İnsanım, günahlarım da var sevaplarım da. Kötülüğüm de olmuştur iyiliğim de. Kul olduğumu bilirim fakat kulca davranabildim mi bilmem.
Bazen bir ihtiyar gibi düşündüm bazen bir çocuk. Bazen bir göl gibi sakindim, bazen set tanımaz seller gibi coşkun.
Acizliğimin farkındayım. Belimi büken günahlarımı dua kanatlarıyla af kapısına uçurduysam da ruhumdaki tahribatlarını söküp atmak zordur bilirim. Varsa iyiliklerim ki hiç aklımda tutamam, onlar değildir kurtuluşa dayanağım. Umutlu oluşum, acziyetimin karşısında sonsuz rahmeti biliyor olmamdandır. Tek barınağım bu rahmettir. Ondan asla ümit kesmem.
- Istanbul, Turkey
- JoinedNovember 13, 2016
- facebook: İlhan's Facebook profile
Sign up to follow @lhanKurt
OR
If you already have an account,
By continuing, you agree to Wattpad's Terms of Service and Privacy Policy.
Story by İlhan Kurt
- 1 Published Story
KERVAN
10
0
1
Ekmeğini taştan çıkaran insanların, alın teri ile taşlara emeğin destanını yazdıkları bir Anadolu köyünde baş...
#259 in kahve
See all rankings