                    

•Ash pov•

Nang sumapit ang alas dos ay umalis na agad kami sa bahay para pumunta sa airport dahil malapit na kaming umalis actually kinakabahan ako dahil ngayun nalang ulit ako makakapunta sa pilipinas at sa sobrang tagal nang panahon na andito ako lahat ay na miss ko doon dahil dun ako isinilang hanggang sa magkaisip ako.

'We are now inviting those passengers with small children, and any passengers requiring special assistance, to begin boarding at this time. Please have your boarding pass and identification ready. Regular boarding will begin in approximately ten minutes time. Thank you.'

pagkarinig namin non agad naman kaming tumayo para pumunta sa sakayan ng eroplano. Ilang minuto pa nakasakay naman kami nang matiwasay sa eroplano.

Bago kami umalis kanina hindi ko alam kung ano yung pinag-uusapan nila kia at austine hindi ko man naririnig yung usapan nila  sigurado naman akong tuwang tuwa si austine sa sinabe ni kia pero sana lang wag puro kalokohan yung tinuturo niya sa bata.

Ilang oras pa kaming nasa byahe agad naman kaming nakarinig nang boses galing sa speaker.

“Flight attendants, prepare for landing please.” “Cabin crew, please take your seats for landing.” It may be followed by an announcement by a flight attendant.

pagkarinig namin doon agad naman kaming umayos nang-upo para maghanda dahil malapit nang bumaba ang sinasakyan naming eroplano.makaraan ang ilang paghihintay ay lumapag na nga ang aming sinasakyang eroplano kaya inayos na namin yung mga gamit namin para bumaba.                                                                            

pagkababa namin agad naman akong napangiti dahil naamoy ko na ulit ang sariwang hangin at  dumadaloy rin sa balat ko.pagkatingin ko naman kay austine nakita ko naman itong nakasimangot habang kumakamot sa batok niya kaya natawa ako dahil parang alam ko na kung bakit sya nakasimangot.

yumuko naman ako para pumantay kay austine at napatingin naman siya sakin sabay yakap ng mahigpit.

" Ganito talaga dito sa pilipinas anak hayaan mo sa susunod na araw masasanay ka narin" Nakangiting sambit ko sakanya sabay punas nang pawis dahil paunti unti nang nababasa ang noo niya sa pawis.

agad naman itong tumango at ngumiti agad naman itong nagpabuhat sakin dahil inaantok na daw sya kaya kinarga ko nalang sya.

pagkalabas namin agad naman naming hinanap yung magsusundo samin na van at sakto namang nakita na namin dahil kani kanina lang daw sila nakarating. agad naman kaming bumyahe pero itong si austine ay tulog parin buong byahe naka kandong kase sakin si austine kaya niyakap ko nalang dahil ayaw nyang magpalapag.natulog nalang din ako dahil tulog na naman silang dalawa ako nalang gising mahaba haba pa naman ang byahe.

𝐓𝐎 𝐁𝐄 𝐂𝐎𝐍𝐓𝐈𝐍𝐔𝐄𝐃....

5 𝐃𝐀𝐘𝐒 𝐁𝐄𝐅𝐎𝐑𝐄 𝐈 𝐋𝐄𝐓 𝐘𝐎𝐔 𝐅𝐑𝐄𝐄(𝚘𝚗 𝚐𝚘𝚒𝚗𝚐)Where stories live. Discover now