2 javet e jetes sime

22

- Gr.  erdhem ne- thirri Xhulio.
- Eja Aria te shkojme drejt e ne guzhine, pasi nuk kemi shume kohe.
- Ok - shkuam ne guzhine dhe pasi kapa floket e leshuar po perpiqesha te lidhja perparesen kur pashe qe kisha Xhulion nga pas i cili me 2 levizje te shpejta ma lidhi nje fjongo pas shpine duke formuar ca flutura neper trup.
- Aria ti ke embelsiren, ndersa une kam gjelin e detit, sallatat dhe  antipastat do ti bejme bashke.
- Ok.
- Fol pak, vetem ne rregull ke thene deri tani. Me duket sikur po flas me muret.
- Po c'te them?
- Nuk e di.
- Mire pra. Cfare do te besh neser ne takimin e pare?
- Nuk e kam menduar akoma, por di qe do te bej maksimumin. A mund te me ndihmosh ti qe te bej takimin perfekt per te?
- Te ndihmoj vetem tek ambjenti. Te tjerat mendoji vete.
- Atehere kam menduar te jete nje vend i qete, romantik, nen driten e qirinjve, gjithashtu kam deshire ti bej edhe ndonje dhurate- sa me teper degjoja aq me shume me shtohej deshira per te rrahur dike, dhe ja para kisha vezen ne tas.
- Po qetesohu se e prishe vezen. Nuk rrihet aq shpejt.
- Eshte menyra ime. Po te duash mos e ha fare kekun.
- Prape u acarove ti?
- Jo une jam shume shume e qete.
- Ehe- pas kesaj ai u largua dhe pas disa sekondash hyri serish me nje mp3 ne dore.
- Znj. Aria. A mund ta marr kohen tuaj te vyer per nje minute?- qesha dhe thashe:
- Po.
- Duke qene se situata eshte e tencionuar, une mendova te vendosim pak muzike per ta ndryshuar atmosfere.- tunda koken lehte per te mbajtur te qeshuren. Kurre nuk e kisha pare te sillej si nje kalores mesjetar. Vendosi kengen "Just the way you are". Edhe pse u mundova te shtiresha si serioze aty nga mesi i kenges te dy ishim duke kenduar e gatuar ne te njejten kohe. Pasi futem tavat ne furre une po beja kremin me cokollate, nderkohe qe Xhulio po bente sallatat dhe antipastat.
- Xhul te lutem shihe a ka kremi mjaftueshem sheqer?
- Ja ta shoh.- mori nje pike nga tasi me gisht dhe me leu hunden.
- Hej!!
- Mos u merzit eshte shume e mire.
- Por ti as qe e provove?
- Edhe po te kishte pak sheqer tani e embelsove ti.- ndjeva faqet te me ndizen dhe syte me ndaluan ne toke.
- Aria cfare ke?
- Une?! Asgje. Po iki te shoh kekun.- ika shpejt drejt furres dhe nxora kekun tashme te pjekur. Pasi e perfundova te gjithe receten shkova te Xhulio per te bere antipastat.
- Aria mund te ikesh tani.
- Por ne nuk kemi mbaruar
- I bej un te tjerat. Ti ik te behesh gati.
- Po tavolinen?
- Ate do ta bejne 2 ngatrrestaret.
- Ok pra. Faleminderit, shihemi me vone...

Diana p.o.v
Pasi isha bere gati per darken mora vesh lajmin se kisha per te bere nje pune. Dhe me ke do te thoni ju...me zotin gomar. Por meqe kisha bere aq deme sot mbremjen do ta kaloja te qete, pa asnje surprize...

Leonardo p.o.v
Njoftimi i fundit i nxjerre ne shtylle. Kam nje detyre te re te shtroj tavolinen me ate dhine e eger te malit. Nga dhoma ime shkova ne dhomen e ndenjes dhe isha ne pritje te "ortakes". Pas shume pak minutave ne dere u duk ajo... kishte veshur nje kostom sportiv  te kuq me bark jashte. Floket i shkonin fiks me lookun e krijuar dhe mejkapi i lezetshem e benin te dukej shume e lezetshme.
- Nardo mos me shih si buf mua.- pse zot nje pamje te tille e ben me nje sjellje prej shpellareje? Po te ishte pak shume pak e embel me siguri qe cdo gje do te ishte ndryshe. Ndoshta edhe mund te ma kishte rrembyer zemren. Prit... c'po them une? Kjo te ma rrembeje zemeren mua? Ska asnje mundesi. Kurren e kurres!
- Alo!! Me ty gomar po flas...
- Eja te shtrojme tavolinen.- duhet te isha sa me serioz. Keshtu ndoshta do ta largohesha nga ajo. Sa me larg aq me mire, pasi Diana eshte si nje karamele helmuese, e cila ne fillim te tundon te afrohesh, por pasi e gelltit te helmon gjakun e me pas helmi shkon drejt e ne zemer...
Filluam te shtronim tavolinen, ajo duke folur, une duke mos kthyer pergjigje pervec atyre te thjeshtave PO ose JO.
- Ti ke vertete probleme ne luhatjen e gjendjes tende emocionale.
- Pse?
- Para  2 oresh ishe duke qeshur, ndersa tani as nje rrokje nuk e thua.
- Ndoshta nuk dua te flas?
- Ndoshta po behesh i bezdisshem duke mos folur?
- Mbylle gojen. Je bere zeri me acarues ne koken time.- shpresoj qe kjo genjeshter e thene do ta pushonte se foluri. Ajo doli nga dhoma dhe me la vetem.
- He shoku. Per cfare te duhem une?    - tha Stefi.
- Ti?
- Po. Jam ne vendin e Dianes.
- Po ajo ku eshte?
- Ne dhomen time.
- Dhe cfare ben ne dhomen tende?
- Asgje, po qendron. Tha se i pelqente dhe se kishte deshire ta shihte me me vemendje.
- Mire pra. Ti perfundo dekorin. Derisa te vij une. - c'po ben ajo e cmendura ne dhomen e tij? Ka plot dhoma shtepia pse pikerisht dhoma e Stefanos dhe jo e imja? Kam nevoje te shkoj tek psikologu, kjo vajze po me cmend mua.
- Diana c'po ben ketu? - asnje pergjigje. Ajo ishte shtrire ne shtrat dhe nuk e prishi qetesine e saj fare.
- Dian me ty po flas. Cfare po ben ketu?- ajo mori nje karton me nje lapustil te zi  she shkruajti:
NUK MUND TE FLAS!!
- Pse?- thashe pasi e lexova.
SEPSE NUK DUA TE FLAS!!
- Ok, e teprova, e di. Por te lutem a mund te shkojme te mbarojme detyren?
PRA ?! KE HARRUAR NDONJE FJALE??
- Mire, mire. Me fal.
- Bravo. Kaq ishte. Do te hyj ne histori pasi bera qe nje gomar te kerkoje falje.
- Eja ikim tani.
- Vetem sonte kemi paqe. Kete ta dish.
- Po vetem sonte...
Ela p.o.v

Vesha nje fustan te shkurter te bardhe, ne mes lidha edhe nje rrup lekure ngjyre kafe. Cizmet i kisha ne te njejten ngjyre. Floket i bera me onde dhe kapa nje pjese te tyre siper. Pasi e pashe veten per here te fundit ne pasqyre vendosa te dilja e te shkoja tek ata...

Xhulio p.o.v
Tashme  cdo gje ishte gati. Te gjithe ishim ne pritje  te  Arias.
- Ckemi gr - ngrita koken dhe wau, thjesht wau.
- Moj kusherirke , c'ne  keshtu ti?- filloi te tallej Angelo.
- Te lutem Angelo mos fol si korcar. Ne nuk kemi asnje lidhje me ate zone.
- Jo moj cupke do te flas. Kujt do te ia rrembesh zemren sonte?
- He  moj kujt do ti rrembesh zemren?- i mbajti ison Diana.
- Askujt. Mos me vini kot ne siklet.
- Mire pra. Le te ulemi te hame darke, po vdes nga uria.- thashe per te kaluar situaten. Te gjithe u ulen, ndersa Aria mu afrua dhe me peshperiti Faleminderit.. une i ktheva nje buzeqeshje mirkuptuese si pergjigje...
- Sa te mira!!! U lumshin duart te dyve tha Dea.
- Faleminderit une e Aria jemi skuader e mire bashke...
Ela p.o.v
- Ehe. Jeni shoke shume te mire prandaj. Imagjinoje si do te ishit cift
- Khe...khe..khe- ja pra edhe ushqimin ma ngeci ne fyt kokekrisura.
- Aria, aria je ne rregull?
- M..mire jam - thashe pasi piva ujin..
- Se di pse u trembe aq shume. Une nje supozim thashe.- e pickova dhe me nje ton kercenues i thashe:
- Ta tregoj ty supozimin. Do te ndodhe vrasje sonte mbrema.
- Une vdes, ti shkon ne burg. Fund i lumtur
- Pra ku e lame? - thashe per te kaluar biseden.
- Tek ti dhe auch...- renkim i krijuar nga nje pickim i forte i imi ne kemen e kokekrisures.
- Cfare ndodhi? - tha Leo
- Asgje mizat..
-Prape mizat?
- Ehe. Vecse tani nje me pickuese.- te gjithe qeshem e me pad vazhduam te bisedonim, e te tregonim histori te ndryshme, te qeshnim, te luanim te kercenim e kendonim , por mbi te gjitha te kalonim kohe te bukura  me njerezit tane me te dashur....