sengulnaz_
Bazen bazı arkadaşlıklar boş biter boş bir sebeple aslında Bi konuşsanız herşey çözülür herşey hallolur ama konuşmak istenmez belkide zaten amaç bizi silmekttir 8 kişilik koskocaman arkadaş gurubun bir olayla dağılır o guruptan yanımda bir kişi var ama diğerleri hala birlikteler 6 kişi olarak eksildiler sadece ve umurlarında değiliz. Biz her yalnız kaldığımızda onları düşünürken onların umrunda değiliz aslında bu ilk arkadaş kazığım değil ama 6 kişi birden sırtına o hançeri saplayınca anlıyorsun ne kadar acıttığını. Çok seviyorum onları hala o kadar çok seviyorum ki özledim bide çok özledim ama ben konuşmaya çalıştım ben adım attım onlar ise benim doğum günümü bile kutlamadılar ve nispet yapar gibi o guruptan başka birinin doğum gününü bağıra çağıra bana duyura duyura kutladılar. İşte en çok o gün acıdı o gün yaraladı. Aslında çok ergence basit şeyler bunlar ama benim doğum günümü ailem hiç doğru düzgün kutlamadılar son 3 yıldır hep küstük yüzüme bile bakmadılar o yüzden çok hevesliydim onlar kutlicak diye çok heyecanlıydım ve doğum günüme 3 gün kala küstük ne komik dimi ben olsaydım herşeye rağmen bir mesaj atardım ama onlar onu bile yapmadılar sanırım ben çok enayiyim. Çok özledim o her boka en saçma şeye saatlerce gülüp birlikte okulu asıp karokeye gitmelerimizi piknik yapmamızı gezmemizi okeye gitmemizi bir kafede saatlerce oturmayı meydanda merdivenlerde çekirdek çitlemeyi onları çok özledim son senemiz bir ay sonra okul bitiyor ve bir daha ne zaman onları görürüm bilmem ama benim için hep o kızlar olarak kalıcaklar belki ileride çocuklarıma anlatıcam böyle mal mal teyzelerin vardı dicem sizi hala çok seviyorum canım arkadaşlarım iyiki vardınız