Chapter 24

45 4 0
                                    

“Shane!” inis na tawag ko.

“Ano?” malamig na tugon niya.

“Are you really serious?”

“Bakit, mukha ba akong nagbibiro?”

She’s really killing me right now. Doon nalang ako nakakabawi sa kaniya tapos hindi niya pa ako pag bibigyan? I can’t carry and bring her to my freaking bed. So, I’ll suffer here? Alone? Without a kiss? Just because of that stupid alien face.

“Please? You know I hate him. Just understand that. Besides, hindi mo naman siya gusto kaya bakit ka nagagalit?”

Umirap siya, “ikaw kaya ang sumisigaw kanina. Akala mo ang laki laki ng kasalanan ‘ko. Psh, hindi ko siya gusto. Ano pa bang kailangan mo?”

I lick my lower lip in frustration, “just…come here.”

“Ano ka chicks?”

I really want to get mad right now. It’s so hard to stop my temper. She knows that. It’s making my head hurts when I can’t let out my anger. How should I do that? Shout at her? Things can get worse.

Nag kuyom ang kamao ko. She saw that. I just…don’t want her to be near on that guy. I assume he’s the one Pia’s talking about. Wala namang iba.

“Tabi tayo. Pero wag kang hahalik.” Tumabi siya saakin at nag kumot rin.

I release a deep sigh. I’m kinda calm now. It looks like fucking magic how her hug calms me that fast. This is so unfair.

“May susuotin ka na para bukas?” tanong niya.

“Yeah, ikaw rin meron na. No need to bother.” I answered closing my eyes.

“Stanlly…sabi ni tita, pwede ka raw muna mag focus sa therapy. Mas makakabuti raw ‘yon sayo. Tsaka…ano diba gusto mo na makalakad? Mas mapapabilis ang improvement mo pag nag focus ka muna—”

“Mom talk to you?”

“Aksidente ko lang narinig. Tinanong ko na rin. Tingin ko mas okay na ‘yon para sayo. Para hindi kana mahirapan.” She said full of concern.

I gulped. I don’t want to stop my studies. Ayaw ko rin na malayo sa kaniya. Call me selfish pero kahit na mag kasama kami sa bahay hindi na ako kontento. Lalo na…there’s Brian patiently waiting like shit.

“Let’s not talk about this, hmm?” I just hug her.

“Okay…sorry.”

Ayaw ko man matulog ng walang halaik wala akong magagawa. Tangina kasi. Bakit ba ako naging ganito? Siguro may pinakain ‘to sakin tapos may halong gayuma?

“Stanlly…ay tulog na?” wala sa sariling tanong niya.

“Tingnan mo ‘to tutulugan lang pala ako. Buset.” I tried my best not to laugh while pretending. I felt her touch my cheek. I mentally curse when I felt her lips on mine. “Iniinis lang kita e. Psh, ang sarap sarap ng luto ko tapos gaganunin mo? Bad.” I heard her small chuckle.

Tangina?

I woke up because of her noise. What the hell is she doing?! Ang aga aga nag iingay na siya.

“Stanlly, bumangon kana dyan.” Rinig kong tawag niya.

“Wala namang pasok…” reklamo ko.

“May pupuntahan tayong birthday. Malayo ang byahe dahil hindi dito sa manila ang venue. Bilis na.”

Inis akong umupo mula sa pagkakahiga ko. Bakit ba kasi kailangan naming pumunta? Ano namang gagawin namin do’n? Si mom lang may kakilala do’n. Ano kami tambay?

The Heartthrob That Can't WalkWhere stories live. Discover now