Broken Smile [ᴛᴇxᴛɪɴɢ]

[0.1]

[0.1]

Doruk: hatırlıyor musun,

Doruk: beraber parka gitmiştik.

Doruk: ve tıpkı çocuklar gibi eğlenmiştik.

Doruk: biliyor musun sevgilim, ben o gün ilk kez parka gittim.

Doruk: ilk kez o salıncağa seninle birlikte bindim,

Doruk: ilk kez seninle birlikte o kaydıraktan kaydım.

Doruk: çünkü çocukluğumda beni parka götürecek kadar önemseyen kimse olmamıştı hayatımda.

Doruk: sen ise sanki bunu hissetmiş gibi parka gitmek istemiştin.

Doruk: benim mutlu olmam için de elinden geleni yapmıştın.

Doruk: ama bilmiyordun ki, yanımda olman bile benim için mutluluk sebebiydi.

Doruk: yanımdaki varlığını hissetmek,

Doruk: ve benimle olduğunu bilmek çok güzel bir histi.

Doruk: her ne kadar bunun sonsuza dek süreceği yanılgısına kapılmış olsam da sevgilim,

Doruk: benimle geçirdiğin her vakit, benim için her şeyden daha değerliydi.

Doruk: keşke bu daha uzun sürseydi ve tam şu anda yanımda olsaydın.

Doruk: ama insanoğlu da nankör, öyle değil mi?

Doruk: bir şeyin olmasını umut ediyoruz.

Doruk: olunca da hep daha fazlasını istiyoruz.

Doruk: ve bu döngü hep böyle devam ediyor.

Doruk: bu da bizi sonsuz bir mutsuzluğa hapsediyor.

Doruk: bu yüzden mutlu olmaya çalışıyorum.

Doruk: bir zamanlar benimle olduğunu düşünüp kendimi iyi hissetmeye zorluyorum.

Doruk: ama canım yanıyor,

Doruk: kalbimi hissedemiyorum.

Doruk: çünkü benim kalbim sadece senden ibaret.

Doruk: ve sen artık benim değilsin.