ထွဋ်ဒီနေ့projectတစ်ခုကြောင့်စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာရှယ်ယာရှင်တွေနဲ့ဆွေးနွေးနေရတယ်။
"ကျွန်တော်တို့ကိုဒီprojectအတွက်အခွင့်အရေးပေးလို့ကျေးဇူးတင်ပါတယ်CEOထွဋ်''
"ရပါတယ်။တစ်ခုဘဲကျွန်တော်လိုချင်တဲ့အတိုင်းအတာတစ်ခုထိရရမယ်။မဟုတ်ရင်ဒီprojectကိုဖျက်သိမ်းပစ်မယ်။''
"စိတ်ချပါCEOလိုချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်စေရပါမယ်''
"Ok ဒါဆိုသွားတော့မယ်''
"ဟုတ်ကဲ့''
ထွဋ်projectကိစ္စပြောပြီးတာနဲ့အပြင်ထွက်လာခဲ့တယ်။ရုတ်တရက်ဆိုင်ရဲ့ထောင့်လေးနားမှာရင်းနှီးနေတဲ့အရိပ်လေးကိုတွေ့လိုက်ရတယ်။ဟုတ်တယ်သူ့babyလေး။မျက်မှန်လေးတပ်ထားပြီးဖုန်းကြည့်နေတယ်။ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ။ထွဋ်ဒီနေ့တော့babyနဲ့စကားသွားပြောရမယ်။မဟုတ်ရင်လုံးဝစကားမပြောရဘဲနေလိမ့်မယ်။ထွဋ်babyရှိတဲ့နေရာကိုသွားပြီးbabyအရှေ့မှာရပ်ပြီးမေးလိုက်တယ်။
"ကိုယ်ထိုင်လို့ရလားbaby''
ထွဋ်ပြောလိုက်တော့မော့ကြည့်လာတဲ့မျက်နှာလေးကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းတယ်။သူဘာကြောင့်အရင်ကစောက်ရူးထမိလဲမသိ။
နှောင်းဒီနေ့အကိုခတ်ကကိုကြီးနဲ့အပြင်လိုက်သွားတော့တစ်ယောက်ထဲပျင်းလို့ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဝင်ပြီးထောင့်နားလေးမှာဖုန်းပွတ်နေလိုက်တယ်။ရုတ်တရာက်သူဖုန်းဆော့နေတုန်းထိုင်လို့ရလားမေးတဲ့အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။သေချာတယ်ဒီအသံကသူတစ်သက်လုံးမေ့မနိုင်တဲ့အသံ။မော့ကြည့်လိုက်တော့နှောင်းကိုပြုံးပြနေတယ်။
"ဒီဆိုင်က ကျွန်တော်အပိုင်မဟုတ်တော့ခင်ဗျားမေးနေစရာမလိုဘူးထင်တယ်''
"ကိုယ်ထိုင်ပြီးနော်''
ထွဋ်babyနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာဝင်ထိုင်လ်ိုက်တယ်။ထိုင်နေရင်းbabyမျက်နှာလေးကိုကြည့်မိတော့အရမ်းလှတာဘဲ။သူအရမ်းချစ်တယ်။သူကိုbabyပြန်လက်ခံဖို့ဘာလုပ်ရလုပ်ရသူလုပ်မယ်။သူပြန်ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်babyကို။
"နေကောင်းလားbaby''
"နေကောင်းလို့ထိုင်နေတာခင်ဗျားမျက်လုံးကမမြင်ရဘူးလား''
YOU ARE READING
Toxic Love(Complete)(Season 1)
Fantasyဉီးရွေးချယ်မှုသေချာပြီးဟုတ်။ဉီးရွေးချယ်မှုသေချာပြီးဆိုရင်လုံးဝနောင်တမရနဲ့နော်။ကျွန်တော်တို့ဒီနေ့ကစပြီးဘယ်တော့မှမသိခဲ့သလိုဘဲနေကြမယ်။ထွဋ်ဝဏ္ဏဉီးနဲ့နှောင်းလွန်းငယ်တို့နှစ်ယောက်ကဘယ်တော့မှမသိခဲ့ကြဘူးဆိုတာမှတ်ထားပါ။ ကိုယ့်က်ိုမရွေးချယ်တဲ့သူကိုငါဆိုတဲ့နှေ...
