Honey, Be Mine

CHAPTER 5: Urgh -.-"

ACE's POV:

Nanaginip ako kagabi. At sa lahat ng taong pwede, bakit si Honey pa? Tss. Ang gulo.

"Ace... Iho, magkape ka muna," sabi ng ina ni Honey sabay abot sa akin ng isang tasang kape.

"Salamat po..." sabi ko sabay higop. "Uhm, si Honey po?"

"Maagang umalis. Nagpaparttime sa shop ng pinsas niya. Pangbaon niya. Hindi kasi yun nanghihingi ng baon at expenses niya. Ayaw na niya makadagdag sa gastusin dito. Alam din kasi niya na wala na din naman ako pangtustos sa mga bayarin niya eh." Tumingin sakin ang ina ni Honey. "Dito ka na kumain ng tanghalian. Ipagluluto kita ng paborito ni Honey na adobong manok," yaya ng nanay niya sakin.

"Uhm, sige po. Saan nga po pala yung shop nung pinsan niya?" tanong ko.

"Malapit lang. Dun sa may mall sa may iyala. Flowershop yun ng pinsan niya." sabi ng nanay ni Honey habang naggagayat ng mga pangrekado sa adobong manok. Tumango lang ako as a response at tinungo yung stante na puro certificate, medals at trophy. Puro pangalan nung birdbrain ang nakalagay.

This certificate is awarded to PRINCESS HONEY DEW MARTINEZfor having won FIRST PLACE in the National School's Pressconference held at... Naks! Katalino naman ng birdbrain! Hindi naman pala puro hangin ang lamang ng utak nun eh. May pakonti konti din pala.

Nawili ako sa katitingin ng mga medals, certificate at pictures nila na nakaframe at album. May nakanganga, umiiyak, nakawacky at madami pa. Pero isang picture lang talaga ang nakakuha ng attention ko.

It was taken recently. Honey was wearing a white and black venus cut mini gown. Her hair was pulled up in a messy bun exposing her long slender neck. She was wearing a necklace, with a heart-shaped pendant. Everytime na makikita ko siya is the number of times na suot niya yung necklace. He looked at the picture, and the only word that pops out on his mind is BEAUTY. Yes, pure beauty is all he can think of that time.

He was holding her picture and examining every detail of it when "Ace?"

Naibaba ko ang picture ni Honey.

O.o

o.O

O.O

"Anong ginagawa mo diyan sa picture ko?" tanong ni Honey sabay kuha dito.

"Uh... Ah... Eh... WALA! Panget mo diyan. Mukha kang bakla! NYAHAHAHA!" sabay tawa ng malakas.

( _ _" )

"ABNOY! CHE! Gandang ganda ko dito noh?! Bulag ka talaga! Ano pang ginagawa mo dito?" tanong nito habang nakapamewang.

"Your mom invited me here for lunch," umupo ako sa sofa na hinigaan ko kagabi. Aray... Medyo ngalay ang batok ko kasi hindi naman ako sanay na matulog sa sofa --- sa kama lagi. "Eh ikaw birdbrain? Bat nandito ka? Di ba dapat nasa shop ka ng pinsan mo?"

Natigilan si Honey. "Paano mo nalaman?"

Dapat pala 'di ko na itinanong. "Simple. Matalino ako, bobo ka. Bat ka nga nandito pa?"

"Lakas din ng topak mong authistic ka! Bahay namin 'toh di ba? Ikaw nga diyan eh. Kapal ng mukha mo. Nakitulog ka na, for sure nakikape ka pa. Tapos makikilunch ka pa? Nahihirap ka na? Kawawa kang bata ka."

"Makikilunch lang naghihirap na? Bopols ka talagang engot ka. Nakakaawa ang utak mong mataba dahil puro kolesterol. HAHAHAHA!" Nanggigil ang mukha ni Honey na halatang napikon ata. Cute talaga nito pagnaasar. Tumayo na ako at lalabas na sana.