Healing Hearts (ON HOLD)

Chapter Eleven

A/N: Dahil natuwa ako sa laro kanina, ito update. NU upsets Lasalle kanina guys. 3 straight sets win yun, hehe they just really defend their names. They messed with DLSU big time. And the game just got even more exciting. haha peace tayo Lasalle fans out there.

Well anyway, ito na nga oh update na. hehe but bago paman let me say sorry. There is nothing but lame flow in this chap. But yeah, ito. Happy reads!

______________________________________

Isang linggo matapos ng pangyayaring yun, hindi pumasok si Dennise. Hindi din siya lumalabas ng kwarto niya. Hindi siya halos kumakain. Wala siyang balita kay Alyssa. At wala na siyang pakialam. Yata?

Pagkatapos kasi ng nangyari, all the while hindi malaman ni Dennise ang gagawin. Pumasok siya ng kwarto at dun umiyak ng umiyak. Ano bang meron sa Alyssa na yun at baliw na baliw siyang makakuha ng atensyon man lang dun? Ano bang meron sa Alyssa na yun at nagkakandarapa siya na mahalin nito? Ano bang meron sa Alyssa na yun at namamalimos siya ng pagmamahal mula dito?

Lahat ng tanong na yun di mahanapan ng kasagutan ni Dennise. Hindi nila malaman kung bakit nagkakaganon siya.

Pucha! Anong katangahan ba kasi ang sumapi sa akin? She thought as she continued on sobbing while laying back on her bed.

Halos hindi niya lang maintindihan ang sarili niya. Halos di niya lang makuha ang gusto niya. She has the right to be happy. She deserved to be. But how can she be happy when the only thing she wished for her to had will never be hers? Ang saklap lang isipin na yung kaisa isang taong gusto niya, hindi niya makuha kuha.

She sighed and pushed herself to sleep. She decided not to cry for the same person again. She decided not to cry for the same reason again. She decided ito na ang huling pagkakataong iiyakan niya ang katangahan niya kay Alyssa. Hindi na siya magpapakatanga. Masyado nang kawawa ang sarili niya. She decided to finally let go. Ito na ang huli. She said as she drifted herself to sleep.

---------

Hindi nagpatinag si Dennise sa kanyang pagkalahiga kinabukasan kahit pa narinig niyang may kumakatok na sa pintuan niya. Nagkukulong lang siya sa kwarto niya.

She was still hurting, it was evident. Ayaw niyang lumabas at baka saan na naman sila humantong ni Aly kapag nagkrus ang landas nila.

"Masama parin ba ang pakiramdam mo, hija?" Rinig niyang tanong ng mama niya.

"Masama parin, Mom." Sagot niya. Naramdaman naman niyang umupo ito sa tabi niya.

"Isang linggo kanang ganyan. May dapat ba akong malaman, hija?" Tanong naman nito.

"What is it, Mom?"

"Parang ikaw ata ang dapat kong tanungin niyan, Dennise. Wala akong mapiga kay Aly. Kaya ikaw na ang kinausap ko." Kunot noo siyang pumihit paharap dito.

"Mommy! What made you think na may kinalaman si Aly dito? Masama lang talaga ang pakiramdam ko." She lied. Yung mama niya di niya kinaya pagiging observant.

"I jusy knew." Kibit-balikat na sagot nito. "Pareho kasi kayong nonfunctional after that party." Napakunot noo niya.

Si Aly? Nonfunctional? Baka affected din siya? She thought but immediately shook that off.

Assume kana naman. Hayaan mo na siya. Let go na diba? Dennise scolded herself.

"W-what do you m-mean, Mom?"

"Pareho kayong parang mga wala sa sarili. Pareho kayong halos di lumalabas ng kwarto. Pareho kayong mga ewan. Ano bang nangyari sa party, hija?"

"Uh, wala. Wala namang nangyari, Mom."