Bu günahkâr insanlardan korkuyorum. Sorunlar çoğalıyor. Artık her günah olan iyi olmuş gözümüzde. Günahlar sevap olmuş biz insanların bu kör gözlerinde.
Şeytan mutlu, çünkü işini yapacak çok aday var. Şeytan çok mutlu, çünkü istediğini alıyor.
Ben artık çözemiyorum küçük. Kim daha kötü karar veremiyorum. Şeytan bize zarar vermiyor ama insanlar yakıp yıkıp geçiyorlar. Umurlarında değil hiçbir şey. O kadar iğrençlerki kendilerinden katbekat güçsüz şeylerle egolarını tatmin ediyorlar. Şeytan böyle yapmıyor küçük. Şeytan işini unutur oldu çünkü onun işini görev bilen çok fazla yaratık var. Belki de şeytan melek hâlini özledi. Belki de o melek olduğu zamanları istiyor tekrardan.
Kötülükte gözü arkada kalmayacak küçük çünkü her şey tam istediği gibi. Şeytanın adamları var ve inan bana şeytandan daha kötüler.
Bu yüzden ağlıyor melekler. Meleklerin göz yaşları yağmurların damlalarında, kar tanelerinin aralarında saklı. Bulutlar insanlara kızdıkça gürlüyor küçük. Öfkelerinde ışık barındırıyorlar ve Dünya'yı kırıp geçiriyorlar.
Güneş daha da sinirli. Dünya'dan öcünü almak ister gibi yakıyor insanların tenini, acımadan. Belki de insanlara olan nefretinden.
Evren nefret ediyor Dünya'dan. Dünya'nın içinde barındırdığı kötülükten nasibini o da almış, bu yüzden gittikçe uzaklaşıyor, genişledikçe genişliyor. Karadelik ise Dünya'yı içinde hapsetmek için an kolluyor, bu yolda ilerliyor.
Melekler tekrar ağlıyor. İnsanların hâlini gördükçe daha da hüzünlenip ağlıyorlar. Onları kimse, Allah'tan başka kimse göremiyor.
Sağda ve solda bulunan melekler yazıyor. Düzeni bozan her şeyi tek tek yazıyorlar. Uyumsuzları not alıyorlar.
Cehennem şeytandan daha istekli, ceza vermek için küçük. Cennet huzursuz ona gelmeyecek, onu dolduramayacak insanlar olduğu için. Ağlıyor Cennet, üzülüyor. Ama yine Allah'tan başka kimse görmüyor.
