Hello TFA Readers!!! :))
Kamusta naman ang new cover ng TFA? :) Ano mas maganda ba iyan or yung dating cover? :*
Dedicated to my classmate Dhenzxiah. :) Mahal na mahal ko yan! :DD Missyou na girl! :**
--------------------------------------------------------*
Alysa and Stephen’s little Dave is there! On the right side! Lol. xD
3rd Person’s POV [Author’s Narration]
Hindi niya alam kung ano ba ang unang gagawin niya. Aalisin niya ba ang kamay nito saka niya ito sasampalin? O aalisin niya ito pagkatapos ay haharap na parang walang nangyari? As much as possible, ayaw na niyang ipakita sa ‘kuya’ niya na mahina siya, na umiiyak siya dahil sa kanya. Pero ano nga naman ang gagawin niya ngayon? Hindi niya na napigilan ang pagkawala ng mga luha niya, paano siya haharap sa kapatid?
But instead of wiping her tears, inalis niya ang mga bisig ni Stephen na nakayakap sa kanya at humarap siya dito ng may mga luha sa mata. Nagtitigan lang sila, hanggang sa umangat ang kanang kamay ni Stephen para punasan ang mga luha sa mga mata ng kapatid. Stephenie closed her eyes as she felt her brother’s hand brushed her cheek.
“Bakit ka umiiyak?” Marahang tanong nito. Dahan-dahang nagdilat ng mata si Stephanie. Nakipagtitigan siya sa mga mata nito. Then she smiles. “Ano naman sayo?” She sarcastically said na ikinagulat ng kuya niya. Ang akala kasi nito’y maayos itong sasagot.
Itinulak ni Stephanie ang kuya niya dahilan para maalis ang pagkakayakap sa kanya nito, naglakad siyang palayo. “Anong ginagawa mo dito?” Sabi niya habang pinupunasan niya ang mga luha sa pisngi niya. Nakarating siya sa pintuan niya at binuksan niya ito. “Labas.”
“Stephanie.. Let’s talk.” Nakatingin lang si Stephanie sa kanya. “Please?” Pakiusap pa nito. Then isinara ni Stephanie ang pintuan not in a very gentle manner.
“Ano pa bang dapat nating pag-usapan?” Napaka-sopistikada nitong tignan habang unti-unti itong lumalapit sa kanya. “Ayokong makipag-usap sayo.”
“Stephanie.. Please..” Si Stephen na ang lumapit sa kapatid. “Mag-usap tayo.” Hinawakan niya ito sa dalawang braso. Stephanie shrugged her arms para matanggal ang pagkakahawak nito.
“Wala tayong dapat pag-usapan.” Sinubukan ulit tumalikod ni Stephanie ngunit nahawakan siya agad ni Stephen sa braso. Napaharap siyang muli dito at sinalubong ang tingin nito. “Si Jarreus ba talaga ang ama ni Stella?” She stiffined a bit pero agad siyang nakabawi.
“Hindi ko dapat sagutin ang mga tanong mo.”
“Kailangan mong sagutin ang tanong ko!” Lalong humigpit ang pagkakahawak ni Stephen sa braso ni Stephanie. She slightly winced at pain.
Stephanie shrugged again para matanggal ang mahigpit na pagkakahawak ni Stephen sa braso niya. “Bakit?! Para saan pa?! Anong pakealam mo sa buhay ko?!”
“Meron akong pakealam, Stephanie. Kapatid mo ko!”
“Oo! Oo kapatid kita, kapatid lang kita! Hindi mo kailangang pakealaman ang buhay ko!”
“Sagutin mo lang yung tanong ko, Stephanie. Yun lang! Mahirap ba yo—“
“Oo!” Natigilan si Stephen sa sigaw ni Stephanie. “A-anong ‘oo’?” Mahinahong tanong nito.
BINABASA MO ANG
Kahit Di Ka Akin (Revising)
General Fiction(Formerly 'The Forbidden Affair') Currently editing. And It's a whole new story, I must say. Different characters, different life, new twists, new lies.
