Bu yazıyı kaçıncı yazıp silişim bilmiyorum. Bunu buraya yazmak için günlerce düşündüm. Biliyorum şu an bana o kadar çok kızacaksınız ki. Özür dilerim, çok özür dilerim. Yapamadım, her şeyi elime yüzüme bulaştırdım. 2016nın son rakamının değişmesi bile birçok şeyi değiştiremedi. Üzgünüm ben sizi yüzüstü bırakıyor gibi hissediyorum ama özür dilerim işte. Yine sizi bir yıl daha bekletmek istemiyorum çünkü bu ara gittikçe uzuyor, biliyorum. Bir gün bir sokakta kim olduğumuzdan habersiz öylece geçip gidelim olur mu? Bu benim kurduğum en güzel hayallerden biri. Yine habersiz gitmek istemedim ama haberli gidince de tamamen bir veda oldu. Size burada açamadığım şeyler var ki bunlara bahane diyebilirsiniz ve büyük olasılıkla haklısınız ama gerçekten bazı şeyler omuzlarıma o kadar ağır geliyor ki. Hepinizi çok seviyorum, şimdi burada isim isim yazmayacağım ama beni birkaç saniye bile olsa güldürebilen birisi vardı bu platformda. Benim güçlü bir kızım var. Bana almanca öğretip bana çok yardımcı olan ve beni mutlu eden birisi var. Zamanını saçlarının uzunluğuyla ölçen bir kızım var. İlk kez panoya yazılar yazdığında bile dikkatimi çekmişti, hatta bu hesabı açmama vesile olmuş birisi var. O benim ikizim ve onu o kadar seviyorum ki. Her gece dua ediyorum ona ve tabiki sizlere. Umarım beni affedersiniz sizi seviyorum❤️
(İsim isim yazmadım unuttuklarım olabilir diye ama hepinizi çok seviyorum kendinize çok iyi bakın olur mu?)
