Koparılmış Kalpler (+18)

Koparılmış Kalpler 44

Selam, sanırım bu karakterlerimizden gelen son bölüm. Çarşambaya kadar 30K oluruz. Katil özel bölümü gelir ve düzenlemeye gideriz 🤗
İyi okumalaaar

Savaş;

Basın açıklamasından sonra Pınar darmadağın bir haldeydi. Kendine olan öfkesi kontrolü dışında şiddetlenirken onu sakinleştirmemi sağlayacak bir söz bulamıyordum. Benim sözümle de sakinleşecek gibi görünmüyordu zaten.

Yalnız kalmak istediğini söyleyip merkezden çıkarken peşine bir memur takıp masama kuruldum. Bu açıklama beni germemişti çünkü hazırlıklıydım. Bekliyordum böyle bir şey Pınar'dan. Metin hazırlamayı bu yüzden istemiş, reddettiğinde kendimi hazırlamıştım. Katili öfkelendirecektik. Bu kötü bir şey gibi dursa da ben farklı düşünüyordum.

Katili sinirlendirmek güzel bir hamle olabilirdi. Öncesinde ben yaptığımda katil bir hata yapmamıştı belki ama Pınar'a olan öfkesi kesinlikle onu hataya sürükleyecekti. Pınar farklıydı çünkü. Onunla kafayı bozmuştu. Tüm cinayetleri onun için işlediğini düşünüyor olmalıydı. Şimdi Pınar'dan böyle bir açıklama alınca kafayı yiyecekti.

Bu süreçte gözümüzü dört açmaktan başka çaremiz yoktu. Hata yapmasını bekleyecektik. Hata yapmasını umacaktık. Başka yolu yok.

Bana yeni bir dosya verilmediği için, ee doktor vakaası da elimden alınınca boşlukta kalmıştım. Son bıraktığımda mahalleden taşınan kişiler sorguya alınıyordu. Pınar'ın çocukluğuna denk gelen dönemde bir aile ortadan kaybolmuştu. Araştırmalar sonucu o evde yaşayan kadının intihar ettiğini öğrendik. Ardında ise küçük bir çocuk bırakmıştı. Yağız. Doğum belgesine ve kimliğine ulaşmıştık. Belki bir şey çıkar diye babasına ulaşmayı düşündük ama babası kayıtlı değildi. Evlilik dışı bir çocuktu Yağız ve annesinin ölümünün ardından resmen buhar olup uçmuştu. Bizimkiler kurumları araştıracaktı. Ne öğrendiklerini baba söyleyecek tek kişi ise Burhan'dı. Bu yüzden onu aradım.

"Burhan, biliyorum davadan alındığım için gelişmelerden haberdar olmamam gerekiyor ama bu önemli. Şu annesi intihar eden çocuğun adresine ulaştık mı? Bilgi var mı?"

"Yok abi ya, çocuk buhar olup uçmuş resmen. Mahalle yakınında çocuğun olabileceği bir tane kuruluş vardı. O kimsesizler yurduyla birebir görüştüm. Çocuk hiçbir yerde kayıtlı değil. Kadının intiharı için giden ekiple bile görüştüm. Ortalıkta bir çocuk olduğunu bile bilmiyorlar."

"Öldü mü yani? O tarih aralığında civardaki ölüm raporlarına baktın mı? Cesedi bir yerden çıkmış olmalı."

"Baktım, hiçbir tutanak, rapor yok. Biri öldürüp cesedi yok etti herhalde."

Oflayarak Burhan'a teşekkür ettim ve telefonu kapattım. Burada daha fazla oturup hiçbir işe yaramamak canımı sıkmıştı. En azından Pınar'ın yerini öğrenip onu kontrol etmenin iyi olacağına karar verdiğimde ofisin telefonu çalmaya başladı. Polat amirin aradığını düşünüp telefonu yanıtladığımda Selma'nın sesiyle karşılaştım.

"Savaş Başkomiserim, sabah sizinle önemli bir konu hakkında konuşmak istediğimi söylemiştim. Adli tıp binasına gelmelisiniz. Telefonda anlatamam."

Kaşlarımı çatıp, Selma'nın endişeli sesinin ardındaki bilginin ne olduğunu sordum.
"Neler dönüyor? Ne öğrendiniz? Doktor'la mı ilgili?"

"Daha çok, Pınar Hanım ile ilgili."

Geliyorum, diyerek telefonu kapattım ve hızlıca ceketimi giyip binadan ayrıldım. Yolda önce Burhan'ı arayıp haber verdim, sonrasında ise Yavuz'u arayarak Pınar'ın güvende olduğunun bilgisini aldım. Aptal dişçinin canını sıktığını duymak gerilmeme sebep olsa da şimdi Pınar'ın yanına gidemezdim. Gitsem o sinirle bana patlama ihtimali de vardı zaten. Yavuz'a Pınar'a gözü gibi bakmasını söyleyerek vicdanımı rahatlattım.