~တီ~တီ~တီ~တီ~
ဒါဟာတတိယအကြိမ်မြောက်မြည်သောနှိုးစက်သံဖြစ် သည်။ သူခေါင်းအုံးအောက်ကဖုန်းကိုထုတ်ယူလိုက်ပြီးနှိုးစက်ကိုပိတ်ရင်းအချိန်ကိုကြည့်လိုက်တော့ထဖို့စောနေသေးဟုယူဆလို့ရသည့်အတွက် snooze လုပ်ပြီးဖုန်းကိုခေါင်းအုံးအောက်ထဲပြန်ထိုးထည့်လိုက်သည်။
ထိုစဥ်....
"ယွန်...ဂီ...ချီ......ယွန်...ဂီ...ချီ......ယွန်...ဂီ...ချီ"
အခန်းအပြင်ကလာတဲ့မီးသတ်ကားဥဩဆွဲသံလိုကျယ်လောင်တဲ့အသံစာစာလေးကြောင့်အိပ်ရာထဲကနေမထချင်ထချင်ဖြင့်လူးလဲထရသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော်ထိုအသံကနှိုးစက်လိုပိတ်ချင်တိုင်းပိတ်လို့မရတာသူသိနေသောကြောင့်ဖြစ်သည်။
"ကိုယ့်ဦးလေးကိုယွန်ဂီချီလို့မခေါ်ပါနဲ့ဆိုမှဘယ်လိုသင်သင်မရပါလား။ငယ်ငယ်တုန်းကစကားနားထောင်တဲ့
ကလေးကကြီးမှဆိုးချင်လာပြီနော်...ဆော့ဂျင်နီ"
အခန်းထဲအထိသွားနှိုးဆိုတာကိုမနှိုးဘဲအပြင်ကနေခုနှစ်အိမ်ကြားရှစ်အိမ်ကြားကုန်းအော်နေတဲ့သားဖြစ်သူရဲ့အသံကြောင့်ဟင်းရည်အိုးကိုချကာမီးဖိုခန်းထဲကထွက်လာပြီးမာန်မဲနေရသည်။
"ဦးလေးလို့မခေါ်ခိုင်းပါနဲ့ မမကြီးကလဲ....ဝါး"
အခန်းထဲကနေသမ်းဝေရင်းအညောင်းဆန့်ပြီးထွက်လာတဲ့ယွန်ဂီရဲ့စကားကြောင့်အဆူခံလိုက်ရလို့နှုတ်ခမ်းစူချင်နေတဲ့ဆော့ဂျင်ကအားကိုးရသွားဟန်ဖြင့်ပြုံးလိုက်ပြီး..
"ကြည့်ပါလား..မေမေ့မောင်ကသူ့ကိုဦးလေးလို့ခေါ်တာမကြိုက်ပါဘူးဆိုမှ"
"အေ့လေ...အသက်လည်းသိပ်မှမကွာတာ"
တူအရီးဆိုပေမယ့်အသက်ရှစ်နှစ်သာကွာသည့်အတွက်ဦးလေးဆိုသည့်အသုံးအနှုံးကိုယွန်ဂီမနှစ်သက်ပါ။ ငယ်ငယ်ကတည်းကကစားဖော်ကစားဖက်တွေဖြစ်လို့အခုအချိန်အထိသူငယ်ချင်းလိုမျိုးလည်ပင်းဖက်ပေါင်းနေရတာကိုပဲသူသဘောကျပါသည်။ တူအရီးဆိုပြီးစည်းမခြားထားချင်ပါ။
YOU ARE READING
Sincerely, Yours (✔)
Fanfiction(Unicode) ဒီကမ္ဘာကြီးပေါ်မှာ မင်းဟာသာမန်လူသားတစ်ယောက်ဆိုပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့ကမ္ဘာမှာတော့ တန်ဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့အဖိုးတန်လူသားလေးပါ။ ဒီအတိုင်း..မင်းရဲ့ဖြစ်တည်မှုလေးကိုချစ်တယ် Jeon Jung Kook 💜 Kim Seok Jin (Zawgyi) ဒီကမၻာႀကီးေပၚမွာ မင္းဟာသာမန္လူသာ...
