အိပ်စက်ခြင်းတွေကို ရှာဖွေနေရတဲ့ ညတွေဟာ သိပ်ကိုရှည်လျားလွန်းသည် ။
တစ်ယောက်တည်း အတွေးကမ္ဘာထဲ ရောက်နေရတဲ့အချိန်ဟာ သိပ်ကိုအထီးကျန်လွန်းသည် ။
နားထောင်တတ်တဲ့ နားရယ်
ခံစားတတ်တဲ့နှလုံးသားရယ်
ပြောပြတတ်တဲ့ နှုတ်ခမ်းပါးတစ်စုံရယ် ရှိနေပေမဲ့
အနားမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်မှရှိမနေတဲ့အခါ ကောင်းကင်ကလမင်းကြီးကိုသာ အဖော်ပြုခဲ့ရတဲ့ အခိုက်အတန့်တွေ
အထီးကျန်တယ်ဆိုတာ ကိုယ်တိုင်ခံစားဖူးမှသာ သူရဲ့ အတိမ်အနက်ကိုသိနိုင်တာ ။
ပိတ်ထားသောအခန်းတံခါးရှေ့မှာ ရပ်နေခဲ့တာ အချိန်တစ်ခုကြာပြီဆိုပေမဲ့ အခုထိ ဝေခွဲရခက်စွာ ရပ်နေမိတုန်း ။
တံခါးကို အသာဖွင့်လိုက်တော့ မှိန်ပြပြမီးရောင်လေးဟာ ဆီးကြိုနေခဲ့သည် ။
ခုတင်ပေါ်မှာ တဖက်စောင်းလှည့်ကာ အိပ်စက်အနားယူနေသော မအနားသို့ ခြေသံဖွဖွနင်းကာ လျှောက်သွားမိသည် ။
ကြမ်းပြင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်က မြင်နေရတဲ့ မရဲ့မျက်နှာလေးကိုသာ ငေးကြည့်နေမိသည် ။
တစ်အိမ်ထဲအတူနေနေရတာတောင် အမြဲလွမ်းနေရတယ်ဆို ယုံကြမလား ။
တကယ်လွမ်းတာ ... တကယ်လွမ်းနေမိတာ
မျက်နှာချင်းဆိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ မကို အရမ်းလွမ်းနေရတာ .....
အဝေးကနေခိုးကြည့်ခွင့်တောင် မရှိတဲ့ ကျနော်က ဝဋ်ကြွေးတွေများ အရမ်းကြီးနေသလား ။
" မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးတွေ နှာခေါင်းလုံးလုံးလေးတွေက အရင်ကအတိုင်းဘဲ ဘာမှပြောင်းလဲမသွားဘူးဘဲ ... အင်း
တစ်ခုဘဲ သိပ်လှတဲ့ နှုတ်ခမ်းထက်က အပြုံးလေးတွေ မရှိတော့တာတစ်ခုဘဲ ...
မက အပြုံးလေးနဲ့ဆို တကယ်လှတာ ..."
မရဲ့မျက်နှာ အစိတ်အပိုင်းတစ်ခုချင်းစီကို လိုက်ကြည့်ရင်း အဆုံးသတ်ကတော့ နှုတ်ခမ်းပါးလေးဆီမှာ ။
ခပ်မှိန်မှိန် မီးရောက်အောက်မှာတောင် မက သိပ်ကိုလှရက်လွန်းသည် ။
" ပါးဖောင်းဖောင်းလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းလွန်းတဲ့ ကလေးလေးကို ချစ်လွန်းလို့ အမြဲတမ်းအနားမှာခေါ်ထားမယ်ဆိုပြီး ပြောပြောနေကျ ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရှိခဲ့တယ် ...
တကယ်တမ်းအနားရောက်လာတော့
ကောင်မလေးက အဲ့ကလေးလေးကို မုန်းတီးပြီး အဝေးကိုဘဲ မောင်းထုတ်နေခဲ့တာ ...
ESTÀS LLEGINT
ကျနော်ချစ်သော ထိုအမျိုးသမီး
Relat curtနာကျင်မှုတွေကိုသာ အဖော်ပြုပြီး ရှင်သန်ခဲ့ရတဲ့ ကျနော့်ကို ထိုအမျိူးသမီးက မုန်းသည်တဲ့ .....
